Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

FLAGELLVM

DÆMONVM.

A D

MALIGNOS

SPIRIT VS

EFFVGANDOS EX OPPRESSIS corporibus, doctrinam pulcherrimam, & valdè neceffariam Exorciftis, continens.

Auctore R. P. F. HIERONY MO MENGO Vitellianenfi, Ordinis Minorum Regularis

[blocks in formation]

De fide, & præparatione, quam Exorcista habere debent, antequàm damones adjurare incipiant,

VICVNQVE defiderat rectè, facilè, & fine periculo fuæ & aliorum falutis calcare fuper ferpentes infernales, & cavere ab omnibus operibus vanis, illicitis, & fuperftiMall. Malefis. Tom. I I I.

tiofis ; atque exercere officium adjurandi dæmones in corporibus humanis exiftentes, fine peccato; vt (favente Deo) hac charitate exorcizandi, quæ inter omnia opera mifericordiæ eft laboriofiffima, mereatur pervenire ad gloriam fempiter

A

nam

[ocr errors]

ria

Doctrina pulcherrima,

nam ante omnia debet habere indu-
bitatam fidem de myfteriis Jefu
Fides eft
neceffa Chrifti,& fide Catholica; cùm ope-
ratio miraculorum (cujufmodi eft
Exorci ifta)afcribatur fidei,& illi conueniat.
ftis.
Cui etiam addenda eft puritas con-
fcientiæ, mediante dolorofa contri-
tione fuorum peccatorum, & pura
confeffione Sacramentali; quia etfi
Sacerdo- Sacerdos, poteftate Sacerdotali,
tis ora- oret in perfona Ecclefiæ, tamen eius
tio qua
do fit ef- oratio eft efficacior, quando ex parte
ficacior. eius eft munda; quia habet effica-

Aftutia
damonu

ciam ex parte Ecclefiæ, & etiam il-
lius Sacerdotis, qui tanquàm ami-
cus Dei, ab ipfo meretur exaudiri,
& etiam quia peccata, quæ per ve-
ram pœnitentiam fuerunt à Deo di-
miffa, tecta funt diabolo, nec illa

poteft obiicere animæ (experientia

tefte) coactus diuina potentia, &
maximè quando Sacerdos imperat
illi filentium. Vbi autem non eft di-
dæmo-
miffum à Deo peccatum,
nes, qui, (vt diximus in noftro vul-
gari. Compendio, quod edidimus
de operationibus dæmonum, & Ma-
leficiorum, c.7. primi libri) demptis
cogitationibus cordium, omnia co-
gnofcunt, ut poffint compefcere Sa-
cerdotes ab adjuratione, confufione,
& pudore, illis tàm vera, quàm fal-
fa crimina objiciunt. Ne ergo Exor-
ciftæ definant hac de caufa ab hac
contra operatione, Deus non finit hanc au-
Exorci- ctoritatem dæmonibus.Debet etiam
ftas. Exorcista habere humilitatem pro-
fundiffimain, reputando fe in hoc
opere, vt inftrumentum Dei, & per
confequens fe nihil poffe agere abf-
que eius auxilio; ne fcilicet qua-
rat laudari pro hujufmodi ab ho-
minibus, fed folummodò ad hono-
rem omnipotentis Dei, & anima-
rum falutem gaudeat, & lætetur
in hoc opere, ne perdat meritum,
& incurrat peccatum. Tum quia

Humili

faciliùs dæmones fugantur, odorem
humilitatis fufferre non valentes; tasExor,
tum etiam quia humilibus dona cifta
fua largitur, & gratiam, qui eis be- quan-
tùm à
nè, & ordinatè vtuntur. His om- damoni-
nibus Exorcifta munitus, cum tanta bus ti-
fecuritate diabolum aggrediatur, ac meatur.
fi aliquod opus delectabile vellet
perficere; quia videbit, quid faciet
Deus benedictus,

CA P. II.

