dáti, et immóbiles à spe Evangélii. Coloss. 1. Si nona Lectio sit de Sancto, Benedictio erit: Digni habeámur regno Dei, cùm vénerit in Sanctis suis admirábilis fíeri. 2. Thess. 1. Si tertia Lectio sit de sancto, in Officio feriali, vel intra Octavas quæ non sunt de Sanctis, dicetur eadem Benedictio Digni etc (QuandoD. Archiepiscopus Lectionem lecturus est, post.. quam ipse præmisit ex more, Jube, domne, benedícere. dignior post ipsum dicit illi: Ora pro nobis, Pater. Ipse autem Archiepiscopus respondet: Oro ut cáritas vestra magis ac magis abundet in scientia et in omni sensu. Philip. 1. Chorus, R. Amen. Idem observatur, ubi unicus est Presbyter.) FERIA IV. ET SABBATO. Absolutio. 1. Mach. 1. Eus meminerit testamenti sui quod locútus est, et exáudiat oratiónes nostras. R. Amen. DEu BENEDICTIONES. 1. Pater Dómini nostri Jesu Christi det nobis Christum habitáre per fidem in córdibus nostris. Ephes. 3. 2. Occurrámus omnes in unitátem fidei, et agnitiónis Fílii Dei; ut non circumferámur omni vento doctrinæ. Ephes. 4. 3. Deus spei répleat nos omni gáudio et pace in credendo; ut abundémus in spe et virtúte Spiritûs sancti. Rom. 15. Si tertia Lectio sit de Evans gelio, tunc tertia Benedictio erit: Fúlgeat nobis etc. Eadem dicitur in omni Feria, quando pro iij. Lectione legendum erit Evangelium cum Homilia. IN FESTIS SANCTORUM. quæ sunt ix. Lectionum. Absol. et Bened. dicunt. in I. et III. Nocturno,ut suprà; in II. autem, ut sequitur. Absolutio. 3. Reg. 8. Eus noster inclinet corda nostra ad se ut custodiámus mandáta ejus. R. Amen. DE BENEDICTIONES. 4: Deus det nobis illuminátos óculos cordis, ut sciámus quæ sit spes vocatiónis ejus in Sanctis. Ephes. 1. 5. Dignos nos fáciat in partem sortis Sanctórum, qui eripuit nos de potestate tenebrárum. Coloss. 1. 6. Aperiantur óculi nostri, ut convertámur à ténebris ad lucem, et accipiámus sortem inter Sanctos. Act. 26. IN FESTIS SANCTORUM, quæ sunt trium Lectionum tantùm. Absolutio secundùm Feriam ; Benedictiones vcrò, ut sequitur. 1. Deus det nobis, etc. 2. Dignos nos fáciat, etc. 3. Aperiantur, etc. ut suprà. Si protertia Lectione legen dum sit Evang. cum Homilia, tunc tertia Benedictio erit ; Fúlgeat nobis etc. PROPRIUM DE TEMPORE. PARSESTI VA. SABBATO Quatuor Temporum. etc. AD NONAM. Pater, Ave, . Deus in adjutórium meum intende: R. Dómine, ad adjuvandum me festína. Ps. 69. Glória Patri, etc. Expandis orbi bráchia, 168 IN FESTO SS. TRINITATIS. SOLEMNE-MINUS. IN I. VESPERIS. Olux perennis! própriis Ant. sen: Ego sum qui O una semper Véritas! 1. D. sum; hoc nomen mihi est in æternum. Exod. 3. Ant. 2. D. Dóminus Deus noster, Dóminus unus est. Deut. 6. Ant. 3. a. Ipse est Deus deórum, et Dóminus dominántium, Deus magnus. et potens. Deut. 10. Ant. 4. E. Solus habet immortalitátem, et lucem inhábitat inaccessibilem. 1. Tim. 6. Ant. 5. a. Dóminus exercituum, Deus Israel, magnus consílio, et incomprehensibilis cogitátu. Jerem. 32. O sancta semper, quæ num bo Diffundis omne. Cáritas! Te densa circùm núbila, Te circùm inaccessum jubar, Quod intùs ardent Angeli Circùm trementes cérnere. Te confitétur in tuo Et plebs renáta nómine; Firmâque prælibat fide Amor quod ambit præ mium. Da posse quod jubes, . Pater: Da scire, Fili, quod doces: Fac corde toto, Spíritus, Nos velle quod probas bo num. Præsta, Pater piíssime, Patríque compar Unice, Sancto simul cum Spíritu Regnans per omne séculum. Amen. . Magnus Dóminus, et laudabilis nimis; R. Et magnitudinis ejus non est finis. Ps. 144. Ad Magnificat. Ant. 1. J. Dómini Dei tui cœlum est, et cœlum cœli; terra, et omnia quæ in ea sunt. Ipsi adhærébis : ipse est laus tua et Deus tuus. Deut. 10. Oratio, ut infrà ad Laudes. Pro Commem.Sabbatiante Dominicam primam post Pentecosten. Ant. Lóquere, Dómine, quia audit servus tuus. 1. Reg. 3. *. Beneplácitum est Dómino in pópulo suo; B. Et exaltábit mansuétos in salútem. Ps. 149. Oratio, Deus, in te sperántium. infrà, ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Psalmi de Sabbato. Ant. 7. d. Vidéte quòd ego sim solus, et non sit álius Deus præter me : vivo ego in æternum. Deuter. 