Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

φικὴν καὶ ὁμόφρονα ὀφείλοντας ἔχειν ὁμοψυχίαν, αἰσχρῶς, μᾶλλον ἢ μυσερῶς ἀλλήλων ἀποδιεςάναι, καὶ τοῖς ἀνθρώ ποις τοῖς ἀλλοτρίας ἔχουσι τὰς ψυχὰς ἀπὸ τῆς ἁγιωτάτης θρησκείας, ταύτην πρόφασιν χλεύης διδόναι· ὅθεν προνοητέον μοι ἐγένετο, ὅπως τοῦτο, ὅπερ ἐχρῆν μετὰ τὴν ἐξενεχθεῖσαν ἤδη κρίσιν, αὐθαιρέτῳ συγκαταθέσει πε παῦσθαι, κἂν νῦν ποτὲ δυνηθῇ πολλῶν παρόντων τέλους τυχεῖν. ἐπειδὴ τοίνυν πλάτες ἐκ διαφόρων καὶ ἀμυθήτων τόπων ἐπισκόπους εἰς ἃ "Αρεταλησίων πόλιν εἴσω Καλαν δῶν Αὐγέςων συνελθεῖν ἐκελεύσαμεν, καὶ σοὶ γράψαι έναμίσαμεν, ἵνα λαβὼν παρὰ τὸ λαμπροτάτου Λατρωνιαν το * κοντήκτορος Σικελίας δημόσιον ὄχημα, συζεύξας σε αυτῷ καὶ δύο γέ τινας τῶν ἐκ τῶ δευτέρου θρόνου, οὓς ἂν σὺ αὐτὸς ἐπιλέξασθαι κρίνης, ἀλλὰ μὴν καὶ τρεῖς παῖδας τὸς δυνησομένους ὑμῖν κατὰ ἢ ὁδὸν ὑπηρετήσασθαι παρα λαβὼν, εἴσω τῆς αὐτῆς ἡμέρας ἐπὶ τῷ προειρημένῳ τόπῳ ἀπάντησον· ὡς ἂν διά τε τ σῆς τεῤῥότητος, καὶ διὰ τῆς λοιπῆς τῶν συνιόντων ὁμοψύχου καὶ ὁμόφρονος συνέσεως, κα

cordem animorum consensum retinere par erat, turpi aut nefaria potius dissensione discrepent, et aversis a sanctissima religione hominibus ludibrii occasionem præbeant. Propterea mihi sedulo providendum fuit, ut hac quæ post judicium prolatum sedari voluntario assensu debuerant; vel nunc tandem multis præsentibus exitum sortiantur. Quoniam ergo plurimos ex diversis compluribus locis episcopos in Arelatensium oppido ad Kalendas Au

u pro 'Αρηλατησίων.

~

gusti convenire præcepimus, ti bi etiam per litteras significandum duximus, ut accepto a clarissimo viro Latroniano, Correctore Siciliæ, publico vehi❤ culo, cum duobus aliis secundæ sedis, quos ipse deligendos judicaveris, tribusque una famulis, qui vobis in via minisstrent, adscitis, designatum in locum ad diem prædictam te conferas: ut per gravitatem tuam, et ceterorum qui conventuri sunt, unanimem, conspirantemque prudentiam, dis

* Lege, Κονρήκτορος, Valesius.

τᾶτο ὅπερ ἄχρι τ8 δεῦρο Φαύλως δι' αιχράς τινας ζυγομαχίας παραμεμένηκεν, ἀκδοθέντων πάντων τῶν μελλόν των λεχθήσεται παρὰ τῶν νῦν ἀπ' ἀλλήλων διεσώτων, ὅσπερ ὁμοίως παρεῖναι ἐκελεύσαμεν, δυνηθῇ εἰς τὴν ὀφει λομένην θρησκείαν καὶ πίςιν, ἀδελφικήν τε ὁμόνοιαν, καν βραδέως ἀνακληθῆναι. ὑγιαίνοντά σε ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ διαφυλάξει ἐπὶ πολλοῖς ἔτεσιν. Pag. 259. tomi i.

[blocks in formation]

DE REBUS IN EA GESTIS, ET CANONIBUS AB EA CONSTITUTIS.

Ex editione Jac. Sirmondi: et ex MSS. Collegii Parisiensis Societatis Jesu. In uno eorum, collectioni, quam Dionysianam quidam vocant, præfixus Conciliorum indiculus hæc habet de Arelatensi, verbis Isidori ispius; Concilium Arelatense primum, sexcentorum episcoporum, in quo statuti sunt Canones XXII. quorum auctor maxime Silvester urbis Romæ Papa per legatos, et sanctus Marinus Arelatensis episcopus, extiterunt: subscribentibus Rheticio Eduorum, Vocato Lugdunensi, et ceteris: actum temporibus Constantini Augusti, ut quidam asserunt. Quæ verba et in Decreto Gratiani leguntur ex parte, x1, dist. XVI. Contulimus etiam hanc epistolam Silvestri, cum MS. Colbert. 1951. Canones cum MS. 5141. In schedis Pithaanis scriptum erat, Concilium episcoporum Arelate celebratum, et directum Silvestro episcopo. Dilectissimo papæ Silvestro, Marinus, y Agroecius, Natalis, Theodorus, Proterius, z Vocius, Verus, a Probatius,

1

Y MS. Acratius.

z MS. Voccius.

a MS. Probatianus.

Cæcilianus, Faustinus, Surgentius, Gregorius, Reticius, Ambitausus, bTermatius, Merocles, Pardus, Adelfius,

c

Hibernius, Fortunatus, d Aristasius, Lampadius, Vitalis, Maternus, Liberius, Gregorius, Crescens, Avitianus, Dafnus, Orientalis, Quintasius, Victor, Epictetus, in Domino æternam salutem.

