TABLE DU TOME DEUXIÈME. TRAITÉ DU MINISTÈRE DES PASTEURS. Page 3 178 LETTRE II. Nécessité d'une autorité visible, pour réunir et fixer tous les esprits. Pag. 176 LETTRE III. Nécessité d'écouter l'Eglise : plus on travaille à se réformer soi-même, moins on veut réformer l'Eglise. LETTRE IV. Exhortation à demeurer ferme parmi les combats à soutenir contre les anciens préjugés, et contre les affections de la nature: ces combats seront suivis du plus parfait repos. 180 LETTRE V. Nécessité d'écouter l'Eglise selon la promesse de JésusChrist même, la véritable Eglise ne peut jamais tomber dans l'erreur : tout quitter pour suivre Jésus-Christ. 181 Profession de foi dressée par M. l'archevêque de Cambrai, et signée par M *** à qui les cinq lettres précédentes avoient été adressées. 189 LETTRE VI. Qu'il faut chercher la vérité avec simplicité et défiance de soi-même. LETTRE VII. Nécessité de rendre au plus tôt à la véritable Eglise la soumission qui lui est due: avoir en horreur cette réforme sèche : 201 et hautaine, qui rompt l'unité, sous prétexte de remédier aux abus marcher dans la voie de la pure foi, qui porte à l'humilité et à la défiance de soi-même. 203 LETTRE VIII. Sur l'infaillibilité de l'Eglise et sa perpétuelle visibilité: combien le schisme est criminel devant Dieu: jusqu'à quel point un Protestant converti peut dissimuler ses sentimens, et s'abstenir des actes extérieurs qui sont en usage parmi les Catholiques. 212 ENTRETIENS DE FÉNÉLON ET DE M. DE RAMSAI SUR LA VÉRITÉ DE LA RELIGION, tirés de l'Histoire de la Vie et des Ouvrages de Fénelon, par M. de Ramsai. DE SUMMI PONTIFICIS AUCTORITATE DISSERTATIO. 225 CAPUT PRIMUM. Vera Transalpinorum sententia exponitur. 254 256 259 CAP. IV. Bellarmini assertio probatur ex ipsa promissione Christi. 261 CAP. V. Confirmatur hæc sententia ex ipsis promissionis vocibus. 204 267 episcopi Meldensis, adversùs dominum de Choiseul, episcopum Tornacensem. CAP. VIII. Refellitur Meldensis episcopi opinio. CAP. IX. Iterum refellitur Meldensis opinio. CAP. XVIII. Profertur sexti concilii testimonium. Pag. 269 274 282 285 288 290 293 295 298 301 303 305 CAP. XIX. Profertur Leonis II testimonium, in epistola ad Hispa- nos scripta, ut sexta synodo subscriberent. CAP. XX. Profertur octavi concilii testimonium. CAP. XXI. Profertur Florentini concilii testimonium. CAP. XXII. Profertur insigne Francicæ gentis testimonium. 313 316 320 323 CAP. XXIII. Proferuntur testimonia tum Parisiensis academiæ, tum 325 CAP. XXIV. Profertur testimonium octoginta octo Gallicanæ Eccle- 327 CAP. XXV. Profertur comitiorum cleri Gallicani, anno 1653 con- 328 CAP. XXVI. Solvuntur præcipuæ objectiones quæ ex historia eccle- 330 CAP. XXVII. Solvitur objectio petita ex constitution e Bonifacii VIII, 333 CAP. XXVIII. Solvitur objectio petita ex definitione Constantiensis 337 CAP. XXIX. Profertur testimonium cardinalis Petri de Alliaco. 341 349 354 355 CAP. XXXII. Solvitur objectio petita ex testimonio Almaini. 358 catio. Pag. 364 CAP. XXXV. Examinatur quâ ratione sedes apostolica conciliorum definitiones confirmet. CAP. XXXVI. Examinatur quâ auctoritate concilium generale definitiones sedis apostolicæ confirmet. 369 CAP. XXXVII. Examinatur qua de causa cogantur synodi œcumenicæ. 