flevi, et luxi diébus multis; rem in Jerúsalem: sed et jejunábam, et orábam ante fáciem Dei coeli. Lectio ij.c.1.v. 11. etc. 2. v. 1. Go eram pincerna regis. mense Nisan, anno vigésimo Artaxerxis regis; et vinum erat ante eum, et levávi vinum, et dedi regi; et eram quasi lánguidus ante fáciem ejus. Dixitque mihi rex: Quarè vultus tuus tristis est, cùm te ægrótum non vídeam? Non est hoc frustrà, sed malum néscio quod in corde tuo est. Et tímui valdè ac nimis; et dixi regi: Rex, in æternum vive; quarè non mœreat vultus meus, quia cívitas domus sepulcrórum patris mei deserta est, et portæ ejus combustæ sunt qua re póstulas? Et orávi Deum coeli, et dixi ad regem: Sividétur regi bonum, et si placet servus tuus ante fáciem tuam, ut mittas me in Judæam ad civitátem sepulcri patris mei, et ædificabo eam. Et plácuit ante vultum regis, et misit me. Lectio ij. v. II. T veni Jerúsalem, et eram ibi tribus diébus; el surrexi nocte ego, et viri pauci mecum, et non indicávi cuíquam quid Deus dedisset in corde meo ut fáce Judæis, et sacerdótibus, et Vos nostis afflictiónem in ædificarémus murum, irátus oppróbrium super caput có- bant, et clangébant búccinâ rum, et da eos in despectió- juxta me. nem in terra captivitátis : ne opérias iniquitátem córum, et peccátum eórum coram fácie tua non deleátur; quia irrisérunt ædificantes. B. Esdras scriba, 203. Lectio ij. v. 7. Actum est autem, cùm audisset Sanaballat, et Tobías, et Arabes, et Ammonitæ, et Azótii, quòd obducta esset cicátrix muri Jerúsalem, et quòd coepissent interrupta conclúdi, iráti sunt nimis; et congregáti sunt omnes páriter, ut venírent, et pugnárent contra Jerúsalem, et molirentur insídias. Et orávimus Deum nostrum, et posúimus custódes super murum die ac nocte contra eos. B. Deus meus, 204. Lectio ij. v. 16. T factum est à die illa, pars júvenum eórum faciébat opus, et média paráta erat ad bellum, et lánce, et scuta, et arcus, et lorica, et príncipes post eos in omni domo Juda. AEdificántium in muro, et portántium ónera, et imponéntium, unâ manu suâ faciébat opus, et álterâ tenébat gládium; ædificántium enim unusquisque gládio erat accinctus renes. Et edificá B. Dómine Deus, 204. ET SABBATO. De Libro Nehémia. Lectio j. c. 8. v. 1. T vénerat mensis séptimus, fílii autem Israël erant in civitátibus suis. Congregatusque est omnis pópulus quasi vir unus ad platéam, quae est ante portam Aquárum; et dixérunt Esdræ scribæ, ut afferret librum legis Móvsi, quam præcéperat Dóminus Israé li. Attulit ergò Esdras sacerdos legem coram multitúdine virórum et mulierum, cunctisque qui póterant intellígere, in die prima mensis séptimi. Et legit in eo apertè in platea quæ erat ante portam Aquárum, de mane usque ad médiam diem, in conspectu virórum et mulierum et sapiéntium: et aures omnis pópuli erant erectae ad librum. 15. Lectio ij. c. 13. v. 1. N diébus illis, vidi in JuI da calcantes torcularia in sábbato, portantes acervos, et onerantes super ásinos vinum, et uvas, et ficus, et omne onus, et inferrentes in Jerúsalem die sábbati; et contestátus sum ut in die quâ véndere licéret, vénderent. Et Tyrii habitavérunt in ea, inferrentes pisces, et ómnia venália; et vendébant in sabbatis filiis Juda in Jerúsalem: et objurgávi optimátes Juda, et dixi eis: Que est hæc res mala quam vos fácitis, et profanátis diem sábbati? numquid non hæc fecérunt patres nostri; et adduxit Deus noster super nos omne malum hoc, et super civitátem hanc? et vos ádditis iracundiam super Israël, violando sábbatum. Factum est autem cùm quievissent portæ Jerúsalem in die sabbati, dixi: et clausérunt jánuas, et præcépi ut non aperirent eas usquè post sábbatum: et de púeris meis constítui super portas, ut nullus inferret onus in die sábbati. Lectio iij. v. 23. Ed in diébus illis vidi Set in ducentes uxores Azótidas, Ammonítidas, et Moabitidas; et filii eórum ex média parte loquebantur Azóticè, et nesciébant loqui Judaicè; et loquebantur juxta linguam pópuli et pópuli. Et objurgávi eos, et maledixi, et cécidi ex eis viros, et decalcávi eos, et adjurávi in Deo, ut non darent fílias suas filiis eórum, et non accíperent de filiábus eórum filiis suis et sibimetipsis, dicens: Numquid non in hu juscémodi re peccávit Sálemon rex Israel? et certè in géntibus multis non erat rex símilis ei, et dilectus Deo suo erat, et pósuit eum Deus regem super Israël: et ipsum ergò duxérunt ad peccátum mulieres alienígena. Numquid et nos inobedientes faciémus omne malum grande hoc, ut prævaricémur in Deo nostro, et ducámus uxores peregrínas? De filiis autem Joíada, filii Elíasib sacerdótis magni, gener erat Sanaballat Horonítes, quem fugávi à me. Recordáre, Dómine Deus meus, adversùm eos qui pólluunt sacerdótium, jusque sacerdotále et leviticum. Igitur mundávi eos ab ómnibus alienígenis, et constítui órdines Sacerdótum et Levitárum, unumin ministério suo, quemque quin glatióne lignorum in tempóribus constitútis, et in primitivis. Memento meî, Deus meus, in bonum. Amen, Ad Magníficat, Ant. 3. c. Scripsit rex Antiochus omni regno suo, ut esset omnis pópulus unus, et relínqueret unusquisque legem suam. Multi de pópulo Israël noluérunt infringere legem Bei sanctam, et trucidáti sunt. 1. Machab. 