[blocks in formation]

tio frequenter confueuit fieri pro tiem
peccatis: (vt diximus in noftro Com- propriam
pendio libro 2. capit. 6. & libro 3.
cap. 7.) Et debet ipfum inftrue-
re, vt fubjiciat fe humiliter Deo,
& quòd ipfum deprecetur, vt, fi
expedit, liberetur à fpiritibus im-
mundis. Deinde conetur cognofce-

rc,

quomodo

habea

fi talis perfona fit verè obfeffa à diabolo, vel non; ne cum difpendio honoris diuini, & Sacerdotalis Cognitio dignitatis inaniter fatigari contin- certa gat. Cognofcet autem ibi certitu- prafentia dinaliter adeffe fpiritum, quando damonis percipiet obfeffum loqui, aut cofcire tur. gnofcere, quæ aliàs loqui, aut nequiuiffet; putà aliqua diftantia, Qua povel occulta. Cognofcet verò proba- nenda Sunt fiebiliter, quando videbit eum fub manu fua tremere ad facra verba, aut fum conper obfef torfiones, vel dolores, aut motus, tra vel furores infolitos, & repentinos mones. facere,

[ocr errors]

de

Rebus

facere, aut horrere, & deteftari diuina, putà Sacramenta, maximè Confeffionis, & Euchariftiæ, nomina Sanctorum, & orationes diuinas. Et ideò à principio debet Exorcifta, quantùm poteft, cogere diabolum ad ifta oftendenda, alligando latenter aliquod facrum fuper obfeffum, putà reliquias Santorum, vel fchedulam continentem verba Dei, ad cuius præfentiam, fi obfeffus huius rei infcius oftenderit nouitatem, erit fignum diabolicæ præfentiæ. Sed aduerte propter detractores hujus artis,quòd dæmones obfidentes corpora humana; rariffimè loquuntur Latinè, hac de caufa, ne fcilicet credantur ibi adeffe, etiam quia vtuntur inftrumentis naturalibus illorum, qui ab ipfis opprimuntur; & ideò diabolus obfidens idiotam, non facilè refpondet Latinè; nec obfidens Italum, facilè refpondet Gallicè;quia lingua ad vnum modum loquendi affueta eft illi obedientior, & ad motus illos placandos difpofitior. De hac autem materia vide Compendium noftrum,lib.2.cap.11.per totum.

САР. III.

An res fenfibiles poffint agere in fpiritum, vbi peroptimè hac ma

teria tractatur?

Xorcifta poterit aggredi diaboElum obfidentem corpus huma

extrio- num,rebus exterioribus,vt aquâ beribus ag nedictâ, incenfo, fulphure, rutâ, & gredien medicinis, ac aliis potationibus, atis eft diabolus, quæ omnia debent effe exorcizata, & benedicta. Sed quia huic capitulo multi aduerfantur diuerfis rationibus ; ideò fciendum eft fecundùm Ricardum de Media-villa, quolibet.3. quaft.8.quòd etfi herbæ, harmonia,

damonü

limitata

& res corporales non poffint fua naturali virtute totaliter excludere vexationem, qua diabolus hominem vexat, quando fibi permittitur à Deo, vel ab Angelis bonis: poffunt tamen illam vexationem mi- Res fentigare, & ita parua poterit effe ve- fibiles xatio illa, quòd iftæ res exteriores mitigapoterunt eam penitùs excludere, fed re poffunt hoc facient, non agendo in ipfum vexatiodæmonem, cùm fit fpiritus fepara- nem, & tus, in quem non poteft naturaliter quomodo agere quodcunque corpus, fed agen- fpiritum. agant in do in ipfum vexatum à dæmone. Omnis enim caufa limitatæ virtutis, producere poteft effectum intenfiorem in materiam magis difpofitam, quàm non difpofitam; cùm fecundùm Philofophum fecundo de anima, actus actiuorum fint in patien- Agens te benè difpofito. Diabolus autem virtutis eft agens limitatæ virtutis, ergo ve- eft diaxationem intenfiorem poteft face- bolus. re in homine difpofito ad illam vexationem, quam intendit adducere, quàm in homine difpofitionis contrariæ. Putà, diabolus poteft intenfiùs vexare paffione melancholica hominem difpofitum ad illam, quàm hominem difpofitionis con- Senfibitrariæ. Certum eft, autem, quòd lia imherba, harmoniæ, & multa alia mutant fenfibilia multùm poffunt immuta- difpofire difpofitionem corporis, & ex corporis. confequenti motum fenfualitatis ; hoc patet de herbis, cùm quædam inclinent ad lætitiam, quædam verò ad triftitiam; hocetiam dico de harmoniis, vt patet per Philofophum 7. Probl.6.vbi vult, quòd diuerfæ harmoniæ habeant prouocare diuerfas paffiones in homine. Hoc idem refert Boëtius in sua Musica; & Auctor de Ortu fcientiarum ; vbi loquens de vtilitate Mufices dicit, quòd valet ad curandum diuerfas infirmitates. Poteft enim A 2

