ágimus, si quibúslibet últimis membris Dómini per compassiónis affectum inclinámur, si Sanctis ejus in tri: bulatióne compátimur, si eórum tristitiam nostram putámus. R. Conversus Jesus ad mulierem, dixit Simóni: Vides hanc mulierem? * Dico tibi: Remittuntur ei peccáta multa, quóniam dilexit multùm. . Ego sum Dóminus Deus tuus, fortis, zelótes, et fáciens misericórdiam in millia his qui dí Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. Lectio iij. c. 13. v. 6. Jesus hanc similitúdinem: N illo témpore; Dicébat Arborem fici habébat quidam plantátam in vínea sua, et venit quærens fructum in illa, et non invénit. Et réliqua. Homília sancti Gregórii Papa. Homil. 31. in Evang. ad populum, Sabbato Quatuor Temporum Septembris, circa init. Ertiò Dóminus víneæ ad ligunt me. * Dico tibi. Gló- T ficulneam venit; quia ria. Remittuntur ei peccáta multa. Luc. 7. 44, 47. Exod. 20. 5, 6. A Oratio. Desto, quæsumus, omnipotens Deus; et in jejúnio corporáli, mentem nostram opéribus tuórum réfice mandatórum ; Per Dó natúram géneris humániante legem, sub lege, sub grátia, expectando, admonendo, visitando requisívit. [Dixit autem ad cultórem víneæ: Eccè anni tres sunt, ex quo vénio fructum quærens in ficulnea Ad Benedictus, Ant. 3. g. Dixit Jesus ad mulierem: Fides tua te salvam fecit; vade in pace. Luc. 7. 50. Preces flexis genibus, ut in hac, et non invénio.] Venit Psalterio, p. 146. ante legem; quia per naturálem intellectum quid unusquisque exemplo suf, quáliter erga próximum ágere debuisset, innótuit. Venit in lege; quia præcipiendo dócuit. Venit post legem, per grátiam; quia pietátis suæ præsentiam exhibendo monstrávit. Sed tamen in tribus. annis fructum se non invenisse conquéritur; quia quorumdam pravórum mentes nec inspiráta lex naturális córrigit, nec præcepta erú minum. Quae Oratio dicitur ad Ter tiam, Sextam et Nonam. SABBATO Quatuor Temporum Septembris. Lectio j. et ij. de Scriptura occurrente, ex tribus duce. diunt, nec incarnatiónis ejus mirácula convertunt. R. Dicébat Jesus: Arborem fici habébat quidam in vínea sua; dixit autem ad cultórem víneæ: Eccè vénio quærens fructum in ficulnea Octav. exceptis quæ sequuntur. Ad Nocturnum, tres Antiph. secundùm Feriam occurr. Lectio j. et ij. de Scriptura occurrente, ex tribus duce. De Sermóne sancti Bernardi Abbátis. hac, et non invénio; *Suc- Homil. 2. super Missus est. : cíde illam ut quid terram óccupat? . Vínea Dómini domus Israël est ; et expec távi ut fáceret judicium, et eccè iniquitas. * Succíde. Glória. Succíde. Luc. 13. 7. Is. 5. 7. 6, Ad Benedictus, Ant. 8. G. Hypocritæ,unusquisque vestrum sábbato non solvit bovem suum, et ducit adaquáre? Hanc autem fíliam Abrahæ, quam alligávit sátanas, non opórtuit solvi à vínculo isto, die sábbati? Luc. 13. 15, 16. Preces flexis genibus, 146. Oratio. Mnipotens sempiterne Deus, qui per continéntiam salutárem corpóribus medéris et méntibus; majestátem tuam supplíciter exorámus, ut piâ jejunántium deprecatióne placátus, et præsentia nobis subsídia tríbuas, et futúra; Per. Quae Oratio dicitur ad Tertiam, Sextam et Nonam. DIE XV. OCTAVA NATIVITAT. B. M. V. SEMIDUPLEX. Omnia ut in diebus intra §. 