C - τοῦτον Ἡρακλῆς ἧκεν ἄγων 34 ἔκ τινος τόπου τὰς Διο μήδους ἵππους· τοῦτον ἐκεῖσε πορευόμενον ἐξένισεν 35 Αδμητος· ὀδυρομένου δὲ Αδμήτου τὴν συμφορὰν τῆς Αλκήστιδος, ἀνακτησάμενος Ἡρακλῆς ἐπιτίθεται τῷ ̓Ακά στῳ, καὶ τὴν στρατιὰν αὐτοῦ διαφθείρει· καὶ τὰ μὲν λά φυρα τῇ αὑτοῦ στρατιᾷ διανέμει, τὴν δὲ ̓́Αλκηστιν τῷ Αδμήτῳ παραδίδωσιν· ἔλεγον οὖν οἱ ἄνθρωποι, ὡς ἐν τυχῶν Ἡρακλῆς ἐκ τοῦ θανάτου ἐῤῥύσατο τὴν ̓Αλκηστιν· τούτων γενομένων ὁ μῦθος προσανεπλάσθη. Αλμυρὸν 3 γειτόνημα ἔμβλεπε πόρρω δη λοῖ δὲ, ὅτι κακόν ἐστι τὸ γειτόνημα τῆς θαλάσσης ἔχειν ἢ χρῆσθαι. Αύτη ὁμοία ἐστὶ τῇ· ἐὰν δύνῃ ὁδεῦσαι, μὴ πλεύσης. ̔Αλμυρὸν δὲ γειτόνημα 37 λέγεται ἡ θάλασσα ἔστι δὲ ἡ λέξις Πλατωνική 33· ἐχρήσατο δὲ ταύτῃ καὶ ̓Αλ κμὲν ὁ λυρικός. 38. Αλλοι 39 μὲν σπείρουσιν, ἄλλοι δ ̓ ἀμήσονται· ἐπὶ τῶν τὰ ἀλλότρια ἐσθιόντων. 34) ἄγων inserui ex Apostolio. 55) Apogr. Dresd. ἐξένησεν. Apost. ἐξένισεν. 36) Apost. Cent. II. 54. ĕxβλεπε πόρρω. Lexicon ined. &μυρός, ὡς τὸ τόλμη τολμηρός, οὕτως καὶ ἅλμη, ἁλμυρός ̇ καὶ ὡς τηρὸς, τυρός. κυρίως δε τίθεται ἡ λέξις ἐπὶ τῶν ἅλας μυρομένων ποταμῶν, ὅ ἐστιν ἐκχεομένων. Matth. 57) Hujus vocabuli exempla notavit Casaub. ad Athen. p. 30. Cfr. Bergl. ad Alciphr. p. 323. γειτονία est apud Diog. Laërt. P. 227. Obiter etiam notari potest γειτονεύω ex Xenoph. p. μήτηρ; ἐπὶ τῶν ποτε μὲν εὐημερούντων, ἄλλοτε δὲ δυςημερούντων. Αλλο 42 γλαύξ, ἄλλο κορώνη φθέγγεται· ἐπὶ τῶν ἀλλήλοις ἀσυμφωνούντων καὶ ἐριζόντων τοῖς κρείττοσιν. 'Αλλότρια 43 βάλλειν· ἐπὶ τῶν ἀποτυχανόντων. * Άλλοι κάμον 44, ἄλλοι δ ̓ ὤναντο· ἐπὶ τῶν παρ ̓ ἐλπίδα τὰ τῶν ἄλλων κληρονομούντων. "Αλλοισι 45 μέν γλῶττα, ἄλλοισι δὲ γόμφιοι· ἐπὶ τῶν λάλων καὶ φάγων. 'Αλλότριον 46 ἀμᾷς θέρος· ἐπὶ τῶν κατολιγωφούντων ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις, ἢ τὰ ἀλλότρια καρπουμένων. Άλλοτε 47 δ' ἀλλοῖον τελέθειν καὶ χώρα ἕπεσθαι· ὅτι προσήκει ἐξομοιοῦν ἑαυτὸν ἐν οἷοις ἂν τόποις γένοιτο· εἴρηται δὲ ἀπὸ τῶν πολυπόδων 48· οὗτοι γὰρ, ᾗ ἂν πλησιάσωσι πέτρα, φόβου κατεπείγοντος, εἰς τὸ αὐτῆς εἶδος τὸ ἑαυτῶν μεταβάλλουσιν· ὅμοιον τό που λύποδος πολυχρόου νόον ἴσχε. Αλλος 49 οὗτος Ἡρακλῆς· ἐπὶ τῶν ἰσχυρῶν καὶ κρατερών. car. ἀλλ' ὅπου χώρας τρόποις ὅτι δεῖ χώρας ἑκάστης μιμεῖσθαι τὰ ἤθη. 48) Vide infr. πολύποδος όμοιότης. 