DIVISIO PSALMI 9.

MISERERE mei, Dómine: * vide humilitátem meam de inimícis meis:

Qui exaltas me de portis mortis, * ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis filiæ Sion.

Exultábo in salutári tuo: * infixæ sunt gentes in intéritu quem fecérunt.

In láqueo isto, quem abscondérunt,* comprehensus est pes eórum

Cognoscétur Dóminus judícia fáciens: * in opéribus mánuum suárum comprehensus est peccátor. Convertantur peccatóres in infernum,* omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. Quóniam non in finem oblívio erit páuperis : * pa tiéntia páuperum non pe.. ríbit in finem.

Exurge, Dómine; non confortétur homo:*judicentur gentes in conspectu tuo. Constítue, Dómine, legislatórem super eos:*ut sciant gentes quóniam hómines

sunt.

tor in desidériis animæ suæ ; * et iníquus benedícitur.

Exacerbávit Dóminum peccátor: * secundùm multitúdinem iræ suæ non quæret.

Non est Deus in conspectu ejus: * inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore.

Auferuntur judícia tua à fácie ejus: * ómnium inimicórum suórum dominábitur.

Dixit enim in corde suo: Non movébor, à generatióne in generatiónem sine malo;

Cujus maledictióne os plenum est, et amaritúdine, et dolo: * sub linguà ejus labor et dolor.

Sedet in insidiis cum divítibus in occultis; * ut interficiat innocentem.

Oculi ejus in pauperem respíciunt: * insidiátur in abscóndito, quasi leo in spelunca sua.

Insidiátur ut rápiat páuperem; * rápere pauperem, dum áttrahit eum.

eum:

In láqueo suo humiliábit * inclinábit se, et cadet, cùm dominátus fúerit páuperum.

Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus; * avertit fáciem suam, ne vídeat in finem.

exaudívit Dóminus; paratiónem cordis eórum audívit auris tua :

Judicáre pupillo et hú

*

mittentes arcum conversi sunt in die belli.

Non custodiérunt testamentum Dei; * et in lege ejus noluérunt ambuláre.

*

Et obliti sunt benefactórum ejus, et mirabílium ejus quæ ostendit eis.

Coram patribus eórum fecit mirabilia in terra Ægypti,* in campo Táneos. Interrúpit mare, et perduxit eos, * et státuit aquas quasi in utre.

Et deduxit eos in nube diéi;* et totâ nocte in illuminatióne ignis.

*

Interrúpit petram in erémo; et adaquávit eos velut in abysso multà.

Et eduxit aquam de pe

*

tra : et deduxit tanquam Alúmina aquas.

Et apposuerunt adhuc peccáre ei : in iram excitavérunt Excelsum in inaquóso.

Et tentavérunt Deum in córdibus suis; * ut péterent escas animábus suis.

Et male locúti sunt de Deo : * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in deserto?

Quóniam percussit petram et fluxérunt aquæ; * et torrentes inundavérunt.

Numquid et panem póterit dare?* aut paráre mensam pópulo suo?

Ideò audívit Dóminus, et dístulit;* et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit in Israel.

Quia non credidérunt in Deo; nec speravérunt in salutári ejus.

Et mandávit núbibus désuper;*et jánuas cœli apéruit. Et pluit illis manna ad manducandum; et panem cœli dedit eis.

*

Et cecidérunt in médio

castrórum eórum, * circa tabernácula eórum.

Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: non sunt fraudáti à desidério suo.

Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum ; * et ira Dei ascendit super eos :

Et occídit pingues eórum,* et electos Israel impedívit.

In ómnibus his peccavérunt adhuc; * et non credidérunt in mirabilibus ejus.

Et defecérunt in vanitáte dies eórum, * et anni eórum cum festinatióne.

*

Cùm occideret eos, quærébant eum; et revertebantur, et dilúculò veniébant ad eum.

Et rememoráti sunt quia Deus adjútor est eórum : et Deus excelsus redemptor eórum est.

Et dilexérunt eum in ore suo; et linguâ suâ mentíti

*

sunt ei.