XIII. A Book containing divers Articles, De Unitate Dei et Trinitate clesiastical De Unitate Essentiæ Divinæ et de Tribus Personis, censemus State Paper decretum Nicenæ Synodi verum, et sine ulla dubitatione creden- Office, Ecdum esse, videlicet, quod sit una Essentia Divina, quæ et appella- Papers. tur et est Deus, æternus, incorporeus, impartibilis, immensa potentia, sapientia, bonitate, Creator et Conservator omnium rerum visibilium et invisibilium, et tamen tres sint personæ ejusdem es "CONFESSIO AUGUSTANA, 1531. " ARTICULI FIDEI PRÆCIPUI. "1. De Deo. "Ecclesiæ magno consensu apud nos docent, decretum Nicene Syno"di, de unitate essentiæ divinæ, et de tribus personis, verum et sine "ulla dubitatione credendum esse. Videlicet, quod sit una essentia "divina, quæ appellatur et est Deus, æternus, incorporeus, impartibilis, "immensa potentia, sapientia, bonitate, creator et conservator omnium " rerum visibilium et invisibilium, et tamen tres sint persona, ejusdem es"sentiæ et potentia, et coæternæ, Pater, Filius, et Spiritus sanctus. Et "nomine personæ utuntur ea significatione, qua usi sunt in hac causa f [These Articles are taken from a bundle of Archbishop Cranmer's papers preserved in the State Paper Office. It may be conjectured, as has been stated in the Preface, that they were agreed on at the conferences held in London between the English and German divines in 1538. They bear a strong resemblance both to the Confession of Augsburgh, and to the Forty-two Articles of Edward VI; and probably may have been borrowed from the one, and have furnished materials to the other. To facilitate comparison, the first seventeen Articles of the Confession of Augsburgh, in which the imita tion is the closest, have been annexed. Both in these and in the text, the words that are also found in the Formulary of Edw. VI. are printed in Italics. It will be observed that they are not always the same; expressions occurring in this book of Articles and in the Formulary of Edw. V1, which are not used in the Confession of Augsburgh. See Preface.] sentiæ et potentiæ, et coæternæ, Pater, Filius, et Spiritus Sanctus; et nomine personæ utimur ea significatione qua usi sunt in hac causa scriptores ecclesiastici, ut significet non partem aut qualitatem in alio, sed quod proprie subsistit. Damnamus omnes hæreses contra hunc articulum exortas, ut Manicheos, qui duo principia ponebant, bonum et malum: item Valentinianos, Arianos, Eunomianos, Mahometistas, et omnes horum similes. Damnamus et Samosatenos, veteres et neotericos, qui cum tantum unam personam esse contendant, de Verbo et Spiritu Sancto astute et impie rhetoricantur, quod non sint personæ distinctæ, sed quod Verbum significet verbum vocale, et Spiritus motum in rebus creatum. 2. De Peccato Originali. Omnes homines, secundum naturam propagati, nascuntur cum peccato originali; hoc est cum carentia originalis justitiæ debitæ inesse, unde sunt filii iræ, et deficiunt cognitione Dei, metu Dei, fiducia erga Deum, etc. Et habent concupiscentiam, repugnantem legi Dei; estque hic morbus seu vitium originis vere peccatum, damnans et afferens nunc quoque æternam mortem his qui non renascuntur per Baptismum et Spiritum Sanctum. Damnamus Pelagianos, et alios, qui vitium originis negant esse peccatum, et ut extenuent gloriam meriti et beneficiorum Christi, disputant hominem viribus naturalibus sine Spiritu "scriptores ecclesiastici, ut significet non partem aut qualitatem in "alio, sed quod proprie subsistit. "Damnant omnes hæreses, contra hunc articulum exortas, ut Ma"nichæos, qui duo principia ponebant, bonum et malum. Item Va"lentinianos, Arianos, Eunomianos, Mahometistas et omnes horum "similes. Damnant et Samosatenos, veteres et neotericos, qui, cum "tantum unam personam esse contendant, de Verbo et de Spiritu "sancto astute et impie rhetoricantur, quod non sint personæ dis"tinctæ, sed quod Verbum significet verbum vocale, et Spiritus motum " in rebus creatum. "2. De Peccato Originis. "Item docent, quod post lapsum Adæ omnes homines, secundum "naturam propagati, nascantur cum peccato, hoc est, sine metu Dei, "sine fiducia erga Deum, et cum