Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

EPISTOLA XXV.

DUBLINIENSIUM, AD LANFRANCUM CANTUARIENSEM
ARCHIEPISCOPUM.

Venerando sanctæ Cantuariensis Ecclesiæ metropolitano Lanfranco, Clerus et populus Ecclesiæ Dubliniensis debitam subjectionem.

VESTRÆ paternitati est cognitum, quod Ecclesia Dubliniensis, quæ Hiberniæ insulæ metropolis est, suo sit viduata pastore, ac destituta rectore. Propterea elegimus presbyterum, nomine Patricium, nobis sufficientissime cognitum, natalibus et moribus nobilem, apostolica et ecclesiastica disciplina imbutum, fide Catholicum, in Scripturarum sensibus cautum, in dogmatibus ecclesiasticis exercitatum. Quem nobis quantocius petimus ordinari episcopum: quatenus, auctore Deo, regulariter nobis præesse valeat et prodesse; et nos sub ejus regimine salubriter militare possimus ; quia integritas præsidentium salus est subditorum: et ubi est incolumitas obedientiæ, ibi sana est forma doctrinæ.

RECENSIO.

Historia, cum hujus epistolæ argumento connexa, et in Dubliniensibus et in Cantuariensibus annalibus habetur tradita. In Dubliniensibus quidem ita. "Anno Domini 1074. Dunanus, episcopus Dubliniensis civitatis in Christo quievit, et in Ecclesia S. Trinitatis, juxta magnum altare, ad dextram ipsius, est sepultus. Eodem anno ad regimen Dubliniensis Ecclesia Lanfrancus archiepiscopus Cantuariæ, petente Goderico rege, Dubliniensis Ecclesiæ populo et clero consentientibus et eligentibus, in Ecclesia S. Pauli Londoniæ Patricium

a A. C. 1074.

sacravit antistitem, accepta prius ab ipso examinato professione, de sua obedientia (modo antecessorum suorum) sibi suisque successoribus adhibenda : sacratumque in patriam, unde venerat, remisit; dans ei literas ferendas Goderico regulo, et Terdilvaco maximo regi Hiberniæ." In Cantuariensibus brevius, hoc modo. Lanfrancus, ordinationis suæ quarto anno, "Patricium Dubliniæ civitati in Hibernia sacravit episcopum Lundoniæ : a quo et professionem accepit; et literas ei, deferendas regibus Hiberniæ, dignas valde memoriæ contradidit." Professionem, cujus hic fit mentio, pagina 563. exhibemus, ex eodem Cottonianæ bibliothecæ codice desumptam, e quo præsentem epistolam descripsimus. Literæ vero ad reges missæ, jam proxime subsequuntur.

EPISTOLA XXVI.

LANFRANCIa CANTUARIENSIS ARCHIEPISCOPI, AD GOTHRICUM

REGEM DUBLINIE.

Lanfrancus non suis meritis, sed gratia Dei archiepiscopus; glorioso Hiberniæ regi Gothrico, salutem orationibus.

VENERABILEM fratrem ac coepiscopum nostrum Patricium, quem charissime fili, excellentia vestra ad nos consecrandum transmisit, honeste suscepimus, debitis officiis secundum canonicam institutionem, sancti Spiritus gratia cooperante, sacravimus, sacratum ad sedem propriam cum testimonio literarum nostrarum, more antecessorum nostrorum, remisimus. Qui quamvis de gloria vestra multa nobis bona, multisque laudibus digna nobis retulerit; non ab re tamen esse credimus, si prædicanda vestra studia nostra adhortatione pulsamus. Sicut enim ignis flante vento clarius lucet, et major efficitur; sic vera virtus veris præconiis pulchrius enitescit, et in melius augmentatur.

