adversùs insídias diáboli. nes sive Suffragia habentur post I Hymnus. Llúminet seu sol diem, Seu nox ténebras íngerat, Nostris, Deus, te cánticis Laudáre non cessábimus. Verbo jubes, et protinùs Quod nil fuit, fit ómnia: Cœlum supernè ténditur, Ináne terram sústinet. Utrínque cólligis suo Moles aquárum límite; Et péndulis has núbibus, Et cóntines illas mari. Sic tu fidélis pérsequi, Imples opus quod coeperas: Hinc éxcitas nos à tuis Cessáre nunquam laudibus. Deo Patri sit glória, Ejúsque soli Filio, Tibique, Sancte Spíritus, In sempiterna sécula. Amen. y. Elevátio mánuum meá rum, B. Sacrificium vespertínum. Psalm. 140. 2. Ad Magnificat, Ant. 8. c. Magníficat ánima mea Dóminum. Luc. 1. 46.. Preces si dicendo sint, sumuntur ex Laudibus Feriarum post Psalterium, infrà; et loco Psalmi De profundis, dicitur Psalmus Miserére, ut ibi notatur. Oratio, quando non assignatur propria, dicitur de Dominica præcedenti. Psalterium. AD COMPLETORIUM. Psalmus 132. Ccè quàm bonum et quàm jucundum, *habitáre fratres in unum ! Sicut unguentum in cápite, quod descendit in barbam, barbam Aáron ; * quod descendit in oram vestimenti ejus : Sicut ros Hermon, * qui descendit in montem Sion; Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, et vitam usquè in séculum. Psalmus 136. SUP Uper flúmina Babylonis: illic sédimus, * et flé Commemorationes commu- nero tuî; * si non memí Si non proposúero Jerúsalem in princípio lætitiæ Psalmus 140. Omi meæ, cùm clamávero ad te. Dirigátur orátio mea sicut incensum in conspectu tuo : * elevátio mánuum meárum, sacrificium vespertínum. Quóniam adhuc et orátio mea * in beneplácitis eórum. Absorpti sunt juncti petræ júdices eórum;* áudient verba mea, quóniam po Cadent in retiáculo ejus peccatóres : * singulariter sum ego, donec tránseam. Capitulum, Hymnus, etc., habentur infrà in Officio Feriarum post Psalterium. FERIA TERTIA Pone, Dómine, custó- cusandas Ant. 1. a*. Miserére. Psalmus 26. Ominus illuminátio mea, et salus mea: quem timébo? Dóminus protector vitæ meæ: * à quo trepidabo? Dum apprópiant super me nocentes, ut edant carnes meas. Qui tríbulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt despícias me, Deus salutáris et ceciderunt. Si consistant adversùm me castra * non timébit cor meum. meus. Quóniam pater meus et mater mea dereliquérunt me; * Dóminus autem assumpsit me. Legem pone mihi, Dómine, in via tua; * et dírige me in sémitam rectam, propter inimícos meos. Ne tradideris me in ánimas tribulántium me quóniam insurrexérunt in me testes iniqui, et mentíta est iniquitas sibi. Credo vidére bona Dómini* in terra vivéntium. Expecta Dóminum, viríliter age, et confortétur cor tuum; et sústine Dóminum. * Psalmus 27. AD te, Dómine, ne clamábo, Deus meus, síleas à me ; * nequando táceas à me, et assimilábor descendéntibus in lacum. Exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ, dum oro ad te, * dum extollo manus meas ad templum sanctum eórum, * et secundùm nequítiam adinventiónum ipsórum. Secundùm ópera mánuum eórum tríbue illis : * redde retributiónem eórum ipsis. Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum ejus; * déstrues illos, et non ædificábis eos. Benedictus Dóminus; * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ. Dóminus adjútor meus et protector meus: * in ipso sperávit cor meum et adjútus sum. Et reflóruit caro mea; * et ex voluntáte mea confitébor ei. Dóminus fortitúdo plebis suæ, * et protector salvatiónum Christi sui est. Et commínuet eas tanquam vitulum Líbani ; dílectus quemádmodùm fílius unicórnium. Vox Dómini intercidentis flammam ignis; vox Dómini concutientis desertum : * et commovébit Dóminus desertum Cades. Vox Dómini præparantis cervos et revelábit condensa; et in templo ejus omnes dicent glóriam. Dóminus dilúvium inha* et sedébit Dóminus Rex in æternum. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hæreditáti tuæ ; * bitáre facit, et rege eos, et extolle illos usquè in æternum. Ant. Miserére meî, Dómine, et exáudi me. Psalm. 26. 12. Ant. 2. D. Audivit. Psalmus 28. Fferte Dómino, Dóminus virtútem pópulo suo dabit : * Dóminus benedícet pópulo suo in pace. Psalmus 29. Xaltábo te, Dómine E quoniam suscepisti me, filii * A Dei,* afferte Domino filios arietum. Afferte Dómino glóriam et honórem ; afferte Dómino glóriam nómini ejus : nec delectasti inimícos meos super me. Dómine Deus meus clamávi ad te, * et sanásti ferno ánimam meam: *sal- mine Deus meus, in æter vásti me à descendéntibus in lacum. Psállite Dómino, Sancti ejus, et confitémini memória sanctitátis ejus ; Quóniam ira in indignatióne ejus, et vita in voluntáte ejus. Advésperum demorábitur fletus, et ad matutinum lætítia. Ego autem dixi in abundantia mea: * Non movébor in æternum. Dómine, in voluntáte * præstitisti decóri tua, meo virtútem. Avertisti fáciem tuam à me; et factus sum conturbátus. * Ad te, Dómine, clamábo; * et ad Deum meum deprecábor. Quæ utilitas in sánguine * dum descendo in meo corruptiónem ? Numquid confitébitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam? Audívit Dóminus, et misertus est meî: * Dóminus factus est adjútor meus. Convertísti planctum meum in gaudium mihi : * conscidisti saccum meum, et circumdedísti me lætitiâ, Ut cantet tibi glória mea, et non compungar : * Dó num confitébor tibi. Eáti Psalmus 31. quorum remissæ sunt iniquitátes, quorum tecta sunt peccáta. Beátus vir cui non imputávit Dóminus peccátum, *nec est in spíritu ejus dolus. Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dum clamárem totâ die. B sunt et Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua : * convérsus sum in ærumna mea, dum confígitur spina. Delictum meum cógnitum tibi feci, * et injustítiam meam non abscondi. Dixi: Confitebor adversùm me injustítiam meam Dómino; * et tu remisisti impietátem peccáti mei. Pro hac orábit ad te omnis Sanctus, in témpore opportúno. Verumtamen in dilúvio aquárum multárum *ad eum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circúmdedit me : * exultátio mea, érue me à circumdantibus me. Intellectum tibi dabo, et ínstruam te in via hac quâ gradiéris ; * firmábo super te óculos meos. Nolite fieri sicut equus |