Exurge, Dómine, adjuva * et rédime nos prop ter nomen tuum. nos; AD TERTIAM, PSALMUS 39. EXPECTANS expectávi Dómi- tátem tuam et salutáre tuum * num; et intendit mihi. Et exaudívit preces meas; et eduxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis. Et statuit super petram pedes meos; et direxit gressus meos. * * Et immisit in os meum cánticum novum carmen Deo nostro. Vidébunt multi, et timé bunt; * et sperábunt in Dómino. Beátus vir, cujus est nomen Dómini spes ejus; * et non respexit in vanitátes et insanias falsas. * Multa fecisti tu, Dómine Deus meus, mirabília tua; et cogitatiónibus tuis non est qui símilis sit tibi. Annuntiávi, et locútus sum: multiplicáti sunt super númerum. Sacrificium et oblatiónem noluisti; *aures autem per fecisti mihi. Holocaustum et pro peccáto non postulasti; tunc dixi::Ecce vénio. In cápite libri scriptum est de me, ut fácerem voluntátem tuam : * Deus meus, vólui, et legem tuam in médio cordis mei. dixi, Ego autem mendícus sum, * Dóminus sollípauper; citus est meî. et Ad nihilum devénient tanquam aqua decurrens: intendit arcum suum, donec infirmentur. * Et dicet homo: Si útique est fructus justo, * útique est Deus júdicans eos in terra. A voce gémitûs mei, * adhæsit os meum carni meæ. Símilis factus sum pelicáno solitúdinis; * factus sum sicut nycticorax in domicílio. Vigilávi;* et factus sum sicut passer solitárius in tecto. Totà die exprobrábant Sicut cera quæ fluit, auet qui ferentur : cécidit mihi inimíci mei; super ignis, et non vidérunt solem. laudábant me, adversùm me Priusquam intelligerent jurábant. spinæ vestræ rhamnum : sicut viventes, sic in ira absorbet eos. * * manus Lætábitur justus cùm víderit vindictam : suas lavabit in sánguine peccatóris, et Quia cínerem tamquam panem manducábam : potum meum cum fletu miscébam. A fácie iræ et indignatiónis tuæ ; * quia élevans alli sisti me. ria sua. * * Respexit in oratiónem humílium ; et non sprevit precem eórum. Scribantur hæc in generatióne áltera; * et pópulus qui creábitur, laudabit Dóminum; Quia prospexit de excel30 sancto suo; * Dóminus de cœlo in terram aspexit; Ut audíret gémitus compeditórum; *ut sólveret fílios interemptórum: Ut annúntient in Sion nomen Dómini; * et laudem ejus in Jerúsalem. In conveniendo pópulos in unum, et reges, ut sérviant Dómino. Respondit ei in via virtútis suæ ; Paucitátem diérum meórum núntia mihi. * Ne révoces me in dimidio diérum meórum; * in generatiónem et generatiónem anni tui. ALTERA DIVISIO PS. 101. INITIO tu, Dómine, terram fundâsti; * et ópera mánuum tuárum sunt cœli. Ipsi períbunt, * tu autem pérmanes; Et omnes sicut vestimentum veterascent; * et sicut opertórium mutábis eos, et mutabuntur. Tu autem idem ipse es, et anni tui non defícient. Fílii servórum tuórum habitábunt; * et semen eórum in séculum dirigétur. AD NONAM. PSALMUS 21. DEUS, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquisti?* longè à salúte meâ verba delictórum meórum. Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies; * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi. Tu autem in sancto hábitas,*laus Israel. In te speravérunt patres nostri : speravérunt, et liberâsti eos. Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi. Ego autem sum vermis, et non homo; * opprobrium hóminum, et abjéctio plebis. canis únicam meam. Salva me ex ore leonis; et à cornibus unicórnium humilitátem meam. Narrabo nomen tuum frátribus meis:* in médio Ecclésia laudabo te ALTERA DIVISIO PS. 21. Qui timétis Dóminum, lau dáte eum: * universum semen Jacob glorificáte eum. Tímeat eum ompe semen Israel : * quóniam non sprevit, neque despexit deprecatiónem pauperis. * Nec avertit fáciem suam à me; et cùm clamárem ad eum exaudivit me. Apud te laus mea in ec* vota mea clésia magna: reddam in conspectu timéntium eum. Edent pauperes et ŝaturabuntur, et laudabunt Dóminum qui requirunt eum: * vivent corda eórum in'séculum séculi. Reminiscentur, el cons vertentur ad Dóminum, universi fines terræ. Et adorábunt in conspectu ejus, * universæ famíliæ géntium. Quóniam Dómini est reg PSALMUS 138. Domise, probâsti me, et cognovisti me : * tu cognovisti sessiónem meam, let resurrectionem meam. Intellexisti cogitatiónes meas de longè : * sémitam meam et funiculum meum investigâsti : Et omnes vias meas prævidisti; * quia non est scrmo in lingua mea. Ecce, Dómine, tu cognovisti ómnia novíssima, et antíqua : tu formâsti me, et posuisti super me manum tuam. Mirabilis facta est sciéntia tua ex me: * confortáta est, et non potero ad eam * Quò ibo à spíritu tuo, et quò à fácie tua fúgiam? Si ascéndero in cœlum, tu illic es: si descéndero in infernum, ades. * * Si súmpsero pennas meas dilúculo, et habitávero in extrémis maris. Etenim illuc manus tua dedúcet me; et tenébit me déxtera tua. |