49) Apost. Cent. II. 74. Macar. ἐπὶ τῶν βία τι πραττόντων, Plut. Thes. p. 4. b. ed. Ald. ἕτεροι δὲ καὶ μετὰ Ἰάσονος ἐν Κόλχοις γενέσθαι (sc. τὸν Θη σέα οἴονται) και Μελεάγρο αυ νεξελεῖν τὸν κάπρον, καὶ διά τοῦτο παροιμίαν εἶναι τὴν οὐκ ἄνευ Θησέως αὐτὸν μέντοι μηδενός συμμάχου δεηθέντα πολ λοὺς καὶ καλοὺς ἄθλους κατερ γάρασθαι, καὶ τὸν ἄλλος οὗτος τοῦτον Ἡρακλῆς ἧκεν ἄγων 34 ἐκ τινος τόπου τὰς Διο μήδους ἵππους· τοῦτον ἐκεῖσε πορευόμενον ἐξένισεν 35 Αδμητος· ὀδυρομένου δὲ ̓Αδμήτου τὴν συμφορὰν τῆς Αλκήστιδος, ανακτησάμενος Ἡρακλῆς ἐπιτίθεται τῷ ̓Ακά στῳ, καὶ τὴν στρατιὰν αὐτοῦ διαφθείρει· καὶ τὰ μὲν λά φυρα τῇ αὑτοῦ στρατιᾷ διανέμει, τὴν δὲ Αλκηστιν τῷ Αδμήτῳ παραδίδωσιν· ἔλεγον οὖν οἱ ἄνθρωποι, ὡς ἐν τυχῶν Ἡρακλῆς ἐκ τοῦ θανάτου ἐῤῥύσατο τὴν Αλκηστιν· τούτων γενομένων ὁ μῦθος προσανεπλάσθη. Αλμυρὸν 36 γειτόνημα ἔμβλεπε πόρρω δη λοῖ δὲ, ὅτι κακόν ἐστι τὸ γειτόνημα τῆς θαλάσσης ἔχειν ἢ χρῆσθαι. Αύτη ὁμοία ἐστὶ τῇ· ἐὰν δύνῃ ὁδεῦσαι, μὴ πλεύσης. Αλμυρὸν δὲ γειτόνημα 37 λέγεται ἡ θάλασσα ἔστι δὲ ἡ λέξις Πλατωνική 38· ἐχρήσατο δὲ ταύτῃ καὶ ̓Αλκμὲν ὁ λυρικός. Αλλοι 39 μὲν σπείρουσιν, ἄλλοι δ ̓ ἀμήσον ται· ἐπὶ τῶν τὰ ἀλλότρια εσθιόντων. * Αλλοτ ̓ ἀλλοῖαι 40 πνοιαὶ ὑψιπετῶν ἀνέμων. Αλλοτε 41 μητρυιὴ πέλει ἡμέρα, ἄλλοτε 34) ἄγων inserui ex Apostolio. | 921. γειτόνημα et γειτόνευμα 55) Apogr. Dresd. ἐξένησεν. aliquoties apud Aretaeum reApost. ἐξένισεν. perias. Matth. 56) Apost. Cent. II. 54. ἔκβλεπε πόρρω. Lexicon ined. άλμυρός, ὡς τὸ τόλμη τολμηρός, οὕτως καὶ ἅλμη, ἁλμυρός ̇ καὶ ὡς τηρός, τυρός. κυρίως δε τίθεται ἡ λέξις ἐπὶ τῶν ἅλας μυρομένων ποταμῶν, ὅ ἐστιν ἐκχεομένων. Matth. 