feras de die in diem: ] nescis enim quid paritúra sit superventúra dies. Ex dilatióne quippè perículum ac metus náscitur; ex eo autem, quòd quis moram omnem ac cunctatiónem fúgiat, perspícua et certa salus. Proindè virtútem arctíssimè compléctere. Sic enim, sive júvenis hinc abscédas, tutò abscédes: sive ad senílem ætátem pervénias, cum amplíssimis ópibus excédes, duplicemque lætitiam ac festivitátem per omnem vitam habébis, nímírùm et à vítio ábstinens, et virtútem amplexans.

R. Si esuríerit inimícus tuus, ciba illum; si sitíerit,

da ei aquam bibere; prunas enim congregábis super caput ejus; * Et Dóminus reddet tibi.y.Noli vinci à malo, sed vince in bono malum. * Et Dóminus. Prov. 25. 21, 22. Rom. 12. 21.

rùm ità dissolutus et ignávus sis, ut étiam hâc ipsâ breviórem requíras ? Annon eædem comessatiónes quotídiè? annon eædem mensæ? annon éadem theátra? annon eædem pecuniæ ? Quousquè ista tanquam vera et sólida amábis? Quousquè inexplébili vítii cupiditáte tenéberis?

M

*

B. Mélior est patiens arrogante. Ne sis velox ad irascendum; * Quia ira in sinu stulti requiescit. y. Sit om nis homo tardus ad loquendum, et tardus ad iram; ira enim viri justítiam Dei non operátur. Quia ira. Eccli. 7.9, 10. Jac. 1. 19, 20. Lectio vj. Post pauca. Ero te obruisti? cibis te ingurgitasti? rapuisti? Consiste jam, teque in contráriam viam refer. Deo grátias age, quòd te intermédia peccáta haudquáquam abrípuerit:neálterum quoque tibi tempus ad flagitiosè vivendum præfiníri póstules. Multi, dum álios per avaritiam circumscríberent, hinc abrepti sunt, atque ad perspícuas certasque pœnas abscessérunt. Ne idem tibi accidat, time. Sed multis, inquis, dedit Deus spátium, ut in última senecta confiterentur. Quid igitur? numquid et tibi dabit? Fortasse dabit, in

*

quòd de ánima delíberas; et contrárium étiam pone, ac réputa, et dic: Quid autem, si non det? Quid autem, si det, inquis? Dedit quidem ipse: verumtamen hoc illo tútius est et utilius. B. Disciplínam Dómini ne abjícias: Quem enim diligit Dóminus, córripit; et Quasi pater in filio cómplacet sibi. y. Tanquam filiis vobis offert se Deus; quis enim filius quem non córripit pater? Quem enim. Glória. + Quasi pater. Prov. 3. 11, 12. Hebr. 12.

7.

IN III. NOCTURNO. Lectio sancti Evangélii secundùm Lucam. Lectio vij. c. 17. v. II. N illo témpore; Dùm

obsecrasse, postulasse leguntur, qui levavérunt vocem, dicentes: Jesu, Fili David, miserére nobis. Sed défuit eis quarta, quam ad→ jécit Apóstolus, gratiárum áctio: quóniam non rediérunt, nec egérunt grátias Deo.

B. Cùm ingrederétur Jesus quoddam castellum, occurrérunt ei decem viri leprósi, qui stetérunt à longè, dicentes: * Jesu præceptor, miserére nostri. y. Tu es, Dómine, qui líberas ab omni malo. * Jesu. Luc. 13. Sap. 16. 8.

Lectio viij.