concupiscentia, quodque hic morbus, sen vitium originis vere sit peccatum, damnans et afferens nunc quoque æternam mortem his qui non renascuntur per baptismum et "Spiritum Sanctum. "Damnant Pelagianos, et alios, qui vitium originis negant esse peccatum, et ut extenuent gloriam meriti et beneficiorum Christi, dis Sancto posse legi Dei satisfacere, et propter honesta opera rationis pronunciari justum coram Deo. 3. De Duabus Christi Naturis. Item docemus, quod Verbum, hoc est Filius Dei, assumpserit humanam naturam in utero Beatæ Mariæ Virginis, ut sint duæ naturæ, divina et humana, in unitate persona inseparabiliter conjunctæ, unus Christus, vere Deus, et vere homo, natus ex Virgine Maria, vere passus, crucifixus, mortuus, et sepultus, ut reconciliaret nobis Patrem, et hostia esset non tantum pro culpa originis, sed etiam pro omnibus actualibus hominum peccatis. Item descendit ad inferos, et vere resurrexit tertia die, deinde ascendit ad cœlos, ut sedeat ad dexteram Patris et perpetuo regnet et dominetur omnibus creaturis, sanctificet credentes in ipsum, misso in corde eorum Spiritu Sancto, qui regat, consoletur, ac vivificet eos, ac defendat adversus Diabolum et vim peccati. Idem Christus palam est rediturus ut judicet vivos et mortuos, &c. juxta Symbolum Apostolorum. 4. De Justificatione. Item de Justificatione docemus, quod ea proprie significat remissionem peccatorum et acceptationem seu reconciliationem nostram in gratiam et favorem Dei; hoc est veram renovationem in Christo, et quod peccatores, licet non assequantur hanc putant hominem propriis viribus rationis coram Deo justificari 66 posse." 3. De Filio Dei. "Item docent, quod Verbum, hoc est, Filius Dei, assumserit humanam "naturam in utero beatæ Mariæ Virginis, ut sint duæ naturæ, divina et “humana, in unitate persone inseparabiliter conjuncta, unus Christus, "vere Deus, et vere homo, natus ex Virgine Maria, vere passus, cru"cifixus, mortuus, et sepultus, ut reconciliaret nobis Patrem, et hostia "esset non tantum pro culpa originis, sed etiam pro omnibus actualibus "hominum peccatis. Idem descendit ad inferos, et vere resurrexit tertia "die, deinde, ascendit ad cælos, ut sedeat ad dexteram Patris, et perpetuo regnet et dominetur omnibus creaturis, sanctificet credentes in ipsum, misso in corda eorum Spiritu sancto, qui regat, consoletur, ac "vivificet eos, ac defendat adversus Diabolum et vim peccati. Idem "Christus palam est rediturus, ut judicet vivos et mortuos etc. juxta Symbolum Apostolorum. 4. De Justificatione. "Item docent, quod homines non possint justificari coram Deo pro"priis viribus, meritis, aut operibus, sed gratis justificentur propter "Christum per fidem, cum credunt se in gratiam recipi, et peccata re 66 justificationem absque pœnitentia, et bono ac propenso motu cordis quem Spiritus Sanctus efficit erga Deum et proximum, non tamen propter dignitatem aut meritum pœnitentiæ aut ullorum operum seu meritorum suorum justificantur, sed gratis propter Christum per fidem, cum credunt se in gratiam recipi, et peccata sua propter Christum remitti, qui sua morte pro nostris peccatis satisfecit. Hanc fidem imputat Deus pro justitia coram ipso. Rom. 3o. et 4o. Fidem vero intelligimus non inanem et otiosam, sed eam quæ per dilectionem operatur." Est enim vera et Christiana fides de qua hic loquimur, non sola notitia articulorum fidei, aut credulitas doctrinæ Christianæ duntaxat historica, sed una cum illa notitia et credulitate, firma fiducia misericordiæ Dei promissæ propter Christum, qua videlicet certo persuademus ac statuimus eum etiam nobis misericordem et propitium. Et hæc fides vere justificat, vere est salutifera, non ficta, mortua, aut hypocritica, sed necessario habet spem et charitatem sibi individue conjunctas, ac etiam studium bene vivendi, et bene operatur pro loco et occasione. Nam bona opera ad salutem sunt necessaria, non quod de impio justum faciunt, nec quod sunt pretium pro peccatis, aut causa justificationis, sed quia necessum est, ut qui jam fide justificatus est et reconciliatus Deo per Christum, voluntatem Dei facere studeat juxta illud: "Non omnis qui dicit mihi Domine, Domine, intra"bit