Luctibus exemit noctem loca fola pererrans.
Et jam bis viridi furgebat culmus ariftâ,
Et totidem flavas numerabant horrea meffes,
Ex quo fumma dies tulerat Damona fub umbras,
Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum I
Dulcis amor Mufa Thufcâ retinebat in urbe.
Aft ubiomens expleta domum, pecorifque relicti
Cura vocat, fimul affuetâ fedítque fub ulmo,
Tum vero amiffum tum denique fentit amicum,
Cœpit & immenfum fic exonerare dolorem.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo,
Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon;
Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus
Ibit, & obfcuris numero fociabitur umbris ?
At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ,
Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen,
Ignavumque procul pecus arceat omne filentum.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit,
Indeplorato non comminuere fepulcro,

Conftabitque tuus tibi honos, longúmque vigebit Inter paftores: Alli tibi vota fecundo

Solvere poft Daphnin, post Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit: Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiáfque artes, fociúmque habuiffe canorum.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibi certa manent,tibi erunt hæc præmiaDamon; At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus Hærebit lateri comes, ut tu fæpe folebas Frigoribus duris, & per loca fœta pruinis, Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis? Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere lupos præfepibus altis;

Quis fando fopire diem, cantique fölebit ?
Ite domum impafti, domino jam non vacat; agni.
Pectora cui credam? quis me lenire docebit
Mordaces curas, quis longam fallere noctem
Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni
Molle pyrum, & nucibus ftrepitat focus; admalus au-
Mifcet cuncta foris, & defuper intonat ulmo. [ffer.
Ite domum impafti, domino jam non vacat) agni.
Aut æftate, dies medio dum vertitur axe,
Cum Pan afculeâ fomnum capit abditus umbra,
Et repetunt fub aquis fibi nota fedilia nymphæ.
Paftorefque latent, fterrit fub fepe colonus,
Quis mihi blanditiafque tuas, quisetum mihi rifus,
Cecropiafque fales referet) cult ofquer lepores

Ite domumimpasti, dominojam non vacat, agni.
At jam folus agros, jam pafcua folus oberro,
Sicubi ramofe denfantur vallibus umbræ,
Hic ferum expecto, fupra caput imber & Eurus:
Trifte fonant, fractaque agitata crepufcula fil væ

Ite domium impafi, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis Involvuntur, & ipfa fitu feges alta fatifcit!!! Innuba neglecto marcefcit & uva racemo, Nec myrteta juvants ovium quoque tædet, at ills Morent, inque fuum convertunt: ora magiftrum.

Ite domum impasti, domino jam non vabat, agnis Tityrus ad corylos vocats Alphefibœussadi ornos," Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas: Hic gelidi fontes, hic illita gramina mifco, Hic Zephyri, hîc placidas interftrepit arbutus undas; Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni Mopfus ad hæc, nam me redeuntem forte notarat (Et callebar avium linguas, & fydera Mopfus): Thyrfi quid hoc? dixit, quæ te coquit improbabilis

Aut te perdit amor, aut te malè fafcinat aftrum,
Saturni grave fæpe fuit paftoribus aftrum,
Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Mirantur nymphæ, & quid te Thyrfi futurum eft?
Quid tibi vis? aiunt; non hæc folet effe juventa
Nubila frons, oculique truces, vultufque feveri :
Illa choros, lufufque leves, & femper amorem
Jure petit: bis ille mifer qui ferus amavit.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, & filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque fciens, fed perdita faftu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti;

Nil me blanditia, nil me folantia verba, Nil me, fi quid adeft, movet, aut fpes ulla futuri. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni, Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi fecum fibi lege fodales, Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum De grege, fic denfi veniunt ad pabula thoes, Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri; Lex eadem pelagi, deferto in littore Proteus Agmina Phocarum numerat, vilifque volucrum Paffer habet femper quicum fit, & omnia circum Farra libens volitet, ferò fua tecta revisens, = Quem fi fors letho objecit, feu milvus adunco 4 Fata tulit roftro, feu ftravit arundine foflor, Protinus ille alium focio petit inde volatu. Nos durum genus, & diris exercita fatis Gens homines aliena animis, & pectore difcors, Vix fibi quifque parem de millibus invenit unum, Aut fi fors dederit tandem non afpera votis, Illum inopina dies quâ non fperaveris horâ Surripit, æternum linquens in fæcula damnum. Ite domum impafti, dominojam non vacat, agni. R

"

Heu quis me ignotas traxit vagus error in oras
Ire per aëreas rupes, Alpemque nivosam!
Ecquid erat tanti Romam vidiffe sepultam,
(Quamvis illa foret, qualem dum viseret olim,
Tityrus ipfe fuas & oves & rura reliquit ; )
Ut te tam dulci poffem caruiffe fodale!
Poffem tot maria alta, tot interponere montes,
Tot fylvas, tot faxa tibi, fluviofque fonantes!
Ah certè extremum licuiffet tangere dextram,
Et bene compofitos placidè morientis ocellos,
Et dixiffe vale, noftri memor ibis ad aftra.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni ̧
Quamquam etiam veftri nunquam meminiffe pigebit,
Paftores Thufci, Mufis operata juventus,

Hic Charis, atq; Lepos; & Thufcus tu quoq; Damon,
Antiquâ genus unde petis Lucumonis ab urbe.
O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummas carpere myrtos,
Et potui Lycide certantem audire Menalcam!
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt & apud me munera veftra
Fifcella, calathique, & cerea vincla cicută,
Quin & noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, & Francinus, erant & vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Hæc mihi tum læto dictabat rofcida luna,
Dum folus teneros claudebam cratibus hædos.

Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat,

Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon,
Vimina nunc texit, varios fibi quod fit in ufus!
Et quæ tum facili fperabam mente futura,
Arripui voto levis, & præfentia finxi,

Heus bone humquid agis? nifi te quid fortè retardat,
Imus? & argutâ paulùm recubamus în umbrâ,

Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Cassibelauni §
Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos
Helleborumq;,humilefq;crocos, foliúmq; hyacinthi,
Quafq; habet ifta palus herbas, artefque medentum.
Ah pereant herbæ, pereant artefque medentům
Gramina, poftquam ipfi nil profecere magiftro.
Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat
Fiftula, ab undecimâ jam lux eft altera no&te,
Et tum fortè novis admôram labra cicutis,
Diffiluere tamen ruptâ compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos: dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen & referam. vos cedite filvæ.
Ite domum impasti,domino jam non vacat,agni.
Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes
Dicam, & Pandrafidos regnum vetus Inogenix,
Brennúmq; Arviragúmque duces,prifcúmq; Belinum.
Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos;
Tum gravidam Arturo fatali fraude Jogernen,
Mendaces vultus, affumptáque Gorlöis arma,
Merlini dolus. O mihi tum fi vita fuperfit,
Tu procul annofâ pendebis fiftula pinu

Multùm oblita mihi, aut patriis mutata camœnis
Brittonicum ftrides. quid enim ? omnia non licet uni,
Non fperâffe uni licet omnia. mî fatis ampla
Merces, & mihi grande decus (fim ignotus in ævum
Tum licet, externo penitúfque inglorius orbi)
Si me flava comas legat Ufa, & potor Alauni,
Vorticibufq; frequens Abra,& nemus omne Treanta.
Et Thamefis meus ante omnes, & fufca metallis
Tamara, & extremis me difcant Orcades undis.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agn Hæc tibi fervabam lenrâ fub cortice lauri,