actis, fregit et dedit suis discípulis, dicens; Accipite, manducáte : hoc est corpus meum. Et sumpto cálice, ac grátiis actis, dixit; Accípite, bíbite: hic est sanguis meus. Cùm ígitur ipse pronuntiaverit, et díxerit de pane Hoc cor pus est meum; quis audébit deinceps ambígere? Et cùm ipse asseveraverit, et díxerit: Hic meus est sanguis; quis unquam dubitáverit, áiens non esse ejus sánguinem? cimur; distribúto in membra nostra córpore ejus et sánguine : sic, juxta beá– tum Petrum, divínæ simus consortes natúræ. R. Conántibus. 188. Lectio vj. Lim Christus cum Ju 'dris disserens, aiebat; Nisi manducavéritis meam carnem, et biberitis meum sánguinem: non habebitis vitam in vobis ípsis. Cùm autem illi ea quæ dicebantur 9 non spirituáliter accepissent: offensi abiérunt B. Dixit Jesus Judæis. retrò 187. Lectio v. existimantes quòd eos ad manducandas carnes hortarétur. Erant et in an A Quam olim in vinum, tiquo foedere panes propo quod sánguini affíne est, in Cana Galilææ transmutávit et eum parùm dignum existimabimus cui credámus; cùm vinum in sánguinem transmutávit ? Ad núptias corporáles vocátus, stupendum hoc miráculum effécit ; et non eum multò magis filiis thálami nuptiális corpus suum et sánguinem fruenda donasse confitebimur? Quare cum omni persuasióne tanquam corpus et sánguinem Christi illa sumamus. Nam in figúra panis datur tibi corpus; et in figúra vini datur tibi sanguis: ut cùm sumpseris corpus et sánguinem Christi concorpóreus et consanguis ipsi efficiáris. Sic etenim Christíferi effí sitiónis; verùm illi cùm ad vetus testamentum attinérent: finem acceperunt. In novo verò testamento panis est cœlestis et póculum salutáris ánimam et corpus sanctificántia. Quemádmodùm enim panis córpori convéniens est: ita et Verbum ánimæ consentaneum. Quamobrem ne tanquam nudis et commúnibus elementis, pani et vino Eùcharísticis attende; sunt enim corpus et sanguis Christi, secundùm Dómini asseveratiónem etiamsi illud tibi súggerat sensus, fides tamen te certum et firmum efficiat. Ne júdices rem ex gustu; sed ex fide, citra ullam dubitatiónem : certus esto te : nam córporis et sánguinis Christi Ant. 3. c. Vidéte ne fortè sit in áliquo vestrûm cor malum; partícipes enim Christi effecti sumus. Heb. 3. Ant. 8. G. Quanta putátis meréri supplícia, qui Filium Dei conculcáverit, et sánguinem testamenti, pollútum dúxerit? Hebr. Lectio sancti Evangélii : secundùm Joannem. Cap. 6. N illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum. Qui mandúcat me : et ipse vivet propter me. Hic est panis qui de coelo descendit. Et réliqua. Homília sancti Cyrilli Alexandríni. Adversùs Nestor. Lib. 4. Ui mandúcat me, in et ille vivet. Q quit, Manducámus autem nos, non quòd ipsam divinitátem consumámus, ápage ab ista impietate; sed illam própriam Verbi carnem jam vivificam effectam quia ejus facta est qui propter Patrem vivit. Et certè non R. Caro mea. 189. He beatus Paulus suo suffrágio confirmat: sic scribens ad eos qui Corinthi in Dóminum nostrum Jesum Christum crediderant; Tanquam prudéntibus dico, judicáte vos quod dico: Calix benedictiónis cui benedícimus; nonne communicátio sánguinis Christi est? Panis quem frángimus; nonne communicátio córporis Christi est ? quóniam unus panis et unum corpus multi sumus: omnes enim de uno pane participámus. réri supplícia, qui Fílium Dei conculcáverit: et sánguinem Testamenti pollútum dúxerit, in quo sanctificátus est ; et Spirítui grátiæ contuméliam fécerit! Quantò igitur res nostræ sunt excellentióres : quibus ipsa Véritas, id est Christus, illuxit; sanctamque suam carnem ad participandum appósuit ! . Unus panis. 