17. 12,

transíbat per médiam Samaríam et Galilæam. Et cùm ingrederétur quoddam castellum, occurrérunt ei decem viri leprósi. Et réliqua. HomiliaS.BernardiAbbátis. Sermo 27. de diversis, contra vitium ingratitudinis. Eu, heu! non invenítur qui rédeat, et agat grátias Deo, nisi hic alienígena. Nonne decem mundáti sunt? Et novem ubi sunt? Meministis, credo, verba Salvatóris hæc esse, novem illó

HEu,

cos ádmodùm nóvimus, qui dignas super acceptis beneficiis grátias ágere videantur. Nec reprehensibile est quod instanter petimus ; sed planè petitióni negat effectum quòd invénimur ingráti. Et fortè hoc étiam cleméntiæ esse vidétur, ingrátis negáre quod póstulant: ne contingat nobis, ut tantò gravíùs de ingratitúdine judicémur, quantò magis accumulátis benefíciis ingráti probábimur extitisse. Ergò miseri

alienígenam réputans, étiam.

B. Leprósos ut vidit Jesus,dixit:* Ite,osténdite vos sacerdótibus. . Sacerdótes pópulum docebunt quid sit inter sanctum et pollutum. * Ite. Luc.17. 14.Ezech. 44.23.

Lectio ix.

Elix autem Samaritánus ille, qui cognovit se nihil habére quod non accepisset; et idcircò servávit depósitum, et cum gratiárum actióne ad Dóminum est reversus! Felix, qui ad síngula dona grátiæ redit ad eum in quo est plenitúdo ómnium gratiárum; cui, dùm nos pro acceptis non ingrátos exhibémus, locum in nobis fácimus grátiæ, ut majóra adhuc accipere mereámur! Omnínò enim sola nos à profectu conversatiónis ímpedit ingratitúdo nostra, dum quodam modo amissum réputans dator, quod ingrátus accépit, cavet sibi de cætero, ne tantò plura amitteret,

quantò plura cónferret ingráto. Felix proindè qui se

nefíciis non mínimas refert grates, gratuitum esse non dúbitans, neque dissímulans quod aliéno impénditur et ignóto! Nos autem míseri et miserábiles, cùm in inítio, dum adhuc aliénos nos æstimámus, timoráti satis, satis devóti et húmiles inveniámur, tàm fácilè póstmodùm obliviscimur, quàm gratúitum sit quidquid accépimus: et præsumentes non benè quasi de familiaritáte Dei, nequáquàm advértimus quod mereámur audire, quóniam inimici Dómini doméstici ejus.

B. Dum irent leprósi, mundáti sunt. * Unus autem regressus est, cum magna voce magníficans Deum, et † Cécidit in fáciem ante pedes Jesu, grátias agens ; et hic erat Samaritánus. y. Oblíti sunt benefactórum Dei, et mirabílium ejus. * Unus. Glória. + Cécidit. Luc. 17. 14, 15, 16. Ps. 77. 11.

Ad Benedictus, Ant. 7. b.. Dixit Jesus: Nonne decem mundáti sunt? Et novem ubì sunt? Non est inventus quiredíret, et daret glóriam Deo, nisi hic alienígena.Luc.17.18. Oratio.

Deus, da nobis fidei,
Mnipotens sempiterne

spei et charitátis augmentum; et ut mereámur ássequi quod promittis, fac nos amáre quod præcipis; Per. Ad Magníficat, Ant.1.D.* Ait Samaritáno Jesus: Surge, vade, quia fides tua te salvum fecit. Luc. 17. 17, 19. FERIA SECUNDA.

De Libro Ecclesiástici.

Lectio j. c. 11. v. 4. N vestítu ne gloriéris unquam, nec in die honóris tui extolláris, quóniam mirabília ópera Áltíssimi solíus, etgloriósa, et absconsa, et invísa ópera illíus. Priùsquam intérroges, ne vitúperes quemquam et cùm interrogáveris, córripe justè. Priusquam áudias, ne respóndeas verbum: et in médio sermónum ne adjícias loqui. Fili, ne in multis sint actus tui: et si dives fúeris, non eris immúnis à delicto. R. Beatus homo, 161. Lectio ij. c. 13. v. I. Ui tetigerit picem, inquinábitur ab ea; et qui communicáverit superbo, índuet supérbiam. Pondus super se tollet, qui honestióri se commúnicat. Et ditióri te ne sócius fúeris. Dives injustè egit, et fremet; pauper autem læsus tacébit. Si largitus fúeris, assúmet te; et si non habúeris, derelinquet te. Si