10. Lectio iij. M comparátur; quia sicut Aría aptissimè síderi sine sui corruptióne sidus suum emittit rádium, sic absque suî læsióne Virgo párturit Fílium. Nec síderi rádius suam mínuit claritátem, nec Vírgini Filius suam integritátem. Ipsa est ígitur nóbilis illa stella ex Jacob orta, cujus rádius universum orbem illúminat, cujus splendor et præfulget in supernis, et inferos pénetrat: terras étiam perlustrans, et calefáciens magis mentes quàm córpora, fovet virtútes, éxcoquit vítia. Ipsa, inquam, est præclára et exímia stella super hoc mare magnum et spatiósum necessário subleváta, micans méritis, illustrans exemplis. O quisquis te intélligis in hu jus séculi proflúvio magìs inter procellas et tempestátes fluctuáre, quàm per terram ambuláre? ne avertas óculos àfulgóre hujus síderis, si non vis óbrui procellis. Si insurgant venti tentatiónum, si in curras scópulos tribulatiónum; réspice stellam, voca Maríam. Si jactáris supérbiæ undis, si ambitiónis, si detractiónis, si æmulatiónis; réspice stellam, voca Maríam. Si iracundia, aut avarília, aut carnis illecebra navículam concússerit mentis; réspice ad Maríam. Si críminum immanitáte turbátus, consciéntiæ fœditáte confúsus, judícii horróre perterritus, bárathro incípias absorbéri tristitiæ, desperatiónis abysso; cógita Maríam. In perículis, in angústiis, in rebus dúbiis, Maríam cógita, Maríam invoca. Non recédat ab ore, non recédat à corde; et ut impetres ejus oratiónis suffragium, non déseras conversatiónis exemplum. Ipsam sequens, non dévias ; ipsam rogans, non despéras; ipsam cogitans, non erras; ipsâ tenente, non córruis; ipsâ protegente, non métuis; ipsâ duce, non fatigáris ; ipsâ propítiâ, pérvenis. espera de sequenti. DIE XVI. Nativitatis B. M.V. Ant. Beátam, 345; .Vultum tuum, 344; Orat. Deus, qui, 343. Lectio j. et ij. de Scriptura occurrente, ex tribus duce. Ex Libro sancti Hierónymi Presbyteri, de Scriptóribus Ecclesiásticis. Lectio iij. c. 67. Ypriánus Afer, primùm cum laude Rhetóricam dócuit: exindè suadente presbytero Cæcílio, à quo et cognomentum sortítus est Christiánus factus, omnem substantiam suain paupéribus erogávit: ac post non multùm témporis electus in presbyterum, étiam Carthaginensis episcopus constitútus est. In persecutióne Décii proscriptus, et divíno mandáto secédere jussus; Ecclésia laboranti nec spíritu, nec actu, nec mónitis défuit, et inter lapsórum importúnas petitiónes, et schismáticam Novatiáni severitátem, sic disciplinæ vigórem temperávit, ut ejus judícium vária dehinc concília secúta sint. Grassante póstmodùm sub Gallo et Volusiáno princípibus dirâ peste, ómnia pietátis offícia non fidélibus tantùm, sed étiam infidélibus per Christiános exhibéri curávit. Ab Ecclésia Romána sub epíscopis Cornélio et Lúcio sæpè consultus, de baptismo hæreticórum cum Stéphano eórum successóre ácriter disputavit; sed, Augustíno teste, vicit pax Christi in córdibus eórum, et jam sub Xisto Stéphani successóre externæ quoque concórdiæ reparandæ spes illúxerat, cùm súbitò recrudescente Valeriáni persecutióne, Xistus cápite damnátus, et Cypriánus jam ante annum Curúbim in exílium missus, à Galério Máximo procónsule Carthaginem, ut audirétur, vocátus est. Quem productum coram se, sic allocútus est: Tu es Cypriánus, qui te Papam sacrilege mentis homínibus præbuisti?' jussérunt te Imperatóres sacrificáre: cónsule tibi, ne péreas. Sanctus Martyr respondit: Ego sum Cypriánus: Christiánus sum, et diis sacrificáre non pótero. Irátus