190. AD LAUDES, ad HORAS, ad VESPERAS, et Psalmi de Feria. Cetera, ut in die, præter Orationem. Oratio. Eus, qui magno mi legáli cultu præstantiorem, DE perfácile est vidére; vel ab eo ipso, quòd illa priscis hominibus sancíta per Mosen, Umbra dicuntur : Christus verò ejusque óm nia Véritas appellantur. Ad eamque rem confirmandam nobis erit adjumento beátus Paulus, qui sic scripsit: Irritam quis fáciens legem Mosi, sine ulla miseratióne duóbus vel tribus téstibus móritur ; quantò magis putátis deterióra me sericórdiæ tuæ múnere, docuisti nos redemptiónis nostræ sacrificium celebráre; sicut óbtulit Póntifex noster Jesus Christus in terris: da nobis, quæsumus; ut sanctificáti per oblatiónem córporis et sánguinis ejus cum ipso mereámur in sempiternum consummári. Qui tecum vivit. AD PRIMAM, Canon proprius ad calcem. num nunc ergò, fílii audíte me. Prov. 8. 31. 32. Ant. In die illà erit fons patens in ablutionem peccatóris. Zach. 13. r. Ant. Omnis ánima, quocumque vénerit torrens, vivet. Ezech. 47. g. Ant. In funiculis Adam traham eos, in vínculis caritátis. Osée, 11.4. Ant. Quomodò si cui mater blandiátur, ita ego consolábor vos vidébitis, et gaudébit cor vestrum. Is. 66. 13. 14. Capitulum. Jer. 24. ¥. 6. 7. Ham óculos meos super Ec dicit Dóminus: poeos: dabo eis cor ut sciant me, quia ego sum Dóminus et erunt mihi in pópu lum, et ego ero eis in Deum, quia revertentur ad me in toto corde suo. . Deo gra Nunc cor sacrátum caritatis Perpetuæ venerámur arám. Hæc nempè carnis pars mélior sacræ, Hæc arca magni conscia fœderis, Quam numen implet, quam trementi Angélicum tegit agmen ala. Altis quot ignes viscéribus latent ! Amóris ô quæ quantaque vis tui! De corde nostro, Christe, Cordi Delícias próprio creasti. Tu, sæcla nondùm cúrrere cœperant, Tu nos amábas; jam cúpidum sitit Mortem, dolóres, probra, pectus, Quidnímio nimis est amóri? Pendens cruenta quos cruce párturis, Ardente gestas nuncque foves sinu; Insonsque mundo pro no cente Cor gémitu rogat efficáci. ut tuos Sit summa sancto glória flámini : Tibi sacrátas, Christe, mentes vernam laci de quâ præcisi estis. Is. 31. 1. Oratio. AD OFFICIUM NOCT. Invitat.Apponentem ergå nos cor suum, Dominum Jesum Christum. * Veníte, adorémus. Job. 7. 17. Ps. 94. Venite. 2. Hymnus. Perpetuò tuus ignis urat! Hoc unde Patris, únice, . Consilium Dómini in æternum manet : R. Cogitationes cordis ejus in generatióne et generatiónem. Ps. 32. 11. Ad Magnificat. Ant. Dominus Deus tuus in medio tui; gaudebit super te in lætitiâ, silebit in dilectione suâ ; exultabit super te in laude. Sophon. 3.17. Oratio, ut infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Psalmi de Ferid. Ant. Unus militum lánceâ latus ejus apéruit, et continuò exivit sanguis et aqua. Joan. 19. 34. Capit. et Hymn. de Ferid, ad finem cuj. dicitur doxologia sequens. Quòd, sede lapsus æthe- Coeli triumphos déseris, Cor vera lux fidélium, Legi paternæ te lubens Amore nostrî, cor tuum Sit laus Patri, laus Fílio, Slt laus Patri, laus Filio, Fervent, sit æqua flámini. Qui cordis alto vulnere Nos sanat, et quo péctora Fervent, sit æqua flámini. Amen. Ad Nunc dimittis. Ant. Attendite ad petram undè excísi estis, et ad ca Amen. IN I. NOCTURNO. In Ps. 8. Dómine Dóminus noster. 44. Ant. In ipso inhábitat omnis plenitúdo divinitátis corporaliter. Col. 2. 9. |