Sanctórum requievérunt per te, frater. Propter quod multam fidúciam habensin Christo Jesu imperandi tibi quod ad rem pertinet, propter charitátem magis obsecro, cùm sis talis,ut Paulus senex; nunc autem et vinctus Jesu Christi: óbsecro te pro meo fílio, quem génui in vinculis, Onésimo, qui tibi aliquandò inútilis fuit, nunc autem et mihi et tibi útilis, quem remísi tibi.

Lectio iij. v. 12.

U autem illum, ut mea

9

ego volúeram mecum detinére, ut pro te mihi ministráret in vínculis Evangélii : sine consílio autem tuo nihil vólui fácere, uti ne velut ex necessitáte bonum tuum esset, sed voluntárium..... Si ergò habes me sócium, súscipe illum sicut me. Si autem áliquid nócuit tibi, aut debet, hoc mihi imputa. Ego Paulus scripsi meâ manu : ego reddam, ut non dicam tibi quòd et teipsum mihi debes. Ità, frater, ego te fruar in Dómino: réfice víscera mea in Dómino. Confidens in obedientia tua, scripsi tibi, sciens quóniam et super id quod dico, fácies. Simul autem et para mihi hospitium; nam spero per oratiónes vestras donári me vobis. SaPars Autumnalis.

lútat te Epaphras concaptívus meus in Christo Jesu, Marcus, Aristarchus, Demas et Lucas, adjutóres mei. Grátia Dómini nostri Jesu Christi cum spíritu vestro. Amen.

AD VESPERAS.

Si Dominica sequens fuerit ultima post Pentecosten, (quod contingit quotiès Dominice post Pentecosten fuerint plures quàm viginti quatuor), sumitur Officium de SS. Trinitate infrà positum, incipiendo à primis Vesperis, in

minica per Antiphonam, Versum et Orationem sequentes.

Ant. Deus aptet vos in omni bono, ut faciátis ejus voluntátem; fáciens in vobis quod pláceat coram se per Jesum Christum. Hebr. 13. 21.

y. In sacrifício vespertino expandi manus meas H. Ad Dóminum Deum meum. 1. Esdr. 9. 5.

Oratio Conserva, infrà. DOMINICA VI. quae superfuit post Epiphan.

IN FESTO SS. TRINITATIS.

IN I. NOCTURNO.

Incipit Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Hebræos. Lectio j. c. 1. v. I. Modis olim Deus loUltifáriàm multisque quens pátribus in Prophétis,

X

novíssimè diébus istis locútus est nobis in Fílio, quem constituit hærédem universórum, per quem fecit et sécula. Qui cùm sit splendor gloriæ, et figúra substantiæ ejus, portansque ómnia verbo virtútis suæ, purgatiónem peccatórum fáciens, sedet ad dexteram Majestátis in excelsis; tantò mélior Angelis effectus, quantò differéntius præ illis nomen hæreditávit.

Lectio ij. c. 5.

ado

Ui enim dixit aliquandò Angelórum: Filius meus es tu, ego hódiè génui te? Et rursùm: Ego ero illi in Patrem, et ipse mihi erit in Filium? Et cùm iterùm introdúcit Primogénitum in orbem terræ, dicit: Et ad rent eum omnes Angeli Dei. Et ad Angelos quidem dicit: Qui facit Angelos suos spíritus, et Ministros suos flammam ignis. Ad Fílium autem: Thronus tuus, Deus, in séculum séculi: virga æquitátis, virga regni tui. Dilexisti justítiam, et odisti iniquitátem; proptereà unxit te Deus, Deus tuus, oleo exultatiónis præ participibus tuis.

Lectio ij. v. 10. Emine, terram fundasti; et in princípio, Dó

ópera mánuum tuárum sunt

cœli. Ipsi períbunt, tu autem permanébis; et omnes ut vestimentum veterascent, et velut amictum mutábis eos, et mutabuntur : tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. Ad quem autem Angelórum dixit aliquandò : Sede à dextris meis, quoadus què ponam inimícos tuos scabellum pedum tuórum? Nonne omnes sunt administratórii spíritus, in ministérium missi propter eos, qui hæreditátem cápient salútis?

IN III. NOCTURNO. Proix. Lectione legitur Eoan gelium et Homilia sequens. Léctio sancti Evangélii se

I

cundùm Matthæum. Lectio ix. c. 13. v. 31.

N

illo témpore; Parábolam proposuit turbis

Jesus, dicens: Símile est regnum cœlórum grano sinápis, quod accípiens homo seminávit in liqua.

agro suo.

Et ré

Homília sancti Hieronymi Presbyteri.

Lib. 2. Comment. in Matth.

cémodi regnum grano sinápis, quod accípiens homo seminávit in agro suo. Homo

qui séminat in agro suo, à plerisque Salvátor intellígitur, quòd in ánimis credéntium séminet. Ab áliis, ipse homo séminans in agro suo, hoc est, in semetipso, et in corde suo.

AD LAUDES MATUTINAS. Pro commemoratione, Ant. Símile est regnum cœlórum grano sinápis quod mínimum quidem est ómnibus semínibus; cùm autem créverit, majus est ómnibus oléribus. Matth. 13. 31, 32.

. Prævenérunt óculi mei ad te dilúculò, B. Ut medi

tárer elóquia tua. Ps.118.148. Oratio. Onserva pópulum tuum, Deus, et tuo nómini fac devótum, ut divínis subjectus officiis, et temporália utiliter áppetat, et æterna dona percípiat; Per.

AD VESPERAS.

Pro commemoratione, Ant. Símile est regnum cœlórum fermento quod acceptum múlier abscondit in farinæ satis tribus, donec fermentátum est totum. Matth. 13., 33.

