dine minútum, et quasi pilo tusum in similitúdinem pruinæ super terram. Quod cùm vidissent filii Israel dixérunt ad ínvicem; Manhu? quod signíficat, Quid est hoc? ignorábant enim quid esset. Quibus ait Móyses : Iste est panis quem Dóminus dedit vobis ad vescendum.

B. Appáruit in solitúdine minútum in similitúdinem pruíne super terram. Quod cum vidissent filii Israel, ait eis Móyses: * Iste est panis quem Dóminus dedit vobis ad vescendum. . Non Móyses dedit vobis panem de cœlo; sed Pater meus dat vobis panem de cœlo verum. * Iste est. Exod. 16. Joan. 6.

Lectio iij. De libro tertio Regum. Cap. 19. Enit Elías in Bersabée Juda; et dimisit ibi púerum suum, et perrexit in desertum, viam uníus diéi. Cùmque venisset, et sedéret subter unam juníperum; petívit ánimæ suæ ut morerétur et ait. Súfficit mihi, Dómine tolle ánimam

:

meam : neque enim mélior sum quàm patres mei. Projecitque se, et obdormívit in umbra juníperi; et ecce Angelus Dómini tétigit eum, et dixit illi: Surge, et cómede. Respexit, et ecce ad caput suum subcinerícius

et

panis, et vas aquæ; comédit ergo, et bibit rursùm obdormívit. Reversusque est Angelus Dómini secundò et tétigit eum, dixitque illi; Surge, cómede grandis enim tibi restat via. Qui cùm surrexisset, comédit et bibit; et ambulávit in fortitúdine cibi illíus quadraginta diébus et quadraginta nóctibus: usque ad montem Dei Horeb.

. Respexit Elías, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ: comédit ergo et bibit, et ambulávit usque ad montem Dei,* In fortitúdine cibi illíus. . Si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in æternum, In fortitúdine cibi illíus. Glória Patri. In fortitúdi ne cibi illíus. 3. Reg. 19. Joan. 6.

IN II. NOCTURNO.

In Ps. Quemádmodùm. cum sua divisione, 85. Ant.5. C. Transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei in voce exultatiónis et confessiónis sonus epulantis.

In Ps. Júdica me, Deus. 86. Ant. 7. d. Introíbo ad altáre Dei, ad Deum qui lætíficat juventútem meam.

In Ps. Te decet hymnus. 81. Ant. 4. f. Timébunt qui hábitant términos, à signis tuis: parasti cibum illórum,

quóniam ita est præparátio ejus.

. Replébimur in bonis domus tuæ R. Sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte. Ps. 64. Lectio iv.

Sermo sancti Thomæ Aquinátis. Opusc. 57. Mmen Mmensa divinæ largitátis benefícia exhibita pópulo Christiáno: inæstimábilem ei cónferunt dignitátem. Neque enim est aut fuit aliquandò tam grandis nátio; quæ hábeat deos appropinquantes sibi: sicut adest nobis Deus noster. Unigénitus síquidem Dei Filius suæ divinitátis volens nos esse partícipes ; nostram natúram assumpsit ut hómines deos fáceret factus homo. Et hoc insuper quod de nostro assumpsit totum nobis cóntulit ad salútem. Corpus namque suum pro nostra reconciliatióne in ara crucis hóstiam óbtulit Deo Patri: sánguinem suum fudit in prétium simul et lavácrum; ut redempti à miserábili servitúte à peccátis ómnibus mundarémur. Et ut tanti benefícii jugis in nobis manéret memória: corpus Suum in cibum et sán guinem suum in potum; sub spécie panis et vini sumendum fidélibus derelíquit.

:

B. Dixit Jesus Judæis

Pretiósum et admirandum convívium ; salutíferum, et omni suavitáte replétum! Quid enim hoc convívio pretiosius esse potest: in quo non carnes vitulórum et hircórum, ut olim in lege; sed nobis Christus sumendus propónitur verus Deus? Quid hoc Sacramento mirabilius? In ipso namque panis et vinum in corpus et sánguinem Christi substantiáliter convertuntur. Ideòque Christus Deus et homo perfectus sub módici panis et vini spécie continétur. Manducátur ítaque à fidélibus, sed mínimè lacerátur; quinimò, divíso Sacra-mento: sub quálibet divisiónis partícula integer persevérat. Accidéntia étiam sine subjecto in eodem existunt; ut fides locum hábeat dum invisibile visibíliter súmitur sub aliéna spécie occultátum ; et sensus à deceptióne immúnes reddantur: qui de acci

:

NU

;

tum est isto salúbrius quo purgantur peccáta; virtútes augentur et mens ómnium spiritálium charísmatum abundántià impinguátur. Offertur in Ecclésia pro vivis et mórtuis ut ómnibus prosit : quod est pro salúte ómnium institútum. Suavitátem dénique hujus Sacramenti nullus dignè exprímere súfficit per quod spiritális dulcédo in suo fonte gustátur; et recólitur memória illíus, quam in sua passióne Christus monstrávit : excellentíssimæ caritátis.

tia solátium singuláre.

cem,

:

. Accipiens Jesus cáligrátias egit, et dedit illis, dicens Bíbite ex hoc omnes; hic est enim sanguis meus novi testamenti, qui † Pro multis effundétur in remissiónem peccatórum. v. Hic est sanguis fœderis, quod pépigit Dóminus vobiscum. *; Bíbite ex hoc. Glória Patri. + Pro multis effundétur. Matth. 26. Exod. 24. IN III. NOCTURNO. In Psal. Exultáte Deo. 99. Ant. 8. G. Cibávit eos ex ádipe frumenti; et de petra, melle saturávit eos.

