Dei, et qui audíerint, vivent. Joann. 5. 25. animabus ómnium Fidélium Ad Horas, Psalmi de Dominica absque Antiphona, et loco Glória Patri in fine cujusque Psalmi, dicitur: Requiem æternam dona eis, Dómine; * et lux perpetua lúceat eis. Oratio Fidélium. Ad Primam, non dicitur Pretiósa. . Psalmi dicuntur de Feriu. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Tres Antiphona, . et RRR. ex Nocturno diei se Feria quarta et Sabbato, loco . Adjutórium, dicitur: . Sancti tui, Dómine, benedícant tibi; B. Glóriam regni tui dicent, et poténtiam tuam loquentur. Psalm. 144. 10, II. Benedictiones ut in Festis trium Lectionum. Lect.j.etij.de Script occurr. duabus primis in unam coactis. Lectio ij. ut infrà in qualibet die. Post Horas, hodiè dicuntur in choro Psalmi Graduales, j. p. cvj; et in fine dicitur . Dóminus vobiscum. Oratio Fidélium, Deus, etc. y. Dóminus vobiscum, . Requiescant in pace. B. Amen. Officium illud Defunctorum ter minatur ad Nonam. Vesp. de Oct. omnium Sanctorum, ut notatur infrù, (nisi Offic. Defunct. translatum fuerit in Feria 11. tunc enim Vespera erunt de S. Carolo.) DIEB. INTRA OCTAV. OMNIUM SANCTORUM. SEMIDUPLEX. Omnia ut in die Festi, exceptis quæ sequuntur. 8. Te Deum, p. AD VESPERAS. Dominicâ intra Octavam oc OMNIUM SANCTORUM. Ex Libro sancti Augustíni Epíscopi, de Civitáte Dei. Lib. 22. cap. 30. §. 1. Lectio iij. 7Era ibi glória erit, ubi laudantis nec erróre V Era quisquam nec adulatióne nium Sanctorum. Ant. Beáti; laudabitur. Verus honor, qui . Justi, p. 416; Orat. Omnulli negábitur digno, nulli nipotens, p. 415. deferétur indigno: sed nec ad eum ámbiet ullus indignus, ubi nullus permittétur esse nisi dignus. Vera pax, ubi nihil adversi, nec à seipso, nec ab álio quisquam patie tur. Præmium virtútis erit ipse qui virtútem dedit, eíque seipsum, quo mélius et majus nihil possit esse, promísit. Quid est enim áliud quod per Prophétam dixit: [Ero illórum Deus, et ipsi erunt mihi plebs;] nisi, Ego ero unde satientur, Ego ero quæcumque ab hominibus honestè desiderantur, et vita, et salus, et victus, et cópia, et glória, et honor, et pax, et ómnia bona? Sic enim et illud rectè intelligitur, quod ait Apóstolus: [Ut sit Deus ómnia in ómnibus.] Ipse finis erit desideriórum nostrórum, qui sine fine vidébitur, sine fastídio amábitur, sine fatigatióne laudabitur. Vespero de sequenti. DIE IV. In Festo SANCTI CAROLI Mediolanensis Episcopi. DUPLEX-MINUS. De Communi SS. Pontificum, p. xviij. Orat. Ecclésiam, infrà. Lectio j. et ij. de Scriptura occurrente, ex tribus duœ. Lectio iij. Ex S. Caroli vita, autore Corio Mediolanensi, nó Arolus, Arónæ in terri bili Borromæórum família natus, à puerítia redituum ecclesiasticórum dives, quidquid ex necessáriis súmptibus supérerat, expendebat in páuperes. Vicésimum tértium ætatis annum agens, Pio quarto avúnculo suo in Cardinálium collégium cooptátus, insigni pietatis ac virtútum ómnium splendore præluxit. Mox ab eodem Mediolanensis archiepiscopus creátus, in eo plúrimam óperam adhibuit, ut juxta concílium Tridentínum, quod ejus potíssimùm sollicitudinejam tùm fúerat absolútum, Ecclésiam sibi commissam compóneret. Hæréticos è pártibus Rhætórum et Helvetiórum indesinenter insectátus, eórum permultos Catholicæ fidei addixit. Charitátem suam in pauperes donis amplíssimis manifestávit. Quo témpore pestis Medioláni grassabátur,domésticam supellectilem, ne relicto sibi léctulo, in eosdem alendos cóntulit, super nuda in pósterùm tábula decumbens : eóque morbo laborantes sédulò invísens, paterno reficiébat affectu; et Ecclésiæ sacramenta própriis ipse mánibus administrans, mirum in modum solabátur. Humíllimis ínterìm précibus reconciliátor accédens, públicâ supplicatióne indictâ, fune sibi ad collum alligáto, nudis pédibus,étiam ex offendículo cruentátis, crucem bájulans, semetipsum pro peccátis pópuli hóstiam ófferens, divínam indignatiónem avértere satagébat. Ecclesiástica libertátis fuit acérrimus