FORMULA RENOVATIONIS VOTORUM CLERICALIUM, QUAE PRAESERTIM TEMPORE SACRI SECESSUS, IN COMMUNI AUT PRIVATIM RECITABITUR VALDE UTILITER. O amantissime et amabilis- retrorsum abii, mundum disime Deus, quam magna lexi, vanitates et insanias multitudo dulcedinis tuae! falsas non exhorrui; inimicis charitate etenim perpetua tuis manum dedi, tunicam dilexisti me et attraxisti me innocentiae commaculavi; ad te miserans mei: nam propter nimiam charitatem, qua dilexisti me, suscitasti a terra inopem, et de stercore erexisti me pauperem, ut collocares cum principibus populi tui. Non ego quidem, sed tu prior elegisti me de mundo, nolens me conformari huic saeculo, ne princeps hujus mundi in me haberet quidquam, et non cum hoc mundo, qui totus in maligno positus est damnarer; at potius posuisti me in Clero tuo, ut illic irem de virtute in virtutem, ut fructum dignum bonorum operum afferrem, qui in æternum maneret, quo Teipsum mercedem magnam nimis mihi acquirerem, ac partem haereditatis meae perditam mihi recuperarem. Quapropter et ego quoque elegi te, ut sis Dominus meus et Deus meus, pars mea in æternum. Sed eheu! haereditatem meam non satis attendi, substantiam meam dissipavi; superflua aut dilexi, aut quaesivi, aut retinui; lucernan boni exempli extinxi; fidelem cultum tibi et Ecclesiae tuae non exhibui, perfectionis studium et media ad eam non quaesivi, non satis admisi. Jugum tuum dulce et onus leve excussi, Spiritum Dei contristavi, eumque extinxi; sed tu, Domine, miserere mei et resuscita me. Tibi ergo Domino Deo nostro justitia, nobis autem confusio faciei nostrae, sicut est dies haec; et hoc solum mihi nunc superest, idque unice in votis, ut Spiritu principali confirmes me, et Spiritum rectum innoves in visceribus meis, iterumque vota priora admittas, et sic me deinceps vivere concedas, ut qui pars Domini sum et Dominum partem meam iterum eligo, talem me exhibeam, ut ipsum posideam Dominum, et à Domino ipse possidear, nec quidquam contra aut extra te Dominum meum cupiam. Eligant itaque sibi alii partes, quibus fruantur, terrenas et temporales; portio mea Dominus est. Bibant alii mortiferas voluptates; pars calicis mei Dominus est. Quid enim mihi est in coelo, et a te quid volui super terram? Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum. Te solo igitur contentus, Deus meus et omnia, agnosco iterum coram coelo et terra, quoniam funes mei conciderunt mihi in praeclaris, etenim haereditas mea praeclara est mihi; quaestus magnus mihi est pietas cum humilitate et sobrietate; abjicio itaque denuo omnes mundi pompas, superfluas vanitates, et insanias falsas, et eligo abjectus esse in domo tua, magis quam habitare in tabernaculis peccatorum. De hoc multum sollicitus, ut tunicam sanctitatis, quam dimisi, aut defoedavi, iterum resumam in sanguine tuo dealbatam, nec unquam dimittam. Haec sunt vota, haec sunt sincera cordis nostri desideria, quae supplicamus tibi esse accepta, et per Spiritum sanctum in visceribus nostris dignanter innovata in mundi contemptum, et fidelioris ac constantioris cultus tui testimonia, denuo reiterata; ut ita suscipias me secundum eloquium tuum, et vivam et non confundas me ab expectatione mea. Itaque profiteor, quia tu Dominus pars haereditatis meae et calicis mei, tu es qui restitues haereditatem meam mihi. Amen. Oratio Presbyteri. Domine Jesu, Apostole et Pontifex confessionis nostrae, semper vivens ad interpellandum pro nobis, qui cum essem parvulus in oculis meis, ex hominibus assumpsisti me, et pro hominibus constituisti me in iis quae sunt ad Deum, ut offeram dona et sacrificia pro peccatis, et condolere possim iis qui ignorant et errant; emenda, quaeso, per sanguinem tuum conscientiam meam ab operibus mortuis ad serviendum Deo viventi, et sanctifica me in veritate; ut sacrificia mea consumantur igne quotidie, et tibi confixus cruci immoler ipse supra sacrificium. Fac ut bonus dispensator multiformis gratiae Dei, in membra tua illam administrans, impendam et superimpendar ipse pro animabus fratrum meorum, servorum tuorum, et concede ut te clarificans super terram, et opus consummans quod dedisti mihi ut faciam, ubi es tu, et ego sim tecum, ut videam claritatem tuam quam dedit Pater, quia dilexit te ante constitutionem mundi. Qui vivis et regnas. ORATIO UNIVERSALIS. Ad omnia salutem spectantia. Credo, Domine, sed credam firmius. Spero, Domine, sed sperem securius. Amo, Domine, sed amem ardentius. Doleo, Domine, sed doleam vehementius. Adoro te, ut primum principium; desidero, ut finem ultimum; laudo, ut benefactorem perpetuum, invoco, ut defensorem propitium. Quâ me sapientiâ dirige, justitiâ contine, clementia solare, potentiâ protege. Offero tibi, Deus meus, cogitanda, ut sint ad te; dicenda, ut sint de te; facienda, ut sint secundum te; ferenda, ut sint propter te. Volo quidquid vis, volo quia vis, volo quomodo vis, volo quamdiu vis. Oro, Domine, intellectum illumines, voluntatem inflammes, corpus emundes, animam