Qui et

habes, convivet tecum, et
evacuábit te; et ipse non
dolébit super te. Si neces-
sárius illi fúeris, supplantá-
bit te; et subrídens spem
dabit, narrans tibi bona,
et dicet: Quid opus est tibi?
B.Da mihi, Dómine, 161.
Lectio iij. v. 12.
A discede; ex hoc enim
Dvocátus à potentióre,
magis te advocábit. Ne re-
tíneas ex æquo loqui cum
illo, nec credas multis ver-
bis illíus; ex multa enim
loquéla tentábit te, et sub-
rídens interrogabit te de abs-
cónditis tuis. Cave tibi, et
attende diligenter audítui
tuo; quóniam cum subver-
sióne tua ámbulas. Audiens.
verò illa quasi in somnis
vide, et vigilábis. Omni vitâ
tuâ dílige Deum, et invoca
illum in salúte tua. Omne
ánimal díligit símile sibi: sic
et omnis homo próximum
sibi.

B. Vani sunt omnes, 162.
FERIA TERTIA.
De Libro Ecclesiástici.
Lectio j. c. 13. v. 24.

abominatio est su

perbo humilitas; sic et execrátio dívitis pauper. Dives commótus confirmátur ab amícis suis; húmilis autem, cùm ceciderit, expellétur et à notis. Díviti decepto multi recuperatóres:

locútus est superba, et justificavérunt illum Húmilis deceptus est, insuper et arguitur; locútus est sensátè, et non est datus ei locus. Dives locútus est, et omnes tacuérunt, et verbum illíus usquè ad nubes perdúcent. Pauper locútus est, et dicunt: Quis est hic? et si of fénderit, subvertent illum. R. Si esuríerit inimicus, 166.

B

Lectio ij. c. 14. v. I. Eátus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo, el non est stimulátus in tristítia delicti. Qui acervat ex ánimo suo injustè, áliis cóngregat, et in bonis illíus álius luxuriábitur. Qui sibi nequam est, cui álii bonus erit? et non jucundábitur in bonis suis. Qui sibi ínvidet, nihil est illo néquius; et haec reddítio est malítiæ illíus: et si bené fécerit, ignoranter et non volens facit; et in novíssimo manifestat malítiam

mundi, morte moriétur. Ante mortem bénefac amico tuo, et secundùm vires tuas expórrigens da pauperi.Non defraudéris à die bono, et partícula boni doni non te prætereat. Nonne áliis relinques dolóres, et labóres tuos in divisióne sortis? Da et áccipe, et justífica ánimam tuam. Ante óbitum tuum operáre justítiam.

H. Disciplínam, 167. FERIA QUARTĂ. De Libro Ecclesiástici. Lectioj. c.20.1.31.etc. 2

X

C. 21.2.1.

Enia et dona excæcant óculos júdicum, et quasi mutus in ore avertit correptiónes eórum. Sapiéntia absconsa, et thesaurus invísus: quæ utilitas in utrisque? Mélior est qui celat insipientiam suam, quàm homo qui abscondit sapiéntiam suam. Fili, peccasti? non adjícias iterùm; sed et de prístinis deprecáre, ut tibi dimittantur. Quasi à fácie cólubri fuge peccáta: et si accésseris ad illa, suscipient te.

IN

R. Beátus homo, 161. Lectio ij. c. 25. v. 1. N tribus plácitum est spirítui meo, quæ sunt probáta coram Deo et homínibus. Concórdia fratrum, et amor proximórum, et vir et múlier benè sibi consentientes. Tres spécies odívit áni