Rogamus igitur, sicut rogari oportet pretiosum sanctæ Ecclesiæ filium, quatenus fidem rectam, ab ipso Deo et sanctis ejus apostolis atque orthodoxis patribus traditam, cum omni mentis sinceritate inviolatam teneatis; fidei congrua opera, in quantum vires suppetunt, exhibeatis : superbis austeram, humilibus placabilem vestram celsitudinem ostendatis. In regno vestro perhibentur homines, seu de propria, seu de mortuarum uxorum parentela conjuges ducere: alii legitime sibi copulatas pro arbitrio et

a A. C. 1074.

voluntate relinquere; nonnulli suas aliis dare, et aliorum infanda commutatione recipere. Hæc, et si qua sunt alia crimina, propter Deum et animam vestram in terra potestatis vestræ corrigi jubete: talesque vos cum divino adjutorio vestris subditis exhibete, ut et amatores boni bona amplius diligant, et appetitores mali pravas actiones nequaquam exercere præsumant. Hoc enim facientes, et diutius cum rerum temporalium felicitate in terra regnabitis, et post terrenum regnum sine fine regnaturi ad cœlestia regna migrabitis.

Plura et prolixius vobis scripsissem: sed habetis vobiscum prædictum antistitem vestrum, monasticis institutionibus a pueritia enutritum, scientia divinarum literarum strenuissime eruditum, bonorum operum ornamentis, in quantum cognosci a nobis potuit, decentissime adornatum. Quem de anima vestra vobis sæpius loquentem si intento corde audieritis, audientes ut patri spirituali (in his quæ ad Deum pertinent) obedieritis, obedientes ea, quæ vobis ab eo prolata fuerint, in arca pectoris vestri reposueritis; speramus per misericordiam Dei, quia neque vos perniciose errabitis, neque subditos vobis in pravarum actionum pertinacia stare diu permiseritis. Omnipotens Dominus contra inimicos mentis et corporis brachio virtutis suæ excellentiam vestram defendat; et post longam hujus seculi vitam, ad eam, quæ finem non habet, feliciter vos perducat.

RECENSIO.

Gothricus hic non alius fuisse videtur quam Godredus, cognomento Crouan, de quo in chronico regum Manniæ, ad annum 1066. ita legimus. "Godredus subjugavit sibi Dubliniam, et magnam partem de Laynestir. Scotos vero ita perdomuit; ut nullus qui fabricaret navem vel scapham, ausus esset plus quam tres clavos inserere. Regnavit autem sexdecim annis; et mortuus est in insula quæ vocatur Yle."

EPISTOLA XXVII.

EJUSDEM LANfrancia, ad teRDELVACUM HIBERNIÆ REGEM.

Lanfrancus peccator et indignus sanctæ Dorobernensis Ecclesiæ archiepiscopus, magnifico Hiberniæ regi Terdelvaco benedictionem, cum servitio et orationibus.

NULLAM Deus majorem terris misericordiam impendit, quam cum pacis ac justitiæ amatores ad animarum seu corporum gubernacula provehit: et maxime cum bonis regibus regna hujus mundi regenda committit. Hinc namque pax oritur, discordia sopitur, et, ut breviter cuncta complectar, Christianæ religionis observantia stabilitur. Quod populis Hiberniæ divinitus tunc collatum fuisse prudens inspector intelligit, quando omnipotens Deus excellentiæ vestræ jus regiæ potestatis super illam terram concessit. Tot enim tantaque bona de magnitudinis vestræ erga bonos pia humilitate, contra pravos districta severitate, circa omne hominum genus discretissima æquitate, frater et coepiscopus noster Patricius narravit; ut quamvis vos nunquam viderimus, tanquam visos tamen vos diligamus, et tanquam visis et bene cognitis vobis salubriter consulere, et sincerissime servire cupiamus.

Verum inter multa quæ placent, relata nobis sunt quædam quæ displicent: videlicet quod in regno vestro quisque pro arbitrio suo legitime sibi copulatam uxorem, nulla canonica causa interveniente, relinquit, et aliam quamlibet,

а А. С. 1074.

« ZurückWeiter »