sanctifices. Defleam praeteritas iniquitates, repellam futuras tentationes, corrigam vitiosas propensiones, excolam idoneas virtutes. Tribue mihi, bone Deus, amorem tui, odium mei, zelum proximi, contemptum mundi. Studeam superioribus obedire, inferioribus subvenire, amicis consulere, inimicis parcere. Vincam voluptatem austeritate, avaritiam largitate, iracundiam leuitate, tepiditatem pietate. Redde me prudentem in consiliis, constantem in periculis, patientem in adversis, humilem in prosperis. Fac, Domine, sim in oratione attentus, in epulis sobrius, in munere sedulus, in propositis firmus. Curem habere innocentiam interiorem, modestiam exteriorem, conversationem exemplarem, vitam regularem. Assidue invigilem naturae domandae, gratiae fovendae, legi servandae, saluti promerendae. Discam a te, quam tenue sit, quod terrenum; quam grande, quod divinum ; quambreve, quod temporaneum ; quam durabile, quod aeternum. Da mortem praeveniam, judicium pertimeam, infernum effugiam. Paradisum obtineam. Per Christum, &c. Amen. ORATIO AD PETENDAS VARIAS VIRTUTES. QUAM SANCTUS THOMAS AQUINAS QUOTIDIE RECITASSE FERTUR. Concede mihi, quaeso, omnipotens et misericors Deus, quae tibi placita sunt diligen ter et ardenter concupiscere, prudenter investigare, veraciter agnoscere, et perfecte adimplere. Ad laudem et gloriam nominis tui ordina statum meum; et quod a me requiris ut faciam, tribue ut sciam possim, et velim, et da exequi, ut operat et expedit saluti animae meae. Via, quaeso, mihi ad te sit tuta, recta, et consummata, non deficiens inter prospera et adversa; ut in illis non extollar, et in istis non deprimar, in prosperis gratias tuas tibi referam, et in adversis servem patientiam. De nullo gaudeam, vel doleam, nisi quod promovet ad te, vel quod abducit a te. Nulli placere cupiam, vel displicere timeam, nisi tibi. Omnia in charitate da facere, et quod ad cultum tuum non pertinet, pro nihilo reputare. Actiones meas da peragere, non ex consuetudine, sed ad te referre, cum devotione. Vilescant mihi, Domine, omnia transitoria propter te, et chara sint omnia tua, et tu, Deus meus, plusquam omnia. Delectet me omnis labor, qui est pro te; et taediosa sit mihi omnis quies, quae non est in te. Frequenter et ferventer da mihi, dulcissime Domine, cor meum ad te dirigere, et defectionem meam, cum emendationis proposito, dolendo pensare. Fac me, Deus meus, humilem, sine fictione; hilarem, sine dissolutione, tristem, sine dejectione; maturum, sine gravitate; agilem, sine levitate: veracem, sine duplicitate; te timentem, sine corruptione; obedientem, sine contradictione; patientem, sine murmuratione. Da mihi, dulcissime Jesu, cor pervigil, quod nulla abs te abducat curiosa cogitatio; da immobile, quod nulla deorsum obliquet sinistra intentio. Da denique tuis hic poenis consumi per poenitentiam, tuis beneficiis uti per gratiam, et tandem tuis gaudiis in patriâ frui per gloriam. Qui cum Patre et Spiritu sancto, vivas et regnas in saecula saeculorum. Amen. PRO TUENDA CASTITATE. Ego (N.) coram castissimâ Virgine Maria, Angelo Custode, et totâ curiâ coelesti, tibi, Deus cordis mei, quem ubique praesentem agnosco, et veneror, me sisto; ac protestor me nolle consentire, non modo facinori commit tendo, sed ne cogitando quidem, quamtumvis adversarii vim inferant. Detestor et execror omnes istas foeditates ac scelera. Frustra agis, sordide tentator, daemon spurcissime; malo enim dehiscat terra, castoque mihi mille Jesu Christo, Agno immaculato, ejusque Matri Virginum Virgini, commendare digneris, et ab omni foeditate custodire. Ne permittas me unquam ullâ impuritatis labe foedari, sed cum primum in tentatione et peccandi periculo constitutum me videris, abige procul a corde meo cogitationes et affectus omnes immundos, et injectâ memoria aeternitatis et Christi crucifixi, imprime mihi medullitus sensum timoris Domini, et divini amoris in me ignem accende. Haec Oratio potest etiam dirigi ad Angelum Custodem, in hac verba. O Sancte Angele Dei qui Custos es mei, ego humillimus cliens, &c. ORATIO IN QUAVIS AFFLICTIONE CORPORIS ET ANIMI. O Clementissime Deus, memor esto quaeso, benigneque considera tuam esse, te vero Dominum et Creatorem meum. Ecce in manu tuâ sum; si vis, potes me, vel solo nutu, juvare, et sanctissimae voluntati tuae integre me resigno; paratus hanc, et aliam quamvis afflictionem, quamdiu tibi placuerit, sustinere, atque ipsam etiam mortem, si ita tibi visum fuerit, subire. Utere me sicut vis, in tempore et aeternitate; quidquid, tu Pater coelestis in me et de me facere decreveris, fac misericorditer. Nam ad omnia, quâ possum humilitate, me totum tibi offero, trado, et resigno. Libenter patior pro te, quidquid super me venire volueris, dummodo mihi tuam simul gratiam largiaris, quâ omnia patienter et constanter feram. Custodi me solum, O Deus, ab omni peccato, et timebo mortem nec infernum. Haec summa, amantissime Pater, mihi crux est, quod te, quem amo super omnia, un non |