In Ps. Quàm dilecta. 105. Ant. 6. F. Cor meum et caro mea exultavérunt in Deum vivum.

In Ps. Cantáte..... omnis terra. 46. Ant. 3. à. Afferte Dómino glóriam et honórem adoráte Dóminum in átrio sancto ejus.

. Gustáte et vidéte quóniam suávis est Dóminus :

R. Beátus vir qui sperat in
eo. Ps. 33.

Lectio vij.
Léctio sancti Evangélii,
secundùm Joannem.
Cap. 6.

N illo témpore: Dixit

Caro mea verè est cibus : et Sanguis meus verè est potus. Et réliqua,

Homília sancti Hilárii

Epíscopi.

et seq.

verè carnem córporis

S'n vetri Christus assump

sit; et verè homo ille qui ex María natus fuit, Christus est: nosque verè sub mystério carnem córporis sui súmimus; (et per hoc unum érimus, quia Pater in eo est, et ille in nobis :) quómodò voluntátis únitas asséritur; cùm naturális per Sacramentum propriétas perfectæ Sacramentum sit unitátis? Non est humáno aut séculi sensu in Dei rebus loquendum. Quæ scripta sunt, legámus; et quæ legérimus, intelligamus : et tum perfectæ fidei officio fungémur. De naturáli enim in nobis Christi ve ritáte quæ dícimus; nisi ab eo didicimus: stultè atque impiè dicimus. Ipse enim ait: Caro mea verè est esca, et Sanguis meus verè est potus; qui edit carnem meam " et bibit sánguinem meum in me manet et ego in eo. De veritáte carnis et sánguinis non relictus est ambigendi locus. Nunc enim, et ipsíus Dómini professióne, et fide nostrâ, verè caro est et verè sanguis est. Et hæc accepta atque hausta id efficiunt; ut et nos in Christo: et Christus in nobis sit. Anne hoc véri

carnem

et sumus in

eo: dum secum hoc quod nos sumus, in Deo est. Quam autem in eo per Sacramentum communicátæ carnis et sánguinis simus; ipse testátur, dicens: Et hic mundus me jam non videt; vos autem me videbitis, quóniam ego vivo et vos vivėtis: quóniam ego in Patre meo, et vos in me 9 et ego in vobis. Si voluntátis tantùm unitátem intélligi vellet : cur gradum quemdam atque ordinem consummandæ unitátis expósuit; nisi, ut cùm ille in Patre per natúram divinitátis esset : nos contrà in eo per corpóralem ejus nativitátem ; et ille rursùm in nobis per Sacramentórum inesse mystérium crederétur : ac sic perfecta per Mediatórem únitas docerétur; cùm nobis in se ma

:

néntibus ipse manéret in Patre et in Patre manens manéret in nobis ; et ita ad unitátem Patris proficerémus cùm qui in eo naturáliter secundùm nativitátem inest; nos quoque in eo naturáliter inessémus: ipso in nobis naturáliter permanente.

R. Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem: * Et qui manducat me, et ipse vivet propter me. v. Ecce servi mei cómedent: ecce servi mei bibent, et exultábo et gaudébo in pópulo meo : Et. Joan. 6. Is. 65.

súmitur : ut id de quỡ ágitur, secundùm propósitum exemplum assequátur. Hæc ergo vitæ nostræ causa est, quòd in nobis carnálibus manentem per. carnem Christum habémus: victúris nobis per eam eâ conditióne quâ vivit ille per Patrem. Si ergo nos naturáliter, secundùm carnem per eum vívimus; id est, natúram carnis suæ adepti ; quomodò non naturáliter secundùm Spíritum in se Patrem hábeat; cùm vivat ipse per Patrem?

R. Unus panis et unum corpus multi sumus, * Omnes qui de uno pane et de uno cálice participámus. N. Parasti in dulcédine tua pánperi, Deus, qui habitáre facis unánimes in domo Omnes. Glória Patri. * Omnes. 1. Cor. 10. Ps. 67. Te Deum.

AD LAUDES. Psalmi de Dominica. Ixit Jesus: Panis

Ant. Dei est, qui de

1. g. cœlo descendit, et dat vitam mundo. Joan. 6.

Ant. 2. D. Amen, amen dico vobis: Ego sum panis vivns qui de cœlo descendi. Joan. 6.

Ant. 3. c. Nisi manducavéritis carnem Fílii hóminis, et bibéritis ejus sanguinem, non habébitis vitam in vobis. Joan. 6.

Ant. 4. d. Qui mandúcat.