Een roman uit twee wereldenBlankwaardt & Schoonhoven, 1890 - 292 Seiten |
Häufige Begriffe und Wortgruppen
alles alsof altoos antwoordde Heliobas Armeniërs atelier Azùl bestaan blik bloemen Boedhisme broeikas Cannes Casimir Chaldeeërs Christus deed dien dood eenige electriciteit electrische kracht electrischen ring ernstig fluisterde gedachten geest geheel gelaat geloof gelukkig genoeg gestalte gevoel gezondheid ging glimlach goed half hand hebt heelal heerlijk hooger Hôtel hulsel hunne iets kalm kamer kapel keek kolonel Everard kunt kwam lachte leven lichaam licht lief liefde lijk lippen lucht madame mademoiselle maken menschelijk menschen mevrouw Challoner mevrouw Everard mijzelf Morini muziek nooit onze oogen oogenblik oranjebloesem orgel Parijs Père Lachaise piano planeet Raffaello Cellini riep scheen schitterende schoone slechts stem stond teedere terwijl toon tweelingziel verheven vestibule volkomen volmaakt vorst Iwan vreemde vriend vroeg vroolijk vrouw waarom want weet wereld wezen wilt wonderen woorden zacht Zara's zeggen zeide Zara zeker zelf ziel zien zijner zijt zonnestelsels zooals zoudt zulk zult
Beliebte Passagen
Seite 51 - Thou wast not born for death, immortal Bird! No hungry generations tread thee down; The voice I hear this passing night was heard In ancient days by emperor and clown: Perhaps the self-same song that found a path Through the sad heart of Ruth, when, sick for home She stood in tears amid the alien corn; The same that oft-times hath Charm'd magic casements, opening on the foam Of perilous seas, in faery lands forlorn.
Seite 134 - Let us go hence and rest; she will not love. She shall not hear us if we sing hereof, Nor see love's ways, how sore they are and steep. Come hence, let be, lie still; it is enough. Love is a barren sea, bitter and deep; And though she saw all heaven in flower above, She would not love. Let us give up, go down; she will not care. Though all the stars made gold of all the air...
Seite 246 - Goodbye! Goodbye! What are we waiting for? Oh, my heart! Kiss me straight on the brows! And part again! Again! my heart! my heart! What are we waiting for, you and I? A pleading look, a stifled cry. Goodbye, forever!
Seite 229 - ... maidens know, As sharp as frost, as blameless as the snow, " The second kiss, ah God ! I feel it yet, And evermore my soul will loathe the same, — The toys and joys of fate I may forget, But not the touch of that divided shame ; It clove my lips — it burnt me like a flame. "The third, the final kiss, is one I use Morning and noon and night, and not amiss. Sorrow be mine if such I do refuse ! And when I die, be Love enrapt in bliss Re-sanctified in heaven by such a kiss ! " This little gem,...
Seite 264 - If I could dwell Where Israfel Hath dwelt, and he where I, He might not sing so wildly well A mortal melody, While a bolder note than this might swell From my lyre within the sky.
Seite 229 - There are three kisses that I call to mind, And I will sing their secrets as I go, — The first, a kiss too courteous to be kind, Was such a kiss as monks and maidens know, As sharp as frost, as blameless as the snow. " The second kiss, ah God ! I feel it yet, — And evermore my soul will loathe the same, — The toys...
Seite 209 - De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op den afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren En God zeide: Daar zij licht!
Seite 193 - Een nieuw gebod geef ik u, dat gij elkander lief hebt; gelijk ik u liefgehad heb, dat gij ook elkander liefhebt. Hieraan zullen zij allen bekennen, dat gij mijne discipelen zijt, zoo gij liefde hebt onder elkander
Seite 230 - ... him, which, as it is so proud of its literary standing, of course it will do in due season. On this, my first introduction to his poems, I became speedily absorbed in them, and was repeating to myself softly a verse which I remember now : " Hers was sweetest of sweet faces, Hers the tenderest eyes of all ; In her hair she had the traces Of a heavenly coronal, Bringing sunshine to sad places Where the sunlight could not fall.
Seite 208 - ... overal maar toch hebben ze nooit onderwezen wat de formele, materiële, efficiënte en finale oorzaak van de doop is. Men vindt bij hen geen vermelding van het uitwisbaar en onuitwisbaar merkteken. Zij baden wel, maar in de geest. Daarin volgden zij uitsluitend het woord van het evangelie: 'God is geest, en zij die Hem aanbidden moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.'6 Het lijkt er dus niet op dat hun toen geopenbaard werd dat een afbeeldinkje dat met houtskool op de muur is getekend op dezelfde...