372 CAP. XXXVIII. Examinatur quâ ratione concilium Pontifici præemineat. 380 CAP. XXXIX. Examinatur quâ ratione laici principes ab ecclesiastica auctoritate depositi fuerint. 382 388 CAP. XLI. Nonnullæ aliæ assignantur causæ dissensionis caput inter atque membra, quarum pleræque jam amputatæ sunt. 390 CAP. XLII. Incolumis servabitur spiritualis potestas, si nulla sæcularis affectetur. 394 CAP. XL. Triplex assignatur causa cur disputatum fuerit ad temperandam sedis apostolicæ auctoritatem. CAP. XLIII. Ea Ecclesiæ in spiritualibus absolutissima libertas, et in temporalibus simplicissima erga principes submissio, in egregio Agathonis papæ exemplo monstratur. 398 CAP. XLIV. Malè inclamitant critici dominium Papæ in reges et regna confirmatum esse, si constet sedem apostolicam in fide docenda indefectibilem esse. 402 CAP. XLV. Optandum videtur ut apostolica sedes, antiquo more, cum Romano concilio definiat. 405 1. Inutile, quin et noxium esset apud Gallos pontificiam infallibilita- · tem in documentis publicis insinuare. 420 2. Infallibilitas illa nullo hactenus concilii vel Pontificis decreto definita fuit. 421 3. Illius infallibilitatis studiosissimi propugnatores fatentur eam de fide non esse. Ibid. 4. Hanc omnino siluerunt celeberrimi controversistæ adversùs hæreticos disputantes. Ibid. 5. Item D. Bossuetus, Meldensis episcopus, in omnibus operibus circa Ecclesiæ potestatem adversùs hæreticos editis. Pag. 432 6. Item cardinalis Noallius in pastorali Mandato contra XL doctores. 423 7. Quantum religio detrimentum patietur, si damnentur Gallicani antistites de pontificia infallibilitate silentes. 8. Ejusdem argumenti confirmatio. Ibid. 424 9. Gallicani antistites de pontificia infallibilitate silentes, congruâ prorsus argumentatione Jansenistas refellunt. Ibid. EPISTOLA II.— AD EUMDEM. Hujus Epistolæ occasio et argumentum. 426 1. Quæstio de infallibilitate Ecclesiæ in judicandis textibus, omnino diversa est a quæstione in scholis agitata de summi Pontificis et concilii œcumenici auctoritate. Ibid. 427 2. Congruè prorsus de pontificia infallibilitate siletur, in disputatione adversus Jansenistas instituta. 3. Quantum religio detrimentum patietur, si alio ordine procedas. 428 4. Archiepiscopus Cameracensis, hunc ordinem sequens, tam sedis apostolicæ dignitati, quàm causæ fidei et propriæ tranquillitati consuluit. 5. Ejusdem argumenti continuatio. 429 6. Archiepiscopus Cameracensis, in Documentis suis pastoralibus, congruè distinguit Ecclesiam a corpore pastorum. Ibid. 430 7. Seclusâ infallibilitate, idem prælatus quàm maximam sedi apostolicæ auctoritatem tribuit. Ibid. 8. Jansenistarum versutia, ad eludenda sedis apostolicæ decreta. 431 9. Objectio ex Honorii facto desumpta, facilè diluenda. Ibid. 10. Irrita prorsus argumenta quibus amandatum fuit apostolicum Breve contra XL doctores editum die 12 februarii 1703. 11. De novo Quesnellü libro contra Mandatum episcopi Carnotensis. 432 433 EPISTOLA III. AD CARDINALEM FABRONI. 1. Nihil jam dicendum superest de primo Documento pastorali. 434 2. Cameracensis archiepiscopus multò cæteris Gallicanis impensiùs auctoritatem sedis apostolicæ in Documentis suis prædicavit. 435 3. Hanc præsertim inculcat in recentiori Mandato, de accipienda constitutione Vineam Domini. Ibid. |