V. Dirigátur, Dómine, orátio mea, R. Sicut incensum in conspectu tuo.Psalm. 140. 2.

Orat. Conserva, suprà.

et qui erat, et qui ventúrus est Omnipotens.

B. Deo grátias. Állelúia. . O altitúdo divitiárum sapiéntiæ et sciéntiæ Dei, quàm incomprehensibília sunt judícia ejus, et investigábiles viæ ejus! Allelúia. Rom. 11. 33. HYMNUS. Santol. Magl. Er sancte, ter potens Deus, Incomprehensa Trínitas ;

TER

O lux perennis! própriis
O ter beáta gáudiis!

O vera semper Unitas! O una semper Véritas! Osancta semper,quæ bonum Diffundis omne, Cháritas!

Te densa circum núbila, Te circum inaccessum jubar, Quod intùs ardent Angeli Circum trementes cérnere. Te confitétur in tuo Et plebs renáta nómine; Firmâque prælibat fide Amor quod ambit præmium. Da posse quod jubes, Pa

ter:

Da scire, Fili, quod doces : Fac corde toto, Spíritus, Nos velle quod probas bonuni. Amen.

у. Deum absque me néscies, R. Et salvátor non est præter me. Osce, 13. 4.

Ad Magnificat, Ant. 4. E. Beátus et solus potens, Rex regum, et Dóminus dominántium; qui solus lucem inhábitat inaccessibilem: cui honor et impérium sempi→ ternum. 1. Timoth. 6. 15, 16. Orat. Omnipotens, infrà. Fit commemoratio de Sabbato ante Dominicam ultimam occurrentem; posteà de die Octava Dedicationis, per Ant. Ad locum quem elégerit Dóminus; y. Introíbo in domum tuam, 303; Orat. Deus, qui nobis, 310.

In utrisque Vesperis et Lau

dibus, non fil commemoratio ante Crucem.

AD COMPLETORIUM.

Psalmi de Feria. Ant. 2. D*. Ego Dóminus: glóriam meam álteri non dabo. Is. 42,8.

Hymnus, Capitulum et Ę. breve non dicuntur.

Ad Nunc dimittis, Ant. 5. a. Vidéte quòd ego sim solus, et non sit álius Deus præter me: vivo ego in æternum. Deuteron. 32. 39, 40.

Orat. Dómine, Deus, infrà ad Primam. AD OFFICIUM NOCTURNUM.

Invitat. Magnum consílio, et incomprehensibilem cogitátu Dóminum, * Veníte, adorémus. Jerem. 32. 19. Ps. Veníte, p. 2. Psalmi de Dominica.

IN I. NOCTURNO. Ant. 1. a*. Flecto génua ad Patrem Dómini nostri Jesu Christi, ex quo omnis patérnitas in cœlis et in terra nominátur. Ephes. 3. 14.

Ant. 3. c. Pater diligit Fílium, et ómnia dedit in manu ejus. Joann. 3. 35.

Ant. 8. c. Quæcumque Pater fécerit, hæc et Filius simíliter facit. Joann. 5. 19.

. Pueror. Verbo Dómini cœli firmáti sunt, R. Et spíritu oris ejus omnis virtus eórum. Ps. 32. 6.

Paternoster. y. Et ne nos.

*

es,

V. Sacerd. Benedictus Dómine, in firmamento coli; J. Et laudabilis, et gloriósus in sécula. Dan. 3. 56. Lectiones de Scriptura occurrente Dominicâ ultimâ. Post j. Lection. R. Cùm elevasset Abraham óculos, apparuerunt ei tres viri stantes prope eum quos cùm vidisset, Adorávit in terram, et dixit: Dómine, si invéni grátiam in óculis tuis, ne tránseas servum tuum. y. Scriptum est: Dóminum Deum tuum adorábis, et illi soli sérvies.* Adorávit. Gen. 18. 2, 3. Matth. 4. 10. Post ij. Lection. R. Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus; et * Métuant eum omnes fines terræ. . Quóniam ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt ómnia. Métuant eum. Ps. 66. 7, 8. Rom. 11.36.

vidit unquam; unigénitus Fílius, qui est in sinu Patris, ipse enarrávit. Joann. 1. 18.

Ant. 5. a. Ego, et Pater, unum sumus: quia Pater in me est, et ego in Patre. Joann. 10. 30, 38.

Ant. 6. F. Ego ex Deo processi, et veni; neque enim à me ipso veni, sed ille me misit. Joann. 8. 42.

. Pueror. Benedictus es, Dómine, in firmamento coli; R. Et laudábilis, et gloriósus in sécula. Dan. 3. 56.

Paternoster. y. Et ne nos. F. Sacerd. Justus Dóminus in ómnibus viis suis, R. Et sanctus in ómnibus opéribus suis. Ps. 144. I 17. Ex Libro sancti Fulgéntii Epíscopi, de Fide, ad Petrum. Cap. 1. circa init.

Lectio iv.

raphim clamábant alter ad álterum:* Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus exercítuum; + Plena est omnis terra glóriâ ejus. y. Tres sunt qui testimónium dant in coelo, Pater, Verbum, et Spíritus Sanctus; et hi tres unum sunt. * Sanctus. Glória. Plena est. Is. 6. 2, 3. 1. Joann. 5.

7.

IN II. NOCTURNO. Ant. 4. E. Deum nemo

triarchæ atque Prophétæ ante incarnatiónem Fílii Dei divinitùs accepérunt, quam étiam sancti Apóstoli ab ipso Dómino in carne pósito audiérunt, et Spíritus Sancti magistério instructi, non solùm sermóne prædicavérunt, verùm étiam ad instructiónem saluberrimam posterórum, scriptis suis índitam reliquérunt; unum Deum prædicat Trinitátem, id est, Patrem, et Fílium, et