32. Ad Nunc dimittis. Ant. 6. F. Ego Dóminus; hoc est nomen meum: glóriam meam álteri non dabo. lum et terram, et quidquid cœli ámbitu continétur: Dóminus ómnium es. Esth. 13. Ant. 7. d. Dignus es, Dómine Deus noster. accipere glóriam, et honórem, et virtútem; quia tu creasti ómnia. Apoc. 4. Ant. 5. a. Ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt ómnia ipsi glória in sécula. Rom. 11. . Quàm magnificáta sunt ópera tua, Dómine! œ.Omnia in sapiéntia fecisti. Ps. 103. Pater. Absol. et Bened. habentur post Psalterium. Lectio j. Incipit liber primus Regum. Uit vir unus de Ramathaimsophim, de monte Ephraim: et nomen ejus Elcana, filius Jéroham, fílii Elíu, filii Tholu, filii Suph, Ephrathæus; et hábuit duas uxores: nomen uni Anna, et nomen secundæ Phenenna. Fueruntque Phenennæ filii: Annæ autem non erant líberi. Et ascendébat vir ille de civitáte sua statútis diébus: ut adoráret et sacrificáret Dómino exercítuum in Silo. Hymnus, Ter sancte. ut Erant autem ibi duo fílii Is. 42. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Deum unum, Patrem, et Fílium, et Spíritum sanctum, * Veníte, adorémus. Matth. 28. Ps. 94. Veníte. 2. in primis Vesp. 168. Heli, Ophni et Phínees Psalmi in Dominica in sacerdótes Dómini. Venit ergo dies, et immolávit Elcana, deditque Phenennæ uxóri suæ, et cunctis fíliis ejus et filibus partes : H Annæ autem dedit partem unam tristis, quia Annam diligébat. Dóminus autem conclúserat vulvam ejus. Affligébat quoque eam æmula ejus, et vehementer angébat in tantùm, ut exprobráret quòd Dóminus conclusisset vulvam ejus; sicque faciébat per síngulos annos, cùm redeunte témpore ascénderent ad templum Dómini et sic provocábat eam. Porrò illa flebat et non capiébat ci bum. Tu autem, Dómine, miserére nostri. R. Deo grátias. : R. In princípio creávit Deus cœlum et terram; * Et Spíritus Dei ferebátur super aquas. . In princípio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum; et Deus erat Verbum. * Et. Gen. 1. Joan. 1. Lectio ij. et quare non cómedis? et quamobrem affligitur cor tuum? Numquid non ego mélior tibi sum, quàm decem filii? Surrexit autem Anna, postquàm coméderat et bíberat in Silo. Et Heli sacerdóte sedente super sellam ante postes templi Dómini: cùm esset Anna amáro ánimo, orávit ad Dóminum flens largiter, et votum vovit, dicens. Dómine exercítuum, si respiciens víde ris afflictiónem fámulæ tuæ, si recordátus meî fúeris nec oblitus ancillæ tuæ, dederisque servæ tuæ, sexum virílem; dabo eum Dómino ómnibus diébus vitæ ejus et novácula non as◄ cendet super caput ejus. B. Appáruit Abrahæ Dóminus in convalle Mambre. Cùmque elevasset óculos apparuerunt ei tres viri: Quos cùm vidisset Abraham, adorávit, et dixit: Dómine, si invéni grátiam in óculis tuis, ne tránseas servum tuum. . Pater, Verbum et Spíritus sanctus; hi tres unum sunt. Quos. Génes. 18. 1. Joan. 5. Lectio iij. Ecufant une eam, conce T factum est post cír : pit Anna, et peperit fílium; et vocávit nomen ejus Sámuel eò quòd à Dómino postulasset eum. Ascendit autem vir ejus Elcana, et omnis moláret Dómino hóstiam solemnem, et votum suum: et Anna non ascendit; dixit enim viro suo : Non vadam, donec ablactétur infans et ducam eum; ut appáreat ante conspectum Dómini: et máneat ibi júgiter. Et ait ei Elcana vir suus: Fac quod bonum tibi vidétur; et mane donec ablactes eum : precorque ut ímpleat Dóminus verbum suum. Mansit ergo múlier', |