tionem

an rebus

corpora

quæ

Vexatio contingere aliquando, quòd diabolo
parua non permittatur hominem vexare,
nifi vexatione ita parva,quòd per ali-
libus au- quam fortem difpofitionem ad con-
ferri pof- trarium tolleretur totaliter ; & tunc
fits aliquæ herbæ, vel harmoniæ pof-
funt corpus hominis ita ad contra-
rium difponere, (vt suprà diximus )
quòd illa vexatio totaliter remoue-
retur; verbi gratia, Diabolus quan-
doque poffet hominem vexare vexa-
tione triftitiæ ita debiliter, quòd per
aliquias herbas, vel harmonias,
poffunt efficere dilatationem, & dif-
fufionem fpirituum, qui funt mo-
tus contrarii triftitiæ totaliter amo-
veretur illa triftitia. Non autem vi-
deo,quomodò herbæ, & cætera fen-
fibilia poffint in homine aliquam
difpofitionem efficere, qua median-
te, dæ-
homo nullo modo poffit à de-
mone vexari, quando vexatio eft
maxima; quia herbæ, & harmonix
(vt fuprà diximus ) fua naturali vir-
tute hanc difpofitionem caufare ne-
queunt. Hoc poftremum diximus
propter aliquos, qui nituntur defen-
dere, quòd aliquid poffint effectus
maleficiales producere per quafdam
herbas, & occultas caufas, abfque
auxilio dæmonum : tantummodò ex
influentia corporum cæleftium, quæ
plus poteft imprimere in hujufmodi
res corporales ad effectus corporales,
quàm ipfi dæmones ad producen-
dum hujufmodi effectus maleficia
Rebus les. Hocetiam probatur auctoritate
fenfibili facræ Scripturæ. Nam 1.Reg.16. di-
quis pof- citur de Saule, quòd cùm vexaretur
fit à de- à fpiritu immundo, David percu-
mone li- tiens cytharam coram eo, alleuaba-
berari. tur, & fpiritus nequam recedebat
Melodia, ab eo, quod exponens Lyranus di-
bilibus, cit: Videtur rationabiliter conce-
Energu- dendum quòd per melodiam, feu
meni al- per aliqua fenfibilia poffint afflicti à
levian- dæmonibus afflictionem leviùs fer-

bus an

& fenfi

tur.

Alexan, dri Pap &

re, quia per alíquam rem fenfibilem
poteft caufari difpofitio in corpore
humano, per quam minùs fubiician-
tur actioni dæmonum, & fic afflictio
ab eis caufata diminuitur, & allevia-
tur. Et Tobia 6. Angelus Raphaël
exturbavit dæmonem à Sara; & à
Tobia
per inteftina pifcis, dicens
quòd fi fuper carbones ponatur iecur
illius pifcis, fumus ejus extricet om-
ne genus dæmoniorum, tàm à viro,
quàm à muliere. Sed hoc factum
fuit, adjuuante oratione, & conti-
nentia triduana, cum alligatione dæ-
monis per Angelum. Quid plura ?
Sanctus Alexander Papa, hujus no-
minis primus, in fua prima epiftola
opinio
præcipit omnibus Sacerdotibus circa res
exemplo fui, benedicere iftas res po- sensibi-
puli, dicens; Aquam enim fale con- les,
fperfam benedicimus, ut ea cuncti
afperfi fanctificentur, ac purificen-
tur,& omnibus Sacerdotibus facien-
dum effe mandamus. Nam & fi fale
afperfo per Helifæum prophetam,
fterilitas aquæ facta eft ; quantò ma-
gis divinis precibus facratus, fteri-
litatem reruin aufert humanarum ;
& coinquinatos fanctificat, atque
mundat, & expurgat, & cæterabona
multiplicat,infidiafque diaboli aver-
tit, & à phantafmatis verfutiis ho-
minem defendit? & infrà. His ergo, tum §.
& aliis inftructi documentis, vota Alexan.
fingulorum, domini Sacerdotes re- Pape ad
fpicite, & in virtute Spiritus fancti Sacerdo-
divinis precibus per minifterium
vobis divinitùs collatum perficere

curate. Elementa quoque, tam ea,
quæ prædiximus, quàm cætera di-
vinis apta vfibus, & humanis necef-
faria infirmitatibus, facrate, infir-
mos curate, & cætera quæ ad vos
pertinent, diligenter perficite. Hæc
ille. Dicitur etiam in Mufica Gui-
donis, quòd funt quidam dæmones,
qui non valent melodiam fuftinere,

Refart

Pracep

tes.

melodiam.