37) Hujus vocabuli exempla notavit Casaub. ad Athen. p. 30. Cfr. Bergl. ad Alciphr. p. 323. γειτονία est apud Diog. Laërt. P. 227. Obiter etiam notari potest γειτονεύω ex Xenoph. p. 38) De legg. IV. p. 705. a. Aristid. ὑπὲρ τῶν τεττ. p. 206. ἀλλ ̓ ὅμως ἐῶ ταῦτα Πλάτωνος χάριν ἔστω τὸ γειτόνημα ἁλμυρόν, ὡς φησιν, 39) Apost. Cent. II. 55. Ma car. ἀμήσουσιν· ἐπὶ τῶν οὐχ ἑαυτοῖς, ἀλλ ̓ ἑτέροις πονούντων. Callim. Hymn. in Cer. 158Φέρβε καὶ εἰράναν, ἵν ̓ ὃς ἄρο κεῖνος ἀμασεῖ. 40) Pind. Pyth. III. 188. Laur. non habet. σε 41) Apost. Cent. II. 56. Stob. Αλσι 59 διατμηθεὶς ἔναιτ ̓ ἂν οὗτοσί· ἐπὶ Αλσί τῶν παραπαιόντων· φησὶν οὖν, οὐ τὰ τυχόντα οὗτος ὠφε ληθήσεται διαβρεχθεὶς ἁλσὶν, ὡς ἐπὶ ἀσκοῦ τὸν λόγον ποιούμενος, οἵτινες σμηχόμενοι ἁλοὶ, βελτίονες γίνονται· ἅμα δὲ καὶ παραφρονοῦντας ὑπὸ μέθης βρέχομεν ἐλαίῳ καὶ ἁλσὶ, καὶ ὠφελοῦνται· ἢ ὡς παχύδερμον αὐτὸν χλευ άζει· τὰ γὰρ παχέα ὑπὸ πιμελῆς τῶν δερμάτων ἁλσὶ μα λαττόμενα ευρύτερα γίνεται· ὄναιτ ̓ ἂν οὖν, φησὶν, ἀποβαλὼν τὴν παχύτητα· τὴν ἀρχὴν δέ φασιν εἰρῆσθαι τὴν παροιμίαν ἀπὸ τῶν κεραμείων, ὅσοις ἅλες ἐμβάλλονται 60 ὑπὲρ τοῦ μὴ ἐξίστασθαι τὸν οἶνον εὐχερῶς. ̓Αλώπηξ οι δωροδοκεῖται· ἐπὶ τῶν ῥᾳδίως δώ ροις αλισκομένων· Κρατῖνος νόμοις· ὑμῶν εἰς μέσον ἕκα στος ἀλώπηξ δωροδοκεῖται, καὶ τὸ ἀνάπαλιν· ἀλώπηξ οὐ δωροδοκεῖται· ἐπὶ τῶν μὴ ῥᾳδίως δώροις πειθο μένων. Τοὺς χερσαίους ἐχίνους καταγωνίσασθαι θέλου σαν τὴν ἀλώπεκα ἀνείργουσιν αὐτῶν τὰ κέντρα· ἡ δὲ ἡσύχως καὶ πεφεισμένως τοῦ ἑαυτῆς στόματος ἀνατρέπει αὐτοὺς καὶ κλίνει ὑπτίους, ἀνασχίσασά τε ἐσθίει ῥᾳδίως· τὰ δὲ μικρὰ ἰχθύδια διαθηρῶσι πάνυ σοφῶς· παρὰ τὴν ὄχθην τοῦ ποταμοῦ ἔρχονται, καὶ τὴν οὐρὼν καθιᾶσιν εἰς τὸ ὕδωρ τὰ δὲ προσνέοντα ἐνίσχεταί τε καὶ ἐμπλάσσεται τῷ δασεῖ τῶν τριχῶν· αἱ δὲ ἐνισχόμεναι τοῦ μὲν ὕδατος ἀναχωροῦσιν· ἐλθοῦσαι δὲ εἰς τὰ ξηρὰ χωρία διασείουσι τὰς οὐρὰς καὶ ἐκπίπτει τὰ ἰχθύδια, καὶ ἐκεῖναι δεῖπνον ἁβρότατον ἐχουσι· πεῖραν δὲ ποιεῖται τοῦ μὴ σφαλεροῦ τόπου οὕτως· παραβάλλει τὸ οὖς ἐπὶ τῷ κρυστάλλῳ, καν Aristoph. Plut. 975. ubi video saepe confundi ostendi in Schol. cfr. v. 277. Matth. 