1. 43, 65, 66. Oratio Dirigat, infrà. DOMINICA XVIII. Incípiunt Libri Machabæó rum. Lectio j. lib. 1. c. I. V. I. F Actum est, postquam percussit Alexander Philippi Macedo (qui primus regnávit in Græcia, egressus de terra Cethim), Dárium regem Persárum et Medórum; constítuit prælia multa, et obtinuit ómnium munitiónes, et interfécit reges terræ, et pertránsiit usquè ad fines terræ, et accépit spólia multitúdinis géntium: et síluit terra in conspectu ejus. B. Cóntigit septem fratres unà cum matre compelli à rege Antiocho édere con návit Alexander annis duódecim, et mórtuus est. Et obtinuérunt púeri ejus regnum, unusquisque in loco suo: et imposuerunt omnes sibi diadémata post mortem ejus, et filii eórum post eos annis multis, et multiplicáta sunt mala in terra. B. Supra modum mater mirábilis, pereuntes septem fílios conspiciens, síngulos hortabátur voce pátria : Mundi Creátor spíritum vobis íterùm cum misericórdia reddet et vitam. . Nolíte timére eos qui occídunt corpus, ánimam autem non possunt occidere.*Mundi Creátor. 2. Mach. 7. 20, 21, 23. Matth. 10. 28. Ꭲ Lectio ij. v. 11. tra fas carnes porcínas, fla- ET éxit ex iis radix pec gris et táureis cruciátos. Primus sic ait: * Paráti sumus mori, magis quàm pátrias Dei leges prævaricári. . Neque mors, neque vita, neque principátus, neque instantia, neque creatúra ália póterit nos separáre à charitáte Dei. * Paráti. 2. Mach. 7.1, 2. Rom. 8.38, 39. Lectio ij. v. 6. ET T post hæc décidit in lectum, et cognovit quia morerétur. Et vocávit púeros suos nóbiles, qui secum erant nutríti à juventúte ; et divísit illis regnum suum, cum adhuc viveret. Et reg tris, filius Antiochi regis, qui fúerat Romæ obses; et regnávit in anno centésimo trigésimo séptimo regni Græcórum. In diébus illis, exiérunt ex Israël fílii iníqui, et suasérunt multis, dicentes: Eámus, et disponámus testamentum cum géntibus quæ circa nos sunt; quia ex quo recéssimus ab eis, invenérunt nos multa mala. Et bonus visus est sermo in óculis eórum. B.Pro peccátis nostris hæc pátimur ; *Et si nobis propter correptionem Deus nos ter módicùm irátus est, Iterùm reconciliábitur servis suis. . Persecutiónem pátimur, sed non derelínquimur; dejícimur, sed non perímus. * Et si. Glória. Iterùm. 2. Mach. 7. 32, 33. 2. Corinth. 4.9. Si hac Dominica proxime antecedat Quat. Tempora, require Rubricam, p. 165. A IN II. NOCTURNO. Ex Libro sancti Augustíni Epíscopi, de Civitáte Dei. Lectio io. lib. 18. c. 39. Pud Judæos restitúto templo, non reges, sed príncipes fuerunt usque ad Aristobulum: quorum supputátio témporum non in Scriptúris sanctis, quæ Canónice appellantur, sed in áliis invenitur, in quibus sunt et Machabæórum Libri, quos non Judæi, sed Ecclésia pro Canónicis habet; propter quorumdam Mártyrum passiónes vehementes atque mirábiles, qui ántequàm Christus venisset in carnem, usque ad mortem pro Dei lege certavérunt, et mala gravíssima atque horribília pertulérunt. R. Intrávit rex Antiochus in sanctificatiónem cum supérbia, accépit altáre áureum, et universa vasa, et comminuit, et fecit cædem hóminum ; *Et factus est planctus magnus in Israël. . Datum est illi bellum fácere cum Sanctis, et vincere eos. *Et factus est. 1. Mach. 1. 33, 25, 26. Apoc. 13. 7. Lectio v. c. 45. §. I. Posteaquam gens Judæa cœpit non habére Prophétas, procùl dúbio detérior facta est, eo scilicet témpore, quo se sperábat, instauráto templo post captivitátem quæ fuit in Babylónia, futúram esse meliórem. Sic quippè intelligébat pópulus ille carnális, quod prænuntiátum est per Aggæum prophétam, dicentem: Magna erit glória domûs istius novíssimæ, plusquàm primæ.] B. Surrexit Judas Machabæus, et adjuvábant eum omnes fratres ejus, et * Præ liabantur prælium Israël cum lætitia, et repulsi sunt inimíci ejus, et directa est salus in manu ejus. . Operáti sunt justítiam; fortes facti sunt in bello, castra vertérunt exterórum. * Præliabantur. 1. Mach. 3. 1, 2, 9. Hebr. 11. 33, 34. Lectio vj. §. 2. Himnolávit in Dei templo, non ad ejus cultum verâ pietáte conversus, sed ímpia vanitáte, cum diis eum falsis colendum putans. Ostias sanè Alexander |