Fli Capitulum. Hebr. 1. Ilium Deus constítuit herédem universorum, per quem fecit et sécula: qui cùm sit splendor glóriæ, et figúra substantiæ ejus; portansque ómnia verbo virtútis suæ, purgatiónem peccatórum fáciens sedet ad dexteram majestátis in excelsis. me: : B. br. Dóminus dixit ad * Filius meus es tu. * Allelúia, allelúia. Dóminus. . Ego ✦ hódiè génui te. Allelúia. Glória. Dóminus. Ps. 2. . Tecum princípium in die virtútis tuæ, R. In splendóribus sanctórum luciferum génui te. Psalm. 109. AD tu principáli confirma me Ps. 50. AD NONAM. Ant. 5. a. Benedicentes. Capitulum. Ephes. 5. TMplémini Spíritu sancto; loquentes vobismetipsis in Psalmis, et hymnis, et cánticis spirituálibus, cantantes et psallentes in córdibus vestris Dómino: gratias agentes semper pro ómnibus in nómine Dómini nostri Jesu Christi, Deo et Patri. R.br.Exaltáte Dóminum* Deum nostrum. * Allelúia, allelúia. Exaltáte. . Et adoráte in monte sancto * ante ejus, quóniam sanctus Dóminus. Allelúia. Glória Patri. Exaltáte Dóminum. Ps. 98. SEXTAM. Non On ex opéribus justítiæ quæ fécimus nos; sed secundùm suam misericórdiam salvos nos fecit Deus, per lavacrum regeneratio? nis et renovatiónis Spíritus sancti: quem effúdit in nos abundè per Jesum Christum salvatórem nostrum. R. br. Dómine, doce me * fácere voluntátem tuam. * Allelúia, allelúia. Dómine. . Spíritus tuus bonus* dedúcet me. * Allelúia. Glória Patri. Dómine. Ps. 142. V. Redde mihi lætitiam salutáris tui, R. Et spíri . Tu Dóminus altíssimus super omnem terram: R. Nimis exaltátus es super omnes deos. Ps. 96. AD II. VESPERAS. Cimus quòd nullus est Deus disi unus: nam etsi sunt qui dicantur dii, sive in cœlo, sive in terra, nobis tamen unus Deus. 1. Cor. 8. Ant. 3. a. Ant. 4. E. Nobis unus Deus, Pater, ex quo ómnia, et nos in illum. I. Cor. 8. Ant. 6. C. Unus Dóminus Jesus Christus, per quem ómnia, et nos per ipsum. I Cor. 8. Ant. 8. G. Unus spíritus unus Dóminus, una fides, unum baptisma. Ephes. 4. Ant. 1. g. Ipse Spíritus testimónium reddit spirítui nostro, quòd sumus herédes quidem Dei, coheredes autem Christi. Rom. 8. Capitulum. 2. Cor. 13. Rátia Dómini nostri G Jesu Christi; et caritas Dei : et communicátio sancti Spíritus sit cum ómnibus vobis. Hymnus, Ter sancte. ut in I. Vesperis, 168. V. Benedictum majestátis ejus in æternum: R. Et replébitur majestáte ejus omnis terra. Ps. 71. nomen Ad Magníficat. Ant. 4. E. Electis secundùm præsciéntiam Dei Patris in sanctificatiónem Spíritûs, in obediéntiam et aspersiónem sánguinis Jesu Christi, grátia et pax. 1. Petr. 1. Oratio, Omnipotens. suprà ad Laudes, 175. Pro Commem. Dominica. Ant. Non est discípulus super magistrum; perfectus autem omnis erit, si sit sicut magister ejus. Luc. 6. . In Deo laudabimur totâ die; B. Et in nómine tuo confitébimur in séculum. Ps. 43. Oratio, Deus, in te sperántium. ut suprà, 175. AD COMPLETORIUM. Psalmi et Capitulum de Dominica. Cetera, ut heri, 169. IN FERIIS terio, præter ea quæ sunt propria unicuique Feriæ. FERIA SECUNDA. Lectio j. De libro primo