Tabéscere mé fecit zelus et omnes viæ tuæ véritas. * meus ; quia oblíti sunt verba tua inimíci mei. Ignítum eloquium tuum vehementer; et servus tuus dilexit illud. Adolescentulus sum ego, et contemptus: * justificatiónes tuas non sum oblitus. Justítia tua, justítia in æternum; * et lex tua, véritas. Tribulátio et angústia invenérunt me ; * mandáta tua meditátio mea est. AEquitas testimónia tua in æternum: * intellectum da mihi, et vivam. Glória! Lamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine: * justificatiónes tuas requíram. C Clamávi ad te, salvum me fac ;*ut custódiam mandáta tua. Prævéni in maturitáte, et clamávi ; * quia in verba tua supersperávi. Prævenérunt óculi mei ad te dilúculò; * ut meditárer elóquia tua. Vocem meam audi secundùm misericórdiam tuam, Dómine; * et secundùm ju dícium tuum vivífica me. Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti;* à lege autem tua longè facti sunt. Propè es tu, Dómine; * Séptics in die laudem dixi tibi super judicia justitie tuæ. * Capitulum 1. Joann. 4. 12. Deus in nobis manet, diligámus invicem, et cháritas ejus in nobis perfecta est. B. brev. Clamávi in toto corde meo : * Exaúdi me Dómine; R. Clamávi. y. Justificatiónes tuas requíram. Exaúdi. Glória Patri. B. Clamávi in toto corde meo. Psalm. 118. 145. . Ab occultis meis munda ine, Dómine; R. Et ab aliénis parce servo tuo. Ps. APpropinquet deprecatio 18. 1314) * mea conspectu tuo Dómine: juxta eloquium tuum, da mihi intellectum. Intret postulátio mea in conspectu luo:* secundùm elóquium tuum éripe me. Oratio conveniens.. AD VESPERAS. Ant. Eructábunt lábia mea hym- Dit num, * cùm docúeris me justificatiónes tuas. Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum; * quia ómnia mandáta tua, æquitas. Fiat manus tua ut salvet me; quóniam mandáta tua clégi. Concupívi salutáre tuum, Dómine ; * et lex tua meditátio mea est. * e; * Virgam virtútis tuæ emittet Dóminus ex Sion: domináre in médio inimicórum tuórum. Tecum principium in die virtútis tuæ in splendóribus Vivet ánima mea, et lau- Sanctórum : * ex útero ante dábit te; et judícia tua luciferum génui te... * ཀ་:8 adjuvábunt me. Dóminus à dextris tuis,* confrégit in die iræ suæ reges. Judicábit in natiónibus * implébit ruínas ; conquassábit cápita in terra multó rum. De torrente in via bibet:* proptéreà exaltábit caput. Ant. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede à dextris meis. v. 1. Ant. 1. å. Fidélia. Psalmus 110. Onfitebor tibi, Dómine, toto corde meo, *in consílio justórum et congregatióne. Magna ópera Dómini, * exquisita in omnes voluntátes ejus. ..Confessio et magnificéntia opus ejus: et justítia ejus manet in séculum séculi. Memóriam fecit mirabílium suórum miséricors et miserátor Dóminus: *escam dedit timéntibus se. Memor erit in séculum testamenti sui : * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo. * Ut det illis hæreditátem géntium ópera mánuum ejus, véritas et judícium. Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in séculum séculi,* facta in veritáte et æquitáte. Redemptiónem misit pópulo suo : * mandávit in æternum testamentum suum. Sanctum et terribile nomen ejus : * inítium sapiéntiæ, timor Dómini. Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum: * laudátio ejus manet in séculum séculi. Ant. Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in séculum séculi. 2. 7. Ant. 4. g. Qui timet. Psalmus III. Eátus vir qui timet Dóminum, * in mandátis ejus volet nimis. B Potens in terra erit semen ejus: * generátio rectórum benedicétur. Glória et divítiæ in domo ejus ; * et justítia ejus manet in séculum séculí. Exórtum est in tenebris lumen rectis; * miséricors, et miserátor, et justus. Jucundus homo qui miserétur et cómmodat, dispónet sermónes suos in judício; * quia in æternum non commovébitur. In memória æterna erit justus: * ab auditióne mala non timébit. Parátum cor ejus speráre in Dómino; * confirmátum est cor ejus : non commovébitur, donec despiciat inimí COS suos. Dispersit, dedit paupéribus: justítia ejus manet in cornu ejus séculum séculi ; * exaltábitur in glória. Peccátor vidébit, et iras cétur; déntibus suis fremet, et tabescet : * desidérium peccatórum períbit. Ant.Qui timet Dóminum, in mandátis ejus volet nimis. 2. I. Ant. 8. G. Sit nomen Dómini. Psalmus 112. Audáte, púeri, Dóminum * laudáte nomen Dómini. Sit nomen Dómini benedictum, * ex hoc nunc et usquè in séculum. A solis ortu usquè ad occásum, * laudabile nomen Dómini. Excelsus super omnes gentes Dóminus,* et super cœlos glória ejus. Quis sicut Dóminus Deus noster, qui in altis hábitat, et humília réspicit in cœlo et in terra? * Súscitans à terra ínopem, * et de stércore érigens páu perem, Ut collocet eum cum princípibus, cum princípibus pópuli sui; Qui habitáre facit stérilem in domo, * matrem filiórum lætantem. Ant. Sit nomen Dómini benedictum, ex hoc nunc, et usquè in séculum. v. 2. Ant. 1. irreg. D. Nos qui vívimus. Psalmus 113. domus Jacob de N éxitu Israël de AEgyp pópulo bárbaro, Facta est Judæa sanctificátio ejus, * Israël potestas ejus. Mare vidit, et fugit : Jordánis convérsus est retrorsum. * Montes exultavérunt ut aríetes,*et colles sicut agni óvium. Quid est tibi, mare quòd fugisti? * et tu, Jordánis, quia convérsus es retrorsùm ? Montes, exultastis sicut aríetes!* et colles, sicut agni óvium! A fácie Dómini mota est terra, * à fácie Dei Jacob, Qui convertit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum. * Non nobis, Dómine non nobis, sed nómini tuo da glóriam, Super misericórdia tua et veritáte tua ; * nequando dicant gentes : Ubi est Deus eórum ? Os habent, et non loquentur : * óculos habent, et non videbunt. Aures habent, et non aúdient: * nares habent, et non odorábunt. * Manus habent, et non palpábunt; pedes habent, et non ambulábunt : non clamábunt in gutture suo. Similes illis fiant, qui fáciunt ea, * et omnes qui confidunt in eis. Domus Israël sperávit in Dómino: * adjútor eórum, et protector eórum est. Promus Aaron sperávitin L Mentes subi, sensus re Dómino adjútor eórum, * : et protector eórum est. Qui timent Dóminum speravérunt in Dómino: * adjútor eórum, et protector. eórum est. ge; Nobis tuæ sol grátiæ Lucére nunquam désinat. En nox diurno síderi Succédit; æternus dies, Calígo nulla quem tegit, Erróris umbras discute. Absterge quidquid noxium Lethális afflávit lues: Intenta coelo mens nihil Te præter unum cogitet. Dum sorte mortales gravi Inter cadúca vólvimur, Sanctus supernam júgiter Suspiret ardor pátriam. In te salútis ánchoram Spes fundet ; ut post férvidos Vitæ tumultus, in tuo Detur sinu quiéscere. Deo Patri sit glória, Ejúsque soli Fílio, Tibique, Sancte Spíritus, In sempiterna sécula. Amen. |