Prosímus alter álteri, Amen. . In Dómino laudábitur ánima mea : R'. Audiant mansnéti, et lætentur.Ps.33. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Respexit Deus humilitátem ancillæ suæ ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. Luc. 1. Squequo, AD COMPLETORIUM. Ant. 7. ç. Tu remisisti. Psalmus 12. Dómine, oblivísceris me in finem? * úsquequò avertis fáciem tuam à me? Quándiu ponam consília in ánima mea,* dolórem in corde meo per diem? Usquequo exaltábitur inimícus meus super me? * réspice, et exaudi me, Dómine Deus meus. Illúmina óculos meos, ne unquam obdormiam in morte;nequando dicat ini mícus meus: Præválui adversùs eum. : * Qui tríbulant me, exultábunt si motus fúero ego autem in misericórdia tua sperávi. Exultábit cor meum in salutári tuo:* cantábo Dómino qui bona tríbuit mihi, et psallam nómini Dómini altíssimi. Psalmus 31.. BEáti quorum remissæ quorum tecta sunt peccáta Beátus vir cui non imputávit Dóminus peccátum, nec est in spíritu ejus dolus. Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem totâ die. Quóniam die ac nocte graváta est super me ma nus tua conversus sum in ærumna mea, dum confígitur spina. Delictum meum cógnitum tibi feci, * et injustítiam meam non abscondi. Dixi: Confitebor adversum me injustítiam meam Dómino; * et tu remisisti impietátem peccáti mei. Pro hac orábit ad te omnis sanctus in témpore opportuno. Verumtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circúmdedit me : * exultátio mea, érne me à circumdántibus me. Intellectum tibi dabo, et ínstruam te in via hac quâ gradiéris : * firmábo super te óculos meos. Nolíte fíeri sicut equus et mulus, * quibus non est intellectus. In camo et fræno maxil las eórum constringe, qui non appróximant ad te. Multa flagella peccató sunt iniquitátes, * et ris; * sperantem autem in Pars Estiva D Dómino misericórdia circúmdabit. Lætámini in Dómino, et exultáte, justi; * et gloriᬠmini, omnes recti corde. Psalmus 78. Eus, venérunt gentes polluérunt templum sanctum tuum: *posuérunt Jerúsalem in pomórum custó diam. * Posuérunt morticína servórum tuórum escas volatílibus cœli, carnes sanctórum tuórum béstiis terræ. Effudérunt sánguinem eórum tanquam aquam in circúitu Jerúsalem * ; et non erat qui sepeliret. Facti sumus oppróbrium vicínis nostris; * subsannátio et illúsio his qui in circúitu nostro sunt. * Usquequò, Dómine, irascéris in finem? * accendétur velut ignis zelus tuus? Effunde iram tuam in gentes quæ te non novérunt, et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt; Quia comedérunt Jacob, * et locum ejus desolavérunt, Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: * citò antícipent nos misericórdiæ tuæ, quia pán peres facti sumus nimis. Adjuva nos, Deus salutáris noster; * et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: Ant. 3. à. Sperent in te. Psalmus 9. Onfitebor tibi, Dómine, in toto corde meo: Confité * nar rábo ómnia mirabília tua. vitátes eórum destruxisti. Périit memória eórum cum sónitu; * et Dóminus in æternum permanet. Parávit in judício thronum suum: * et ipse judicábit orbem terræ in æquitáte, judicábit pópulos in justítia. Et factus est Dóminus refúgium páuperi : * adjútor in opportunitátibus, in tribulatióne. * Et sperent in te, qui novérunt nomen tuum; quóniam non dereliquisti quærentes te, Dómine. Psállite Dómino qui habitat in Sion: * annuntiáte inter gentes stúdia ejus ; Quóniam requírens sánguinem, eórum recordátus est : * non est oblitus clamórem páuperum. Divisio Psalmi 9. Lætábor et exultábo in MIserére meî, Domine: * te: vide humilitátem meam * psallam nómini tuo, de inimícis meis, Altíssime. Qui exaltas me de portis mortis ; * ut annúntiem omnes laudatiónes tuas in portis filiæ Sion. Exultábo in salutári tuo:* infixæ sunt gentes in intéritu quem fecérunt. In láqueo isto quem abscondérunt,* comprehensus est pes eórum. Cognoscétur Dóminus judícia fáciens: * in opéribus mánuum suárum comprehensus est peccátor. Convertantur peccatóres exandívit Dóminus: * præparatiónem cordis eórum audivit auris tua; Judicáre pupillo et hu rum, exásperans, Generátio quæ non dimili, * * ut non appónat rexit cor suum, et non ultrà magnificáre se homo est créditus cum Deo spísuper terram. ritus ejus. Ant. Sperent in te, qui novérunt nomen tuum ; quóniam non dereliquisti quærentes te, Dómine. Ant. 8. G. Fílii. Psalmus 77. Divisio Psalmi 77. Fet mittentes arcum, conversi sunt in die belli. Non custodiérunt testamentum Dei, * et in lege ATténdite, pópule meus, ejus noluerunt ambuláre. legem meam : * inclináte aurem vestram in verba oris mei. Apériam in parábolis os meum: loquar proposi * tiónes ab initio. Quanta audivimus, et cognovimus ea, * et patres nostri narravérunt nobis. Non sunt occultáta à fíliis eórum * in generatióne áltera. Et oblíti sunt benefactó rum ejus, * et mirabíliung ejus quæ ostendit eis. Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægypti, in campo Táneos. Interrúpit mare, et perduxit eos,* et státuit aquas quasi in utre. Et deduxit eos in nube diéi, * et totâ nocte in illuminatióne ignis. Interrúpit petram in erémo, * et adaquávit eos velut in abysso multâ. Et eduxit aquam de pe➡ tra, * et deduxit tanquam Alúmina aquas. Et apposuérunt adhuc peccáre ei : * in iram excitavérunt Excelsum in inaquóso. Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis. Et malè locúti sunt de Deo : * dixérunt, Numquid póterit Deus paráre mensam in deserto? |