COMMUNI Copula caritatis et unitate matris ecclesiæ catholicæ vinculo inhærentes, ad Arelatensium civitatem piissimi Imperatoris voluntate adducti, inde te, gloriosissime Papa, commerita reverentia salutamus. Ubi graves ac perniciosos legi nostræ atque traditioni, effrenatæque mentis homines pertulimus: quos et Dei nostri præsens auctoritas, et traditio ac regula veritatis ita respuit, ut nulla in illis aut dicendi ratio subsisteret, aut accusandi modus ullus, aut probatio conveniret. Ideo judice Deo et matre ecclesia, quæ suos novit et comprobat, aut damnati sunt, aut repulsi. Et utinam, frater dilectissime, ad hoc tantum spectaculum interesse tanti fecisses. Profecto credimus, quia in eos severior fuisset sententia prolata: et te pariter nobiscum judicante, cœtus noster majore lætitia exultasset. Sed quoniam recedere a partibus illis minime potuisti, in quibus et Apostoli quotidie sedent, et cruor ipsorum sine intermissione Dei gloriam testatur. Non tamen hæc sola nobis visa sunt tractanda, frater carissime, ad quæ fueramus invitati. Sed et consulendum nobisipsis censuimus: et cum diversæ sint provinciæ ex quibus advenimus, ita et varia contingunt, quæ nos censemus observare debere. Placuit ergo, præsente Spiritu sancto et angelis ejus, ut et his qui singulos quos .....f movebat judicare proferremus de quiete præsenti. Placuit etiam, a te, qui majores dioceses tenes, per te potissimum omnibus insinuari. Quid autem sit quod sense

e al. re

b MS. Terminatius. cforte Eburius. d forte Anastasius. ligiosissime. f Ita MS. Colbert. qui et Pithean, sed locus videtur esse mu

tilus.

rimus, scripto nostræ mediocritatis subjunximus. At id primo in loco de vita nostra atque utilitate tractandum fuit, ut quia unus pro multis mortuus est et resurrexit, ab omnibus tempus ipsum ita religiosâ mente observetur, ne divisiones vel dissensiones in tanto obsequio devotionis possint exurgere.

I.

8 Censemus ergo Pascha Domini per die observari.

II.

orbem totum una

De his quoque, qui quibuscumque locis ordinati fuerint ministri, in ipsis locis perseverent.

III.

De his etiam, qui arma in pace projiciunt, placuit abstinere eos a communione.

IV.

De Circissariis agitatoribus qui fideles sunt, placuit eos quamdiu agunt, a communione separari.

V.

De his qui in infirmitate sunt constituti, et h credere volunt, placuit eis manum imponi.

VI.

De præsidibus autem, qui fideles sunt et ad præsidatum consiliunt, ita placuit, ut cum promoti fuerint, litteras quidem accipiant ecclesiasticas communicatorias: ita tamen, ut in quibuscumque locis gesserint, ab episcopis ejusdem loci cura de illis agatur; et si cœperint contra disciplinam agere, tunc demum a communione excludan

tur.

VII.

Et de his quidem qui in republica agere volunt, similiter. VIII.

i De Afris autem, quod propria sua lege utuntur ut re

Vetus collectio canonum monasterii S. Benigni cap. 23. Item Andegavensis cap. 21. bal, recedere. i MS. Colbert. 1951. De Africa.

baptizent, placuit ut ad ecclesiam si aliquis hæreticus venerit, interrogent eum symbolum ; et si perviderint eum in Patre et Filio, et Spiritu sancto esse baptizatum, manus tantum ei imponatur. Quod si interrogatus symbolum, non responderit Trinitatem hanc, k merito baptizetur. &c. Tunc tædians 1 jussit omnes ad suas sedes redire. Amen.

IV.

TITULI CANONUM.

EX COLLECTIONE ISIDORI.

I. Ut uno die et tempore Pascha celebretur.
II. Ut ubi quisque ordinatur, ibi permaneat.
III. Ut qui in pace arma projiciunt, excommunicentur.
IV. Ut auriga, dum agitant, excommunicentur.

V. Ut theatrici, quamdiu agunt, excommunicentur.

VI. Ut in infirmitate conversi manus impositionem accipiant. VII. De fidelibus, qui præsides fiunt, vel rempublicam agere volunt.

VIII. De baptismo eorum, qui ab hæresi convertuntur.

IX. Ut qui confessorum litteras afferunt, alias accipiant.

X. Ut is cujus uxor adulteravit, aliam illa vivente non accipiat.
XI. De puellis quæ gentilibus junguntur.

XII. Ut clerici feneratores excommunicentur.

XIII. De iis qui scripturas sacras, vasa Dominica, vel nomina fratrum tradidisse dicuntur.

XIV. Ut qui falso accusant fratres suos, usque ad exitum excommunicentur.

XV. Ut diacones non offerant.

XVI. Ut ubi quisque fuit excommunicatus, ibi communionem conse

quatur.

XVII. Ut nullus episcopus alium conculcet episcopum.

XVIII. De diaconibus urbicis, ut sine presbyterorum conscientia ni

hil agant.

XIX. Ut peregrinis episcopis locus sacrificandi detur.

XX. Ut sine tribus episcopis nullus episcopus ordinetur?

XXI. Ut presbyteri, aut diacones, qui ad alia loca se transferunt, deponantur.

XXII. De apostatis, qui in infirmitate communionem petunt.

k tunc.

1 Constantinus videlicet, jussit per rescriptum, quod post Arelatenses canones subjungemus.

« ZurückWeiter »