59) Apost. Cent. II. 67. Ex Aristoph. Nub. 1257. ep. crit. P. 44. De permuta. tione verbi simplicis et compositi vide ibid. p. 6. 7. 61) Apost. Cent. II. 48. Ar60) Arsen. βάλλονται ὑπὸ τοῦ. sen. ἀλ. οὐ δωροδοκ. Τους Apost. ἐμβάλλονται ἐπὶ τὸ (1. τῷ. χερσ. sqq. sunt ex Aelian. Hist. Scripsi ἐμβ. ὑπές, quod cum | Anim. VI. 24. Matth. Αλλος 50 βίος, ἄλλη δίαιτα, ἐπὶ τῶν ἐπ' ἀμεί τονα βίον μεταβαλλομένων.. ̓Αλλ' οὐδὲν 5 δεῖ περὶ τὸν βωμὸν τὰς ἐπι νοίας· ὅτι οὐ δεῖ ἐν αὐτοῖς τοῖς πράγμασι βουλεύεσθαι οἱ γὰρ ἱερεῖς 52 τὰ ἱερεῖα προσάγοντες οὔκουν μετὰ τὸ καλλιερῆσαι βουλεύονται. ̓Αλλ' οὐκ αὖθις 53 ἀλώπηξ· λείπει τὸ ἁλώσεται ἐπὶ τῶν πονηρῶν. "Αλλο 54 γένος κώπης· ἐπὶ τῶν περὶ τὸ ἔθος ἐνηλλαγμένων. Ἡρακλῆς γὰρ διαπεραιούμενος ἐπὶ τὰς Ερυθρείας 55 βοῦς, ἱστίῳ τῇ λεοντῇ ἐχρήσατο, ἱστῷ δὲ τῷ ῥοπάλῳ, ἐφ ̓ ᾧ καὶ ἐλέχθη. ̓Αλλ' 5 οὐ τὸ μέγα εὖ ἐστι, τὸ δὲ εὖ μέγα. Δημοσθένης, θεασάμενός τινα δημαγωγὸν ἀφυᾶ, μέγα βοῶντα, τοῦτ ̓ ἔφη τἀπόφθεγμα. A 57 Αλλότρια 5 βάλλειν· ἐπὶ τῶν ἀποτυγχανόντων ἐν τῷ κυβεύειν, ἢ ἐν ἄλλῳ τινί. ̓Αλλ' 58 οὐ λαχοῦσα ἔπινες ἐν τῷ γράμματι· ἐπὶ τῶν μεθυόντων· οἱ γὰρ ̓Αθηναῖοι κατὰ γράμμα ἐκληροῦντο ἀπὸ τῶν φυλῶν· δέκα δὲ ἦσαν αἱ φυλαί· οἷον ἡ πρώτη τὸ ἄλφα, ἡ δευτέρα τὸ βῆτα εἶχε σημεῖον μέχρι τοῦ κάππα· δέκα γὰρ οὐσῶν φυλῶν, δέκα ἐγένοντο δι καστήρια· ὁ οὖν λαχὼν τὸ ἄλφα πρῶτος ἐδίκαζε, καὶ οἱ άλλοι ὁμοίως. Τάχα οὖν σὺ λαχοῦσα, φησὶν, οὐκ ἐδίκα δες, ἀλλ ̓ ἔπινες. Ἡρακλῆς λόγον ἐπ' ἐκείνου κρα τίσαι. Cleanthem δεύτερον Ηρα ziy vocatum esse refert Diog. Laërt. VII. 170. 50) Apost. Cent. II. 77. Consentit Macar. Haud inepte hoc proverbium laudarunt viri docti ad Terent. Andr. 1. 2. 18. Matth. 51) Apost. Cent. II. 78. 55) Apost. Cent. II. 79. 54) Apost. Cent. II. 80. In Laur. bis occurrit: sed secunda vice demum interpretatio plena profertur. 55) Apogr. Dresd. ερυθείας. 56) Apost. Cent. II. 82. Abest a Laur. 57) Apost. Cent. I. 83. Vide paullo ante. Matth. 53) Apost. Cent. II. 85. Ex |