E Lectio ij. c. 9. 2. 9. Xulta satìs, fília Sion; júbila, fília Jerúsalem: ecce Rex tuus véniet tibi justus et salvátor; ipse pauper, et ascendens super ásinam, et super pullum filium ásinæ. Et dispergam quadrígam ex Ephraïm, et equum de Jerúsalem; et dissipábitur arcus belli et loquétur pacem géntibus; et potestas ejus à mari usquè ad mare, et à fluminibus usquè ad fines terræ. Tu quoque in sánguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu in quo :: non est aqua. FERIA SEXTA. De Zacharía Prophéta. Lectio j. c. 11. V. 10. Tuli virgam meam, quæ vocabátur Decus; et abscídi eam ut irritum fácerem fœdus meum quod percussi cum ómnibus pópulis. Et in irritum deductum est in die illa: et cognovérunt sic pauperes gregis, qui custódiunt mihi, quia verbum Dómini est. Et dixi ad eos: Si bonum est in óculis vestris, afferte mercédem meam; et si non, quiéscite. Et appendérunt mercédem meam triginta argenteos. Et dixit Dóminus ad me: Prójice illud ad statuárium, decórum prétium, quo appretiátus sum ab eis. Et tuli triginta argenteos, et projéci illos in domum Dómini ad statuárium. R. Dies multos sedébunt filii Israël, 264. Lectio ij. c. 10. v. 8. nus habitatóres JerúsaN die illa próteget Dómilem; et erit qui offénderit ex eis in die illa, quasi David; et domus David, quasi Dei, sicut Angelus Dómini in conspectu eórum. Et erit in die illa, quæram contérere omnes gentes quæ véniunt contra Jerúsalem. Et effundam super domum David, et super habitatóres Jerúsalem spíritum grátiæ et precum: et aspícient ad me quem confixérunt. Et plangent eum planctu quasi super unigenitum, et dolébunt super eum, ut doléri solet in morte primogéniti. B. Numquid placári potest Dóminus, 264. Lectio ij. c. 13. v. 4. Efundentur prophétæ, T erit: In die illa conunusquisque ex visióne sua cùm prophetáverit; nec operientur pállio sáccino, ut mentiantur; sed dicet: Non sum prophéta, homo agrícola ego sum: quóniam Adam exemplum meum ab adolescentia mea. Et dicétur ei: Quid sunt plage istæ in médio mánuum tuárum? Et dicet: His plagátus sum in domo eórum qui diligébant me. Frámea, suscitáre super pastórem meum, et super virum cohærentem mihi, dicit Dóminus exercítuum Pércute pastórem, et dispergentur oves; et convertam manum meam ad párvulos. B. Filius honórat, 265. SABBATO. Incipit Malachías Prophéta. Lectio j. c. 1. 2. I. Nus verbi Dómini ad chíæ. Dilexi vos, dicit Dóminus; et dixistis: In quo dilexisti nos? Nonne frater erat Esau Jacob, dicit Dóminus? et dilexi Jacob, Esau autem ódio hábui: et pósui montes ejus in solitúdinem, et hæreditátem ejus in dracónes deserti. Quòd si díxerit Idumæa: Destructi sumus, sed revertentes ædificábimus quæ destructa sunt. Haec dicit Dóminus exercítuum Isti ædificábunt, et ego déstruam : et vocabuntur términi impietátis, et pópulus cui irátus est Dóminus usque in æternum. Et óculi vestri videbunt ; et vos dicétis: Magnificétur Dóminus super términum Israël. Lectio ij. v. 6. Ilius honórat patrem, et si ergò pater ego sum, ubi est honor meus? et si dóminus ego sum, ubì est timor meus? dicit Dóminus exercituum. Ad vos, ô sacerdótes, qui despícitis nomen meum, et dixistis: In quo despéximus nomen tuum? Offertis super altáre meum panem pollútum, et dícitis: In quo pollúimus te? In eo quod dicitis Mensa Dómini despecta est. Lectio iij. v. 10. On est mihi voluntas in exercituum : et munus non suscipiam de manu vestra. Ab ortu enim solis usquè ad occasum, magnum est nomen meum in géntibus, et in omni loco sacrificátur, et offertur nómini meo oblátio munda; quia magnum est nomen meum in géntibus, dicit Dóminus exercítuum. Si Dominica post Pentecosten fuerint plures quàm viginti quatuor, tunc post vigesimam quartam Hebdomadam, resumentur quæ eo anno superfuerint post Epiph. incipiendo à Vesperis Sabbati, et ordine infrà posito. Si igitur fuerint Dominica viginti quinque, resumetur Officium Dominica V1. post Epiphaniam, incipiendo à primis Vesperis SS. Trinitatis, cum Dominica ultima. Si viginti sex, resumetur Officium Dominica V. et VI; et Dominica V. fiet Officium Festi Dedicationis Ecclesive, quod semper concurrit cum Dominica penultima. Si viginti septem, resumetur Offic. Domin. IV. V. et V1. Si deniquè viginti octo, resumetur Officium Dominica III. IV. V. et VI. incipiendo à Vesperis Sabbati. HEBDOMADAE POST EPIPHANIAM RESUMENDÆ QUANDO POST PENTECOSTEN FUERINT PLURES QUAM VIGINTI QUATUOR. SABBATO ante Dominicam III. quæ superfuit post Epiphaniam. AD VESPERAS. Ad Magníficat, Ant. 8. G. Non justificátur homo ex opéribus legis, nisi per fidem Jesu Christi. Galat. 