Regum. nescientes Dóminum Ilii Heli, filii Bélial, neque officium sacerdótum ad pópulum; sed quicumque immolasset víctimam : veniébat puer sacerdótis dum coquerentur carnes ; et habébat fuscínulam tridentem in manu sua et mittébat eam in lebétem, vel in caldáriam, aut in ollam, sive in cácabum; et omne quod levábat fuscínula, tollébat sacerdos sibi: sic faciébant universo Israéli veniéntium in Silo. Etiam antequàm adolérent ádipem; veniébat puer sacerdótis, et dicébat immolanti: Da mihi carnem, ut coquam sacerdóti ; non enim accípiam à te carnem coctam : sed crudam. Dicebatque illi ímmolans; Incendátur primùm juxta mo◄ rem hódiè adeps : et tolle tibi quantumcumquè desí→ derat ánima tua. Qui respondens aiébat ei ; Nequᬠquam nunc enim dabis alióquin tollam vi. Erat ergo peccátum puerórum grande nimis coram Dómino: quia severaveritis in malítia, períbitis. . Nescítis quóniam servi estis ejus cui obedítis, sive peccáti ad mortem, sive obeditiónis ad justítiam? * Si. 1. Reg. 12. Rom. 6. H Lectio iij. : Eli autem erat senex valdè, et audívit ómnia quæ faciébant filii sui universo Israéli; et quómodò dormiébant cum múliéribus quæ observábant ad óstium tabernáculi et dixit eis. Quare fácitis res hujuscémodi, quas ego ándio, res péssimus, ab omni pópulo? Nolíte, fílii mei : non enim est bona fama quam ego áudio, ut tránsgredi faciátis pópulum Dómini. Si peccaverit vir in virum, placári ei potest Deus; si autem in Dóminum peccáverit vir, quis orábit pro eo? Et non audiérunt vocem patris sui: quia vóluit Dóminus occídere cos. Puer autem Sámuel proficiébat, atque crescébat et placébat tam Dómino quàm hominibus. R. Si in toto corde vestro revertímini ad Dóminum, * Auferte deos aliénos de médio vestrî, et t Præparâte corda vestra Dómino, et servíte ei soli. . Genus cùm simus Dei, non debemus æstimare auro, aut argento, aut lápidi Divínum esse símile. Aufer te. Glória. † Præparáte. 1. Lectio j. De libro primo Regum. Uer Sámuel ministrábat Saül virum de tribu Bénjamin. . Dixérunt majóres natu Israel Samueli : Constítue nobis regem, ut júdicet nos; * Et dedit. Act. 13. 2. Reg. 8. Dómino coram Heli; E et sermo Dómini erat pretiósus in diébus illis non erat vísio manifesta. Factum est ergo in die quadam, Heli jacébat in loco suo : et óculi ejus caligáverant, nec póterat vidére; lucerna Dei antequàm extinguerétur Sámuel dormiébat in templo Dómini, ubi erat arca Dei. Et vocávit Dóminus Sámuel. Qui respondens, ait: Ecce ego. Et cucurrit ad Heli, et dixit; Ecce ego: vocasti enim me. Qui dixit; Non vocávi revértere, et dormi. Et ábiit, et dormívit. Et adjécit Dóminus rursùm vocáre Samuélem. Consurgensque Sámuel ábiit ad Heli, et dixit; Ecce ego : quia vocasti me. Qui respondit; Non vocávi te, fili mi: revertere, et dormi. Porrò Sámuel necdùm sciébat Dóminum neque revelátus fúerat ei sermo Dómini. R. Deus plebis Israel eduxit patres nostros de terra Ægypti, et dedit eis júdices usque ad Sámuel Prophétam exinde postulavérunt regem ; * Et dedit illis Deus Lectio ij. T adjécit Dóminus, et