Guido Refert etiam Jofephus lib. 8. Annis opi- tiquitatum,quòd in exercitu Titi erat nio circa quidam, qui per lapidem annuli damones expellebat à corporibus obfeffis. Dicit etiam, quòd quidam, Exorcifta, utens adiurationibus Salomonis, fe præfente ejecit dæmonem, cujufdam herba radice fuppofitâ naribus obfeffi. Ifta omnia, funt fenfibilia, & ut vifum eft,poffunt reCenfura fanctif primere vexationem dæmonum vefima in- xantium corpora humana. Et alii quijî.io. quàm plures excellentiffimi doctonis. res hanc conclufionem tutati funt, quorum teftimonium nullus facilè rebus abfque nota proterviæ fpernere pocreatis teft. Sed hic adverte, quòd & fi isti

Virtus

infita

contra

nes.

doctores multa dicant, quæ favent

damo. noftro propofito, tamen fi intelligeOpera. rent, hæc poffe fieri abfque Exorciftionibus mis fanctæ Ecclefiæ, omnino erraVer:m rent. Declaratur etiam hoc noftrum fenfibi Li fubii propofitum hac ratione, quæ eliciciuntur tur ex fuprà citata auctoritate Todamones bie: ubi clarè videtur, quòd in quiSpiritus bufdam rebus à Deo creatis, infita damnati

ab igne eft quædam virtus,&potentia juvancorporeo di Energumenos, & conftringendi crucian- dæmones, atque ipfos eiiciendi è

tur.

corporibus ab ipfis obfeffis: ut eft ista: Deus omnipotens, cùm fit omnium malorum ultor, ad hoc ut puniat fpiritus damnatos fecundùm exigentiam culpæ eorum, operationibus quarundam rerum fenfibilium ipfos fubjugavit, cùm hoc non repugnet potentiæ divinæ : immò hæc eft veritas ineffabilis, ab ore Salvatoris noftri Jefu Chrifti prolata, ut patet de punitione damnatorum in inferno, Matth.25.ubi animæ damnatæ, & dæmones ab igne corporeo cruciantur, ut probavimus in noftro Compendio, libro primo, cap 17. & hoc, ut feveritas divinæ juftitiæ habeat fubjectum, in quo actum fuum, fecundùm exigentiam delictorum

Mall. Malefic. Tom. III.

exercere poffit. Et ratio eft; quia, qui contra Deum peccat,infinitè delinquit, & per confequens æternaliter puniri debet, & hoc maximè quando à ftatu merendi,quis impœnitens, & in peccato obftinatus decedit. Et eft credibfle, quòd spiritibus damnatis, (demptâ privatione divinæ vifionis) nulla major pœna infligi pofiit, quàm illos actionibus virtutum rerum fenfibilium fubjugari. Ex quibus omnibus concludendum eft cum Angelo Raphaële, quod quædam res fenfibiles inveniuntur, quæ (ut inftrumenta divinæ juftitiæ) habent virtutem juvan→ di obfeffum à dæmone, atque ipfum à maleficiis liberandi, ut patet per Auctores Mallei Maleficarum parte 2.9.2.0.5.& per Magiftrum in hiftoria Ecclefiaftica, exponentem fupradictam auctoritatem Tobiæ, c. unico, atque in hæc verba loquentem: Nec fuper hoc mirari debemus, cùm fumus cujufdam arboris adufta, eandem vim habere perhibeatur. Et prædicti Auctores in eodem loco,loquentes de quadam herba, quæ vocatur hypericon, & ab ipfis Fuga dæmonum, maximam virtutem contra dæmones habere afferunt. Hoc tus. etiam eft clarum de Ruta,quæ appli- Damocata Energumenis, fuftineri non poteft ab ipfis fpiritibus immundis obfidentibus, ut quotidie experimur. quibusEt ratio horum (vltra hoc,quod in- dam reterdum funt figna, & afflictionum bus.. ingerunt memoriam) effe poteft, quia ipfi dæmones in certis rebus dėlectantur, in quibus etiam libenter operantur; in quibufdam verò contriftantur, in quibus etiam operari abhorrent ; ut funt res Joveales, & folares, quæ gaudium, & lætitiam in homine causare videntur, quibus ipfi dæmones adverfantur; & hinc eft, quod illa abhorrent, atque reA 3

fugiunt.

Hyperi

con herba, ejuf

que vir

nes de

lect an

tur in

« ZurückWeiter »