Fons caritátis, ô Deus, IN I. NOCTURNO. Psalmus 1. Bia consilio impiórum, Eátus vir qui non ábiit * et in via peccatórum non stetit, et in cáthedra pestiléntiæ non sedit; Sed in lege Dómini voluntas ejus, * et in lege ejus meditábitur die ac nocte. Et erit tanquam lignum quod plantátum est secùs decursus aquárum, * quod fructum suum dabit in témpore suo. Et fólium ejus non défluet; * et ómnia quæcumque fáciet, prosperabuntur. Non sic ímpii, non sic;* sed tanquam pulvis quem prójicit ventus à fácie terræ. Ideò non resurgent ímpii in judício, * neque pecca-' tóres in concílio justórum; Quóniam novit Dóminus viam justórum * et iter impiórum períbit. Glória Patri, et Fílio, * et. Spirítui sancto: Sicut erat in princípio, * D Ant. 8. G. Dicunt. Psalmus 3. Omine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me?* multi insurgunt adversùm me. Multi dicunt ánimæ meæ:* non est salus ipsi inDeo ejus. Tu autem, Dómine, susceptor meus es,* glória mea, et exaltans caput meum. Voce meâ ad Dóminum clamávi, et exaudívit me de monte sancto suo. Ego dormívi, et soporátus sum; * et exurrexi, quia Dóminus suscépit me. Non timébo millia pópuli circumdantis me: exurge Dómine salvum me fac, Deus meus. ; * Quóniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa, * dentes peccatórum contrivisti. Ant. Dicunt ánimæ meæ ? Non est salus ipsi in Deo ejus; tu autem, Dómine susceptor meus es. Ps. 3. . Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; R. Et cus◄ todívi legem tuam. Ps. 118. Post Versiculum cujuslibet Nocturni dicitur secretò: Pater noster. Alta voce: . Et ne nos indúcas in tentatiónem; R. Sed libera nos à malo. Absolutiones et Benedict. habentur post Psalterium. Lectiones cum Responso➡ riis ut in Proprio. IN II. NOCTURNO. Ant. 6. F. Díligam te. Psalmus 17. Digam te, Dómine * Dó mea: fortitúdo minus firmamentum meum, et refúgium meum, et liberátor meus. Deus meus adjútor meus ? * et sperábo in eum. Protector meus, et cornu salútis meæ, * et susceptor Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu ejus introívit in aures ejus. Commóta est et contrémuit terra: fundamenta móntium conturbáta sunt, Divisio Psalmi 17. et commóta sunt; * quó- Minus, et accépit niam irátus est eis. Ascendit fumus in ira ejus : et ignis à fácie ejus exarsit : carbónes succensi sunt ab eo. * Et pósuit ténebras latí— bulum suum in circúitu ejus tabernáculum ejus; tenebrósa aqua in núbibus áeris. Præ fulgóre in conspectu ejus nubes transiérunt : * grando et carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, et Altissimus dedit grando et vocem suam : carbónes ignis. Et misit sagittas suas, et dissipávit eos : fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos. Et apparuerunt fontes aquárum, * et reveláta sunt fundamenta orbis terrárum. Ab increpatióne tua, Dómine, ab inspiratióne spíritûs iræ tuæ. me, * et assumpsit me de aquis multis. Erípuit me de inimícis meis fortíssimis, et ab his qui odérunt me; quóniam confortáti sunt super me. * * Quia custodívi vias Dómini, nec impiè gessi à Deo meo; Quóniam ómnia judícia ejus in conspectu meo; * et justítias ejus non répuli à me. Et ero immaculátus cum eo,* et observabo me ab iniquitáte mea. Et retribuet mihi Dóminus secundùm justítiam meam, * et secundum puritátem mánuum meárum in conspectu oculórum ejus. Quóniam quis Deus præter Dóminum? * aut quis Deus præter Deum nostrum ? Deus qui præcinxit me virtúte, * et pósuit immaculátam viam meam. Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum, et super excelsa státuens me. Qui docet manus meas ad prælium: * et posuisti ut arcum æreum bráchia mea. Et dedisti mihi protectiónem salútis tuæ ; et dextera tua suscepit me, * Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti : * ut lutum plateárum delébo eos. Erípies me de contradictiónibus pópuli : * constítues me in caput géntium. Pópulus quem non cognóvi, servívit mihi : * in audítu auris obedívit mihi. Fílii aliéni mentíti sunt mihi: * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt à sémitis suis. Vivit Dóminus, et benedictus Deus meus; * et exaltétur Deus salútis meæ. Deus, qui das vindictas mihi, et subdis pópulos sub Magníficans salútes regis ejus, * et fáciens misericórdiam christo suo David, et sémini ejus usque in séculum. Ant. Déxtera tua suscépit me, Dómine; et disciplína tua ipsa me docébit. Ps. 17. . Legem tuam, Dómine, non sum oblitus: R, Médiâ nocte surgébam ad confitendum tibi. Ps. 118. Pater noster. IN III. NOCTURNO. Ant. 2. D. In Deo. Psalmus 27. AD D te, Dómine, clamábo Deus meus, ne síleas à me ; * nequando táceas à me, et assimilábor descendéntibus in lacum. Exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ dum oro ad te, dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum. Ne simul trahas me cum peccatóribus ; * et cum operántibus iniquitátem ne perdas me. Qui loquuntur pacem eum próximo suo; mala autem in córdibus eórum. Da illis secundùm ópera + eórum, et secundùm nequítiam adinventiónum ipsórum. Secundùm ópera mánuum eórum tríbue illis: * redde retributiónem eórum ipsis. Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum ejus; * déstrues illos, et non ædificábis eos. Benedictus Dóminus, * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ. Dóminus adjútor meus, et protector meus : * in ipso sperávit cor meum ? et adjútus sum. * Et reflóruit caro mea; et ex voluntáte mea confitébor ei. Dóminus fortitúdo plebis suæ, * et protector salvatiónum Christi sui est. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hæreditáti tuæ; * et rege eos, et extolle illos usque in æternum. Ant. In Deo sperávit cor meum, et adjútus sum; et ex voluntáte mea confité bor ei. Ps. 27. Ant. 1. D. Psállite. Psalmus 29. Xaltábo te, Dómine Equoniam suscepisti me, * nec delectasti inimícos meos super me. Dómine Deus meus, clamávi ad te, * et sanasti me. Dómine, eduxisti ab inferno ánimam meam : * sal |