regnum cœlorum, sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in "cœlis est." Qui vero hæc opera facere non studet, sed secundum carnem vivit, neque veram fidem habet, neque justus est, neque "mitti propter Christum, qui sua morte pro nostris peccatis satisfecit. "Hanc fidem imputat Deus pro justitia coram ipso. Rom. iii. et iv. "5. De Ministerio Eccles. "Ut hanc fidem consequamur, institutum est ministerium docendi "Evangelii et porrigendi Sacramenta. Nam per verbum et sacramenta, "tanquam per instrumenta, donatur Spiritus sanctus, qui fidem efficit, "ubi et quando visum est Deo, in iis qui audiunt Evangelium, scilicet "quod Deus non propter nostra merita, sed propter Christum justificet, " hos qui credunt, se propter Christum in gratiam recipi. "Damnant Anabaptistas, et alios, qui sentiunt Spiritum sanctum "contingere sine verbo externo hominibus per ipsorum præparationes et 66 opera. "6. De Nova Obedientia. "Item docent, quod fides illa debeat bonos fructus parere, et quod oporteat bona opera, mandata a Deo facere, propter voluntatem Dei, 66 non ut confidamus per ea opera justificationem coram Deo mereri. vitam æternam (nisi ex animo resipiscat, et vere pœniteat) assequetur m. Ut hanc fidem consequamur, institutum est ministerium docendi Evangelii et porrigendi Sacramenta. Nam per verbum et sacramenta tanquam per instrumenta donatur Spiritus Sanctus, qui fidem efficit, ubi et quando visum est Deo, in his qui audiunt Evangelium, scilicet quod Deus non propter nostra merita sed propter Christum justificet pœnitentes, qui credunt se propter Christum in gratiam recipi. Damnamus Anabaptistas, et alios, qui sentiunt Spiritum Sanctum contingere sine verbo externo hominibus per ipsorum præparationes et opera. 5. De Ecclesia n. Ecclesia præter alias acceptiones in scripturis duas habet præcipuas unam, qua Ecclesia accipitur pro congregatione omnium "Nam remissio peccatorum et justificatio fide apprehenditur, sicut "testatur ex vox Christi: 'Cum feceritis hæc omnia, dicite, servi inutiles ""sumus.' Idem docent et veteres scriptores ecclesiastici; Ambrosius "enim inquit, Hoc constitutum est a Deo, ut qui credit in Christum, "salvus sit, sine opere, sola fide, gratis accipiens remissionem pecca"❝torum.' "7. De Ecclesia. "Item docent, quod una sancta Ecclesia perpetuo mansura sit. Est "autem Ecclesia congregatio sanctorum, in qua Evangelium recte doce [Thus far this Article is printed by Strype, (Memor. App. vol. 1. No. 112.) from the Cotton MS. Cleop. E. v. fol. 1. There is another copy, Cleop. E. v. fol 93.] : "[A draft of this Article, corrected by Hen. VIII.'s own hand, is preserved in the Cotton Library. It has been printed by Burnet and Strype; but it is subjoined here, to show the manner in which the King's alterations were partly adopted and partly rejected by the Commissioners. Respecting the clause, "Modo rectoribus," &c. there seems to have been some dispute, which was still unsettled when the copy in the State Paper Office was written for a space is left vacant at that part of the manuscript; and a paragraph, containing the substance, but not the words of the King's amendment, is appended on a loose slip of paper; as if it had been agreed on afterwards, and was intended to be added in the place reserved for it. This paragraph is distinguished by the brackets in the text. In the Article below, the brackets mark the words erased by Hen. VIII, and the margin contains his proposed amendments. "De Ecclesia. "Ecclesia præter alias acceptiones in Scripturis duas habet præcipuas : "unam, qua Ecclesia accipitur pro congregatione sanctorum et vere fidelium "qui Christo capiti vere credunt, et sanctificantur Spiritu ejus : hæc autem "[unum] est, et vere [† sanctum corpus Christi] sed soli Deo * una. "cognitum, qui hominum corda solus [§intuetur.] Altero ac- † Sponsu Christi. ceptio est, qua Ecclesia accipitur pro congregatione omnium ho- cognita. "minum qui baptizati sunt in Christo, et non palam abnegarint § intuitur. "Christum, nec sunt excommunicati¶: quæ Ecclesiæ acceptio || Juste. "congruit ejus statui in hac vita duntaxat, ubi habet malos bouis ¶ Aut obstinati. |