salutáre suum : * in cons nostrum, et adoráte scabel * quó pectu géntium revelávit jus- lum pedum ejus; Psalmus 98. niam sanctum est. inter eos qui invocant no- Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos : * in columna nubis loquebátur ad eos. Custodiébant testimonia ejus, * et præceptum quod dedit illis. tu Dómine Deus noster, exaudiébas eos; * Deus, tu propítius fuisti eis, et ulcis◄ cens in omnes adinventiónes eórum. Exaltate Dóminum Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus; * quóniam sanctus Dóminus Deus noster. Ant. Elégit nobis hæreditátem suam quam dilexit Dóminus. Ps. 46. Capitulum. Rom. 8. Píritus testimónium red Ominus regnávit, iras- Sit spiritui nostro, quòd Domin cantur pópuli ; qui sedet super Cherubim, moveátur terra. Dóminus in Sion mag* et excelsus super nus, omnes pópulos. Confiteantur nómini tuo magno, quóniam terríbile et sanctum est; * et honor regis judícium diligit. Tu parasti directiónes : * judícium et justítiam in Jacob tu fecisti. sumus filii Dei : Si autem fílii, et hærédes; hærédes quidem Dei : cohærédes autem Christi. B. br. Confiteantur Dómino Misericórdiæ ejus. Confiteantur. . Et mirabília ejus * fíliis hóminum. * Misericórdiæ. Gloria Patri. Confiteantur. Ps. 106. v. Quómodò miserétur Exaltáte Dóminum Deum pater filiórum, R. Miser tus Mei autem penè moti sunt pedes, penè effúsi sunt gressus mei; * Quia zelávi super iníquos, pacem peccatórum videns; Quia non est respectus morti eórum, * et firmamentum in plaga eórum. In labóre hóminum non sunt, * et cum hominibus non flagellabuntur. Ideò ténuit eos supér bia,*operti sunt iniquitáte et impietáte suâ. Pródiit quasi ex ádipe iníquitas eórum : * transiérunt in affectum cordis. Cogitavérunt et locúti sunt nequítiam : * iniquitátem in excelso locúti sunt. Posuérunt in cœlum os suum * et lingua eórum transívit in terra. Ideò convertétur pópulus meus hic; * et dies pleni invenientur in eis. Et dixérunt: Quómodo scit Deus?* et, Si est sciéntia in Excelso? Ecce ipsi peccatóres et abundantes in século; * ob¬ tinuérunt divitias. Et dixi: Ergo sine causa justificávi cor meum, * et lavi inter innocentes manus meas; Et fui flagellátus totà Circumdedérunt me dolóres mortis, et perícula inferni invenérunt me. Tribulatiónem et dolorem invéni; * et nomen Dómini invocávi. O Dómine, líbera ánimam meam; * miséricors Dóminus, et justus, et Deus noster miserétur. Custódiens párvulos Dóminus : * humiliátus sum, et liberávit me. Convértere, ánima mea, in réquiem tuam, * quia Dóminus benefécit tibi; Quia erípuit ánimam meam de morte, * óculos meos à lácrymis, pedes meos à lapsu. Placébo Dómino * in regióne vivórum. Ant. Convértere, ánima mea, in réquiem tuam, quia Dóminus benefécit tibi. Ant. 8. G. Levávi. Psalmus 120. Evávi óculos meos in montes,* unde véniet auxílium mihi. LE Per diem sol non uret te,' neque luna per noctem. Dóminus custódit te ab omni malo:* custódiat ánimam tuam Dóminus. Dóminus custódiat intróitum tuum et éxitum tuum, * ex hoc nunc, et usque in séculum. Ant. Levávi óculos meos in montes: auxílium meum à Dómino. Ant. 1. a. Adjutórium. Psalmus 123. Nin nobis, dicat nune Isi quia Dóminus erat Israel; * nisi quia Dóminus erat in nobis, Cùm exurgerent hómines in nos, *fortè vivos deglutissent nos. Cùm irascerétur furor eórum in nos, * fórsitan aqua absorbuisset nos. Torrentem pertransívit ánima nostra,* forsitan pertransisset ánima nostra aquam intolerábilem. Benedictus Dóminus, * qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum. Anima nostra sicut passer erepta est de láqueo venántium. Láqueus contrítus est, et nos liberáti sumus. Adjutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cœlum et terram. Ant. Adjutórium nostrum in nómine Dómini, qui fecit cœlum et terram. Ant. 5. a. Magnificávit Dóminus. Psalmus 125. N convertendo Dómi Et qui abduxérunt nos; Hymnum cantáte nobis de cánticis Sion. Inus captivitatem Sion, cánticum Domini in teru * facti sumus sicut consoláti. Tunc replétum est gáudio os nostrum,* et lingua nostra exultatióne. Tunc dicent inter gentes: Magnificávit Dómi nus fácere cum eis. Magnificávit Dóminus fácere nobiscum : * facti sumus lætantes. Converte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in austro. Qui séminant in lácrymis, in exultatióne me tent. * * Memor esto Dómine, filiórum Edom, in die Jerúsalem; Qui dicunt: Exinaníte exinaníte * usque ad fundamentum in ea. Fília Babylonis mísera : * beatus qui retribuet tibi retributiónem tuam, quam retribuisti nobis. Beátus qui tenébit, portanallídet párvulos tuos petram. Euntes ibant et flebant,* mittentes sémina sua. Venientes autem vénient cum exultatióne, * tes manípulos suos. Ant. Magnificávit Dóminus fácere nobiscum: facti sumus lætantes. Ant. 6. F. Adhæreat. Psalmus 136. Uper flúmina Babylónis, Sillie sedimus, et flévi * mus cùm recordarémur Sion. In salícibus in médio ejus, Quia illic interrogavé NU * et ad in Ant. Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non proposúero Jerúsalem princípio lætitiæ meæ. Capitulum. 1. Petr. s. Unc non videntes, créditis; credentes autem exultábitis lætítiâ inenarrábili et glorificátà : reportántes finem fí dei vestræ salútem animá→ rum. |