2. 16. Oratio Omnipotens sempiterne Deus, infrà ad Laudes, p. 287. DOMINICA III. quæ superfuit post Epiphaniam. IN 1. NOCTURNO. Incipit Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Gálatas. Lectio j. c. 1. v. 1. Aulus apóstolus, non ab hominibus, neque per hóminem, sed per Jesum Christum, et Deum Patrem qui suscitávit eum à mórtuis; et qui mecum sunt omnes fratres, Ecclésiis Galátiæ: Grátia vobis et pax à Deo Patre, et Dómino nostro Jesu Christo, qui dedit semetipsum pro peccátis nostris, ut eriperet nos de præsenti século nequam, secundùm voluntátem Dei et Patris nostri, cui est glória in sécula seculórum : Amen. B. Deus de cœlo prospexit super filios hóminum, ut videat si est intélligens aut requírens Deum. * Ŏmnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt; non est qui fáciat bonum, non est usquè ad unum. y. Scriptum est quia non est justus quisquam : omnes enim рессаvérunt, et egent glóriâ Dei. * Omnes declinavérunt, simul inútiles facti sunt. Ps. 52. 3, 4. Rom. 3. 10, 23. Lectio ij. v. 7. Unt áliqui qui vos conSturbant, et volunt convértere Evangélium Christi. Sed licèt nos, aut Angelus de cœlo evangelízet vobis præterquàm quod evangelizávimus vobis, anathéma sit. Sicut prædiximus, et nunc iterum dico: Si quis vobis N tris meæ, et vocávit per grátiam suam, ut reveláret Fílium suum in me, ut evangelizárem illum in géntibus, continuò non acquiévi carni et sánguini. R. Omne opus corruptíbile in fine defíciet; et qui illud operátur, ibit cum illo; * Et + Omne opus electum justificábitur, et qui operátur illud, honorábitur in illo. . Uniuscujusque opus manifestum erit. Si cujus opus mánserit, mercédem accípiet; si cujus opus árserit, detrimentum patiétur. * Et omne opus electum. Glória. +Omne opus electum. Eccli. 14. 20, 21. 1. Corinth. 3. 13, 14, 15. IN II. NOCTURNO. De Expositióne sancti Augustíni Epíscopi in Epístolam ad Gálatas. Lectio iv. Præfat. initio. Ausa, propter quam scriapostolus ad Gála Lectio ij. v. II. tas, hæc est, ut intélligant grátiam Dei id secum ágere, ut sub lege jam non sint. Cùm enim prædicáta eis esset Evangélii grátia, non defuérunt quidam ex circumcisióne, quamvis Christiáni nómine, nondùm tamen tenentes ipsum grátiæ beneficium, et adhuc volentes esse sub onéribus legis, quæ Dóminus Deus imposúerat, non justitiæ serviéntibus, sed in hoc gloriétur scire et sed peccáto; justam scilicet legem injustis hominibus dando, ad demonstranda peccáta eórum, non auferenda. nosse me. * Non enim qui seipsum commendat. 2. Cor. 10. 17, 18. Jer. 9. 23, 24. Lectio vj. Paulò pòst. Non enim aufert peccáta nisi Alis quidem quæstio est grátia fidei, quæ per dilectiónem operátur. ram, B. Cháritas pátiens est, benigna est : cháritas non æmulátur, non agit pérpenon quærit quæ sua sunt; * Omnia suffert, ómnia sústinet. . Odium súscitat rixas; et universa delicta óperit cháritas. Omnia suffert. 1. Cor. 13. 4, 5, 7. Prov. 10. 12. Lectio v. SUb Ub hac ergò grátia jam Gálatas constitútos illi volébant constitúere subonéribus legis, asseverantes nihil eis prodesse Evangélium, nisi circumciderentur et cæteras carnáles Judáïci ritûs observatiónes subírent. Et ideò Paulum apóstolum suspectum habére cœperant, à quo illis Evangélium prædicátum erat, tanquam non tenentem disciplínam cæterórum Apostolórum, qui gentes cogebant judaïzáre. B. Qui gloriátur, in Dómino gloriétur; * Non enim qui seipsum commendat, ille probátus est, sed quem Deus commendat. . Non gloriétur sápiens in sapiéntia sua: et in Epístola ad Romános verúmtamen vidétur áliquid interesse, quod ibi contentiónem ipsam dírimit litemque compónit, quæ inter eos qui ex Judæis, et eos qui ex géntibus credíderant, orta erat; cùm illi tanquam ex méritis óperum legis, sibi rédditum Evangélii præmium arbitrarentur, quod præmium incircumcisis tanquam imméritis nolébant dari ; illi contrà Judæis se præferre gestirent, tanquam interfectóribus Dómini. In hac verò Epístola ad eos scribit, qui jam commóti erant autoritáte illórum qui ex Judæis erant, et ad observatiónes legis cogebant. R. Omnis amaritúdo et ira tollátur à vobis, cum omni malítia ; * Estóte autem invicem benigni, misericordes, donantes invicem, sicut et Deus donávit vobis. V. Misericórdiam et miseratiónes fácite unusquisque cum fratre suo. *Estóte autem invicem benigni. Glória Patri. * Estóte autem invicem benigni. Ephes. 4. 31, 32. Zach. 7. 9. |