cervíces peccatórum: *confundantur et convertantur retrorsùm omnes qui odérunt Sion.

Et ipse rédimet Israël * ex ómnibus iniquitátibus ejus.

Ant. Rédimet Dóminus Israël ex ómnibus iniquitátibus ejus. 2. 8. Ant. 4. a. Speret.

Obmútui, et non apérui os meum, * quóniam tu fecisti.

Amóve à me plagas tuas,* à fortitúdine manus tuæ ego deféci.

Ego dixi: Dii estis, fílii excelsi omnes.

et

Vos autem sicut hómines moriémini, et sicut unus de princípibus cadétis.

Surge, Deus, júdica terram; * quóniam tu hæreditábis in ómnibus géntibus.

FERIA QUINTA

AD OFFICIUM NOCTURNUM.

Invitatorium, Non repellet
Dóminus plebem suam;
Veníte, adorémus. &
Ps. Veníte, pag. 2.

Ant. 2. D. Effúndite.
Psalmus 61.

Nanima mea? ab ipso

Onne Deo subjecta erit

enim salutáre meum.

Nam et ipse Deus meus et salutáris meus, susceptor non movébor ám

meus;

pliùs.

Quoúsquè irrúitis in hóminem? interfícitis univérsi vos, tanquam paríeti inclináto, et macériæ depulsæ ?

Verumtamen prétium meum cogitaverunt repél– lere, cucurri in siti: suo benedicébant, et corde suo maledicébant.

ore

Verumtamen Deo subjecta esto, ánima mea; * quóniam ab ipso patiéntia mea.

Quia ipse Deus meus, et salvátor meus *adjútor meus, non emigrábo. In Deo salutáre meum,

et glória mea; * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est. Speráte in eo, omnis congregátio pópuli; effúndite coram illo corda vestra: Deus adjútor noster in æter

rent láqueos; * dixérunt: Quis vidébit eos?

Scrutáti sunt iniquitátes; defecérunt scrutantes scrutínio.

Accédet homo ad cor altum; et exaltábitur Deus.

*

Sagittæ parvulorum facta sunt plaga eórum ; *et in-firmátæ sunt contra eos linguæ eórum.

Conturbáti sunt omnes qui vidébant eos; * et tímuit omnis homo.

Et annuntiavérunt ópera Dei; * et facta ejus intellexérunt.

Lætábitur justus in Dómino et sperábit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.

Psalmus 64. TE decet hymnus, Deus, in Sion; et tibi reddétur votum in Jerúsalem. Exaudi oratiónem meam :' ad te omnis caro véniet.

Verba iniquórum prævaluérunt super nos : * et impietátibus nostris tu propitiáberis.

Beátus quem elegisti, et assumpsisti: * inhabitábit in átriis tuis.

Replébimur in bonis domûs tuæ : sanctum est templum tuum, mirábile in æquitáte.

Exáudi nos, Deus, salutáris noster, spes óm

nium fínium terræ, et in mari longè.

Præparans montes in virtúte tua, accinctus poténtiâ : * qui conturbas profundum maris, sonum flúctuum ejus. Turbabuntur gentes, et timébunt qui hábitant términos à signis tuis : * éxitus matutini et véspere delectábis. Visitasti terram, et inebriasti eam : * multiplicasti locupletáre eam.

Flumen Dei replétum est aquis: * parasti cibum illórum, quóniam ità est præparátio ejus,

Rivos ejus inébria, multiplica genimina ejus: * in stillicidiis ejus lætábitur gérminans.

*

Benedíces corónæ anni benignitátis tuæ, et campi tui replebuntur ubertáte. Pinguescent speciósa deserti, * et exultatióne colles accingentur.

Indúti sunt arietes óvium, et valles abundábunt frumento; * clamábunt, étenim hymnum dicent.

Ant. Effúndite coram Deo corda vestra. Ps. 61. 8. Ant. I. a. Benedictus

Deus.

nómini ejus : * date glóriam laudi ejus.

Dícite Deo: Quàm terribília sunt ópera tua, Dómine ! * in multitúdine virtú– tis tuæ mentientur tibi ini— míci tui.

Omnis terra adóret te, et psallat tibi; * psalmum dicat nómini tuo.

Veníte, et vidéte ópera Dei:* terribilis in consiliis super fílios hóminum.

Qui convertit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede : * ibi lætábi– mur in ipso.

Qui dominátur in virtúte sua in æternum; óculi ejus super gentes respiciunt : * qui exásperant, non exaltentur in semetipsis.

Benedícite, gentes, Deum nostrum, et audítam fácite vocem laudis ejus;

Qui pósuit ánimam meam ad vitam * et non dedit in commotiónem pedes

meos.

Quóniam probásti nos, Deus ; igne nos examinasti, sicut examinátur argentum.

Induxísti nos in láqueum, posuisti tribulatiónes in dorso nostro; * imposuisti hómines super cápita nostra. Transivimus per ignem et aquam; et eduxísti nos in