Ivocávit adhuc Samuélem tértiò. Qui consurgens ábiit ad Heli, et ait; Ecce ego : quia vocasti me. Intellexit ergo Heli quia Dóminus vocáret púerum; et ait ad Samuélem : Vade, et dormi ; et si deinceps vocáverit te, dices: Lóquere, Dómine, quia audit servus tuus. Abiit ergo Sámuel, et dormívit in loco suo. Et venit Dóminus, et stetit; et vocávit, sicut vocáverat secundò: Sámuel, Sámuel. Et ait Sámuel: Lóquere, Dómine, quia audit servus tuus. Et dixit Dóminus ad Samuélem; Ecce ego fácio verbum in Israel: quod quicumque audierit, tínnient ambæ aures ejus. In die illa suscitábo adversùm Heli ómnia quæ locútus sum super domum ejus : incípiam, et complébo. Prædixi enim ei quòd judicatúrus essem domum ejus in æternum, propter iniquitátem ; eò quòd nóverat indignè ágere filios suos et non corripúerit eos. Idcircò jurávi dómui Heli; quòd non expiátur iniquitas domûs ejus víctimis et munéribus et usque in æternum. Dormívit autem Sámuel usque manè: aperuitque óstia domûs Dómini. Et Sámuel timébat indicáre visiónem Heli. R. Dixit Sámuel ad Saül: Pércute Amalec, non parcas ei et pepercit Saül Agag. Et ait Sámuel ad Saül : * Pro eo quod abjecisti sermónem Dómini, abjécit te Dóminus. . Qui cumque totam legem serváverit, offendat autem in factus est ómnium reus: * Pro eo. 1. Reg. 15. Jac. 2. uno Lectio iij. ergo Heli Samuélem, et dixit; Sá Vocávit quóniam revelátus fúerat Dóminus Samueli in Silo; juxta verbum Dómini. Et evénit sermo Samuélis universo Israeli. R. Numquid vult Dóminus holocausta et víctimas, et non pótiùs ut obediátur voci Dómini? * Mélior est enim obedientia quàm víctimæ. . Qui permánserit in lege factor óperis, hie beátus in facto suo erit. * Mélior. Glória. * Mélior. 1. Reg. 15. Jac. 1. FERIA QUARTA. Lectio j. De libro primo Regum. Cap. 4. muel, fili mi ? Qui respon- ET factum est in diébus dens, ait: Præstò sum. Et interrogávit eum; Quis est sermo, quem locutus est Dóminus ad te? oro te ne celáveris me; hæc fáciat tibi Deus, et hæc addat: si abscónderis à me sermónem ex ómnibus verbis quæ dicta sunt tibi. Indieávit ítaque ei Sámuel universos sermónes et non abscondit ab eo. Et ille respondit; Dóminus est: quod bonum est in óculis suis fáciat. Crevit autem Sámuel et Dóminus erat cum eo et non cecidit ex ómnibus verbis ejus in terram. Et cognóvit universus Israel, à Dan usque Bersabée quòd fidélis Sámuel prophéta esset Dómini. Et áddidit Dóminus ut apparéret in Silo; illis, convenérunt Philisthiim in pugnam ; et egressus est Israel óbviam Philisthiim in prælium : et castrametátus est juxta Lá pidem adjutórii. Porrò Philisthiim venérunt in Aphec: et instruxérunt áciem contra Israel. Iníto autem certamine; terga vertit Israel Philisthæis et cæsa sunt in illo certámine passim per agros, quasi quátuor millia virórum. Et reversus est pópulus ad castra: dixeruntque majóres natu de Israel. Quare percussit nos Dóminus hódiè coram Philisthiim? Afferamus ad nos de Silo Arcam fœderis Dómini; et véniat in médium nostri : ut salvet nos de manu inimicórum nostró |