Proconsul, dixit: Diù sacrilegâ mente vixisti, et inimícum te diis Románis constituisti: sánguine tuo sanciétur disciplína. Et his dictis, decrétum ex tabella recitátum est: Cypriánum gládio animadverti placet.Cypriánus respondit: Deo grátias. Et cùm ducerétur, pópulus plangens et ejúlans dicébat: Et nos decollémur cum ipso. Productus autem in agrum extra subúrbium, cùm se lacernâ, byrro, et dalmáticâ expoliasset, stans in línea, spiculatórem expectábat; qui cùm venisset, jussit suis ut ei viginti quinque áureos darent. Pósteà verò manu suâ óculos sibi texit, et sic gládio percussus occubuit. Hujus ingénii supérfluum est índicem téxere, cùm sole clarióra sint ejus ópera. Corpus ejus ex Africa témpore Cároli Magni in Gálliam allátum, Lugdúni primùm, et tandem à Cárolo Calvo compéndii, in sacello régii palátii collocátum est. In Vesperis fit commemoratio S. Lamberti Trajectensis Episcopi et Martyris. Ant. Qui vícerit; y. In Deo sperávi, p. viij; Oratio Omnipotens, p. xj. DIE XVII. In Festo SEMIDUPLEX. De Communi unius Martyr. Lectio j. et ij. de Scriptura occurrente, ex tribus duo. Lectio ij. Ex Godescal. apud Mabillon. sect. 3. part. 1. Ambertus Trajecto ad Mosam oriundus, Theodardo Trajectensi epíscopo et mártyri suffectus, justítiæ et libertátis públicæ víndicem se præbuit acérrimum; eamque ob causam,ab Ebróïno Palatii majóre sub rege Theodorico, episcopátu pulsus est. Cedendum témpori ratus, in monastérium Štabulense secessit: ex quo post septénnium à Pippino Cároli Martelli patre revocátus, ac sedi suæ restitútus, Toxándriæ íncolis Evangélii lucem intulit. Cùm autem, ut refert sanctus Ado, régiam domum zelo religiónis increpasset; Dodo Pippíni domésticus redeuntem è Matutínis Láudibus aggressus est, eumque in cubículo orantem unus è Dodónis satellitibus telo confódit. Corpus ejus Trajecti sepultum, indè Leódium unà cum episcopáli sede translátum fuit. Vespera de sequenti. DIE XVIII. SEMIDUPLEX. De Communi unius Martyr. Orat. Deus qui, p. xj. Fit commem. S. Lamberti. Ant. Quóniam; . De tribulatióne, p. xiij; Orat. Omnipotens, p. xj. Lectio j. et ij. de Scriptura occurrente, ex tribus duo. Lectio iij. Ex Actis ejus editis à Ruinart. Um Crispinus præses in Viennensi civitáte, So juxta Imperatórum præceptum ad sacrificandum cógeret Christiános; cóntigit ut inter álios beatíssimum mártyrem Ferréolum, hábitu lo, non offício militantem, quòd esset próditus Christiánus, sacrificáre compelleret. At sanctus Ferréolus dixit: Christiánus sum; sacrificáre diis non débeo. Præses eum præcépit ácriùs verberári. Cùmque nec sic eum flecti posse vidéret, jussit eum onerátum ferro inclúdi in cárcere. Illic verò bíduo exacto, tértiâ die manè somno oppressis custódibus, spontè solútis vínculis, líberum se Dei servus agnóvit; et accédens ad óstium, illud patére sibi cernit. Itaquè secundùm Evangélium persecutiónem fúgiens, ad extráneam próperat regiónem. Et usquè ad Jarem fluvium percucurrit; ubi cùm à persecutóribus comprehenderétur, et revinctis post tergum mánibus ducerétur, súbito instinctu crudelitátis percussus, occúbuit. Quem civium devótio non longè à Rhódano cum summa veneratióne tumulávit. Corpus ejus pósteà cum cápite beáti Juliáni in basílica cónditum est, quam Cástulus, vir præcipui nóminis de primóribus urbis Viennensis, adhuc cathecúmenus |