Andréæ nómine in suis ædi- | hénsus indício ígneæ colúm bus, prope Basílicam sanctórum Joánnis et Pauli ad clivum Scauri ; ubi Hilarióne ac Maximiáno magistris, mónachi vitam proféssus, póstea Abbas fuit. Mox Diáconus Cardinális creátus, Constantinópolim a Pelágio Pontifice, ad Tibérium Constantinum Imperatorem legátus míttitur: apud quem memorábile étiam illud effécit, quod Eutychium Patriarcham, qui scripserat contra veram ac tractábilem córporum resurrectiónem, ita convicit, ut ejus librum Imperátor in ignem injiceret. Quare Eutychius paulo post cum in morbum incidisset, instánte morte, pellem manus suæ tenébat multis præséntibus, dicens: Confiteor quia omnes in hac carne resurgémus. R. Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi * Manus enim mea auxiliábitur ei. eum: næ, ad sanctum Petrum consecrátur. In Pontificátu multa successóribus doctrinæ ac sanctitátis exémpla reliquit. Peregrinos quotidie ad mensam adhibébat : in quibus et Angelum, et Dóminum Angelórum peregríni fácie accépit. Pauperes et urbános et extérnos, quorum númerum descriptum habébat, benigne sustentábat. Catholicam fidem multis locis labefactátam restituit. Nam Donatistas in Africa, Ariános in Hispánia représsit; Agnoítas Alexandría ejécit. Pállium Syágrio Augustodunénsi Episcopo dare noluit, nisi Neophytos hæréticos expélleret ex Gállia. Gothos hæresim Ariánam relínquere coégit. Missis in Británniam doctis et sanctis viris, Augustíno et áliis mónachis, ínsulam ad Jesu Christi fidem convértit, vere a Beda présbytero Angliæ vocátus Apóstolus. Joánnis Patriarchæ Constantinopoli táni audáciam fregit, qui sibi universális Ecclésiæ Epíscopi nomen arrogábat. Mauritium Imperatorem, eos, qui milites fuissent, mónachos fieri prohibéntem, a sententia detérruit. B. Pósui adjutórium super poténtem, et exaltávieléctum de plebe mea : * Manus enim mea auxiliábitur ei. . Invéni David servum meum, óleo sancto meo unxi cípuo honóre celebrátur, ad eum. Manus enim mea. LECTIO VI. ECCLESIAM cœléstem beatitúdinem evocátus est. Cujus corpus sepúltum est in Basílica sancti Petri, prope Secretárium. R. Iste est qui ante Deum magnas virtútes operátus est, et omnis terra doctrína ejus repléta est : * Ipse intercédat pro peccátis ómnium populórum. . Iste est qui contémpsit cœléstia regna. Ipse intercédat. IN TERTIO NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secúndum Matthæum. leluia dicéretur : ut adderé-vitam mundi, et pervenit ad tur in Cánone, Diésque nostros in tua pace dispónas. Litanías, Statiónes, et Ecclesiásticum officium auxit. Quátuor Conciliis, Nicæno, Constantinopolitano, Ephesino, Chalcedonénsi, tanquam quátuor Evangéliis honórem habéri vóluit. Epíscopis Siciliæ, qui ex antíqua Ecclesiárum consuetúdine Romam singulis triénniis conveniébant, quinto quoque anno semel venire indúlsit. Multos libros confécit; quos cum dictáret, testátus est Petrus Diáconus se LECTIO VII. In illo témpore, Dixit Jesus discipulis suis: Vos estis sal terræ. Quod si sal evanuérit, in quo saliétur? Et réliqua. Homilia sancti Gregórii, Papæ. [Ex Hom. 17, in Luc, e. 10-] CONSIDERANDUM nobis est, ut qui una eadémque exhortatiónis voce non sufficit simul cunctos admonére, stúdeat singulos, in quantum valet, instruére, privátis locu Spíritum Sanctum colúmbæ spécie in ejus cápite sæpe vidisse. Admirabília sunt quæ dixit, fecit, scripsit, decrévit, præsertim infirma semper et ægra valetudine. Qui dénique multis éditis miráculis, Pontiónibus ædificáre. Debémus tificátus anno decimotertio, namque pensáre continuo, mense sexto, die décimo quod sanctis Apóstolis diciquarto idus mártii, qui dies tur, et per Apóstolos nobis: festus a Græcis étiam propter Vos estis sal terræ. Si ergo sal insignem hujus Pontificis sa- sumus, condire mentes fidépiéntiam ac sanctitátem præ- lium debemus. Vos igitur, qui pastóres estis, pensáte, quia Dei animália páscitis: de quibus profecto animálibus Deo per Psalmistam dícitur: Animália tua habitábunt in ea. Et sæpe vidémus, quod petra salis brutis animálibus antepónitur, ut ex eádem salis petra lámbere debeant, et meliorári. Quasi ergo inter bruta animália petra salis, debet esse sacerdos in pópulis. Curáre namque sacerdótem necesse est, quæ singulis dicat, unumquémque quáliter admoneat: ut, quisquis sacerdóti jungitur, quasi ex salis tactu ætérnæ vitæ sapóre condiátur. áliis majus præjudicium, quam a sacerdótibus tolerat Deus : quando eos, quos ad aliórum correctiónem pósuit, dare de se exémpla pravitátis cernit; quando ipsi peccámus, qui compéscere peccáta debuimus ; nulla animárum lucra quærimus, ad nostra quotídie studia vacámus, terréna concupiscimus, humánam glóriam inténta mente captámus. Et quia eo ipso, quo céteris præláti sumus, ad agenda quælibet majórem licéntiam habémus, suscéptæ benedictiónis ministérium vértimus ad ambitiónis arguméntum Dei causam relínquimus, ad terréna negotia : accipimus, et terrénis áctibus implicámur. R. Amávit eum Dóminus, et ornávit eum, stolam gló-vacámus: locum sanctitátis riæ índuit eum : * Et ad portas Paradísi corónavit eum. *. Induit eum Dóminus loricam fidei, et ornávit eum. Et ad portas. LECTIO VIII. SAL étenim terræ non sumus, si corda audiéntium non condímus: quod profecto condiméntum ille veráciter próximo impéndit, qui prædicatiónis verbum non subtrahit. Sed tunc vere áliis recta prædicámus, si dicta rebus et exémplis osténdimus. Nullum puto, fratres charíssimi, ab R. In médio Ecclésiæ apéruit os ejus, Et implévit eum Dóminus spíritu sapiéntiæ et intellectus. . Jucunditátem et exultatiónem thesaurisávit super eum. Et implevit. Glória Patri. Et implevit. Nona Lectio dicitur de Homilia Feriæ occurrentis, et de ea fit commemoratio in Laudibus. COMMUNE SANCTORUM. PARS HIEMALIS. IN VIGILIIS APOSTOLORUM. omne mandátum de sola dilectióne est, et ómnia unum Officium fit de Feria, ut præcéptum sunt? quia quiddictum est in Rubricis gene-ritáte solidatur. Ut enim multi quid præcipitur in sola charalibus, exceptis Lectionibus et Oratione, quæ in propriis locis notantur. Ubi vero non sunt propriæ Lectiones legitur Evangelium cum Homilia sequenti. Léctio sancti Evangélii secúndum Joánnem. árboris rami ex una radice pródeunt, sic multæ virtutes ex una charitáte generántur. Nec habet áliquid viriditátis ramus boni óperis si non manet in radice charitátis. Responsoria de Feria pro tempore. LECTO III. PRECEPT |