propugnátor. Multas ecclésias, seminária, collégia, monastéria ædificávit. Plurima scripsit præcepta, Epíscopis potíssimùm utilíssima; ejusque ópera Parochórum Catechismus pródiit. Demùm in solitúdinem Varalli montis Christi dolores meditatúrus seces sit. Febre correptus, Mediolánum reversus est; ingravescente morbo, cínere ac cilício coopertus, et óculis in Crucifixi imáginem defixis, migrávit in cœlum ætatis anno quadragésimo séptimo, Dómini verò millésimo quingentésimo octogésimo quarto. Quem miráculis clarum Paulus quintus in Sanctórum númerum rétulit. E Oratio. Cclésiam tuam, Dómine, sancti Cároli pontíficis contínuâ protectióne custódi; ut sicut illum pastorális sollicitúdo gloriósum réddidit, ità nos ejus intercéssio in tuo semper fáciat amóre ferventes; Per. Fit commemoratio Octavo. omnium Sanctorum. Ant. Beáti páuperes spíritu; . Vox exultatiónis; Orat. Omnipotens, 415. In Vesperis fit commemoratio Octava omnium Sanctorum. Ant. Beáti misericordes; . Justi, 416; Oratio Omnipotens, 415. DIE V. OMNIUM SANCTORUM. Ex Enarratióne sancti Augustíni Epíscopi, super Psalmos. Enarr. in Ps. 83. §. 8. David pósitus inter ten tatiónes, pósitus inter pressúras, pósitus in torculáribus, suspírans in superna promissa; [Beáti (inquit) qui hábitant in domo tua.] Undè beáti? [In sécula seculórum laudabunt te.] Hoc erit totum negotium nostrum, sine defectu Allelúia. Cùm absorpta fúerit mors in victória, cùm mortále hoc indúerit immortalitátem, et plecti? Pátriam nostram paradísum computémus; parentes Patriarchas habére jam cœpimus: quid non properámus et cúrrimus, ut pátriam nostram vidére, ut parentes salutáre possimus? Magnus illic nos charórum númerus expectat: parentum, fratrum, filiórum frequens nos et copiósa turba desiderat, jam de sua immortalitáte secúra, et adhuc de nostra salúte sóllicita. Ad horum conspectum et complexum venire, quanta et illis et nobis in commúne lætitia est! corruptibile hoc indúerit incorruptiónem, nemo dicet: Diù steti; nemo dicet: Diù jejunávi, diù vigilávi. Stabílitas enim magna ibi, et ipsa immortalitas jam córporis nostri suspendétur in contemplatiónem Dei. Secúri ergò simus, fratres, nos non satiábit laus Dei, amor Dei. Si defícies ab amóre, defícies à laude. Si autem amor sempiternus erit, quia illa insatiabilis pulchritúdo erit; noli timére ne non possis semper laudáre, quem semper póteris amáre. Ergò Beáti qui hábitant in domo tua; in sécula seculórum laudábunt te.] Huic vitæ suspi rémus. DIE VI. OMNIUM SANCTORUM. Ex Libro sancti Cypriáni Epíscopi et Mártyris, de Mortalitáte. Lectio iij. sub finem. Aplectámur diem, qui assignat singulos domicílio suo ; qui nos istine erep tos, et láqueis secularibus exolútos, paradíso restituit et regno cœlesti. Quis non péregrè constitútus properáret in pátriam régredi? Quis non ad suos navigáre festínans, ventum prósperum cupídiùs optáret, ut velóciter charos licéret am In Vesperis fit commemoratio S. Amandini Presbyteri. Ant. Elégi eum; ý. Tibi sacrificábo, xxxj; Oratio Excita, xxxiv. DIE VII. OMNIUM SANCTORUM. Ex Libro sancti Cypriáni Lectio ij. in fine. regnórum voluptas sine timóre moriendi! et cum æternitate vivendi quàm summa et perpétua felícitas! Illic Apostolórum gloriósus Chorus: illic Prophetárum exultántium númerus : illic Mártyrum innumerabilis pópulus ob certáminis et pas 425 siónis victóriam coronátus: fratres dilectissimi, ávida triumphantes illic Virgines, cupiditáte properémus; et cum his citò esse, ut citò ad Christum veníre contingat, optémus. quæ concupiscéntiam carnis et córporis, continéntiæ róbore subegérunt : remuneráti misericordes, qui alimentis et largitiónibus páuperum, justítiæ ópera fecérunt; qui Domínica præcepta servantes, ad cœlestes thésauros terréna patrimónia transtulérunt. Ad hos, AD LAUDES, pro commem. S. Amandini. Ant. Dómine, quinque talenta; . Lavabo; Orat. Excita, Dómine, p. xxxiv. VESPERA de Festo sequenti, cum commemor. Octavœ. |